به این جملات دقت کنید:
*حالم از ۱۳ روز عید بهم می خورد!
*پول داشته باش… همیشه برایت عید است و بهار و سیزده بدر!
*مگر این همه روز سال چه کرده ایم که الان باید برای نوروز جشن بگیریم؟
*گزینه من برای انتخاب بهترین فصل، قطعا بهار نیست!
*بهار یعنی سینوزیت، عطسه، خواب و خاله بازی و مادربزرگ و بوس و خلسه!
*بچه که بودم، باز یک چیزی… الان بهار چیزی جز دردسر شلوغی آخر سال نیست!
*در بهار دچار یک بیماری روحی عجیب و ناعلاج می شوم؛ کلا آلرژی دارم نسبت به بهار!
*۱۳ روز اول سال تقریبا همه جا تعطیل است، پس سالی که نکوست از بهارش پیداست!
*دوست دارم از تعطیلات عید استفاده کنم و تا این ۱۳ روز تمام شود، بروم کره مریخ!
*بهار یعنی خداحافظی غم انگیزتر از عصر جمعه با لباس های رنگارنگ زمستان. با کفش چکمه ای. با کلاه مخمل!
*بهار؟… من جز پاییز، فصلی نمی شناسم!
*بهار فصل بسیار خوبی هست. پیک شادی خیلی خوب هست. سه ریال های صدا و سیما خیلی خوب هست. خمیازه خیلی خوب هست. خر و پف خیلی خوب هست!
*وای، بازم بهار… از وسطای بهمن، غمش افتاده توی دلم؛ بوم بوم می زنه!
***
“بهاریه” های این همه ویژه نامه و سالنامه را که خواندم، سرمقاله ها و یادداشت های ابتدایی این مجلات را که خواندم، اگر چه هیچ کدام عینا جملات بالا را نیاورده بودند، اما نفرت شان از بهار، از عید و از نوروز آنقدر بود که مخرج مشترک تمام آنها، همین چیزهایی بود که من مختصر و مفیدش را برای تان نوشتم… و اما چند نکته:
یک: این همه که زور می زنیم و خودمان را به در و دیوار می زنیم، از بهار و از همین ۱۳ روز تعطیلات عید بدمان نمی آید. باور کنید اگر همین الان هیئت دولت، فقط یک ساعت از تعطیلات ۲ هفته ای عید را کم کند، همین ماها همچین دوستدار بهار و عید و آجیل و پسته می شویم که حاضریم جان بدهیم برای آن فامیلی که در طول روز هر جا عیددیدنی می رویم، می بینیمش و هر بار هم ۳ قبضه می بوسیمش. همان فامیل که سال به دوازده ماه نمی بینیمش. همان فامیل که شاید پسرخاله ما باشد و در خیابان وقتی با او چشم توی چشم می شویم، روی مان را می کنیم آن طرف که مثلا ندیدیمش!
دو: دیروز در تاکسی جوانکی با راننده که مردی در حدود ۵۰ می زد، هم کلام شده بود؛
جوانک: تموم عشق و حال رو شما توی جوونی کردین و بدبختی و بیکاری و بی پولی رو گذاشتین واسه ما.
راننده: کارت چیه؟
جوانک: ول می گردم که علاف نباشم!
راننده: دستت چی شده؟
جوانک: هیچی بابا! چهارشنبه سوری از بس زدیم و رقصیدیم و از روی آتیش پریدیم که، همچین شد؛ طوری نیس!
راننده: خب!
جوانک: فقط ۱۲۰ هزارتومن ریختم توی حلقوم دوس دخترم؛ به جز اون ۵۰ هزارتومن که واسش هر چی از این فشفشه ها بود، خریدم. فشفشه خریدم واسش عینهو منور همه کوچه رو روشن می کرد. خداییش عجب تیکه حقیه. توی تظاهرات جنبش سبز رفتم تو کارش. نه نگفت. یه چشمک بیشتر حرومش نکردم!
راننده: همین یکی رو داری؟
جوانک: این اصل کاریه، چند تام دارم واسه روز مبادا. اینا علی البدلن! با ۳ تاشون چهارم عید قراره بریم دبی. صفاسیتی زنگوله!
من: جناب، سر “پاکستان” پیاده می شم؛ جلوی پمپ بنزین!
جوانک: اِ! دادشمون این پشت بسیجی بود و ما داشتیم همین جوری باباکرم می خوندیم؛ آخوندی؟!
راننده: کرایه نمی دین؟
من: همون اول دادم که!
جوانک: پول این بنده خدا رو بده. همه تون مثل همین!
من: باور بفرمایین، حساب کردم؛ ۲ تا دویستی دادم، یه صدی.
راننده: کی دادی؟
من: بعد اینکه سوار شدم.
راننده: کجا کرایه دادی؟
جوانک: این پولا خوردن نداره داداش. ببین کی چوبش رو بخوری!
من: حوصله بحث ندارم؛ بیا اینم کرایه دوم، خلاص!
راننده: خورد نداری؟
من: شرمنده.
راننده: شما خورد نداری؟
جوانک: بگذار ببینم… اینجام که نیس! ای داد بیداد، شلوارمو که عوض کردم، یادم رفت پولمو جابه جا کنم!… از پاقدم شما بودها!
من: با من بودی؟
جوانک: مثلا با تو بوده باشم، می خوام ببینم چی کار می خوای بکنی؟
من: هییچی، می خوام کرایت رو حساب کنم.
جوانک: به مولا داری خاکمون می کنی. خیلی مردی!
من: یه سئوال می کنم راستشو بگو؛ امشب پیش دوست دخترت می گی فلانی مالک اشتر بود یا هالو پنج شنبه؟!
راننده: خیلی باس می بخشیدا، من که به زنم می گم؛ یارو خیلی هالو بود!
جوانک: من؟
راننده: نه بابا، ایشون رو گفتم.
سه: این بیت که می خوانم شاید با دعوا و مرافعه من و جوانک و راننده و آن کف گرگی که رفتم توی روحم، ارتباطی نداشته باشد، ولی گمانم حرف این روزهای بهار این است با ما؛ “اگر با من نبودش هیچ میلی، چرا قلب مرا بشکست لیلی.”
چهار: راننده تاکسی بعد از آنکه مرا هالو خطاب کرد، از ماشین پیاده شد. آمد سمت شاگرد. جوانک را آورد پایین و تا می خورد، گرفتش به باد کتک. با چه بدبختی جدایش کردم. نگرفته بودمش، جوانک را کشته بود. به قرآن کشته بود؛ آنطور که او داشت می زد.
پنج: آرامش کردم. بردم پارکینگ وطن امروز تا دست و رویش را بشوید. شست. برایش چای ریختم. خورد. کرایه دومی که داده بودم، پس داد. کرایه را پس داد و گفت: جیگر داری یا نه؟ گفتم: فکر کنم. گفت: جیگر نداری، حق نداری اسم مالک رو بندازی توی زبونت. اینا رو من می شناسم. اینا دارن خاکروبه روی سر ناموس مون می ریزن، نه توی سر خودمون. واسه کی می خوای بری مسجد؟! واسه چی می خوای بری مسجد؟! مرتیکه الاغ ۳ تا موبایل داشت، کرایه من رو نداشت بده! نمی دونم تو توی ماشین بودی یا نه. سر گلبرگ، دختره داشت از چهارراه رد می شد، برگشت گفت جوون!… وقتی داشت چرت و پرت می گفت، چند بار توی دلم دعاش کردم. فایده نکرد. پسر خوب! توی این روزنامه تون بنویس: ما مالک رو توی مسجد زندانی کردیم. بنویس مالک اشتر بعد از دعا برای خاکروبه انداز توی سرش، بعد از دعا واسه دشنام دهنده اش، از مسجد زد بیرون و اونقدر کشت و کشت، تا اینکه رسید به در خیمه معاویه.
شش: رمضانعلی. این اسم راننده تاکسی ای بود که البته ماشینش تاکسی نبود. مسافرکش بود. رمضانعلی تا همین ۶ سال پیش که بازنشسته آموزش و پرورش شده بود، دبیر تاریخ بود. حتی کارتش را هم به من نشان داد. رمضانعلی صفایی. فرزند قربان. می گفت: من از بهار خوشم می آید. بهار باعث می شود یک ماه مانده به عید، روزی ۵۰ هزار تومان با این ماشین کار کنم. ۳ تا دختر دم بخت داشتی، قدر این بهار را می دانستی… راستی! به تو هم یک حرف بد زدم، می بخشی که؟… ببخش! برو در همین مسجد سر پاکستان برایم نماز بخوان، حتی برای آن جوان. شب رفتم خانه، از روی نهج البلاغه برای خانمم عهدنامه مالک اشتر می خوانم؛ قول می دهم!
هفت: نکات ۱ تا ۶ بر اساس یک واقعیت بود؛ نوشتم ۱ تا ۶؟… منظورم این بود؛ یک تا هفت.
امروز خانمم گفت، با عتاب هم گفت که برو و این کارهایی که در برگه نوشته ام انجام بده، و مادرم گفت با عتاب هم گفت که این وبلاگ برایت آب و نان نمی شود!
از قطعه ۲۶ آمدم بیرون. اول رفتم بانک و نوبت گرفتم و ملتفت شدم ۲۵۸ نفر جلوی من هستند و در صف انتظار. نیم ساعتی منتظر ماندم و حالا حالاها نوبت من نمی شد. نگاهی به برگه انداختم. رفتم تا آن قسمت از ۴ کار بانکی که می شد از طریق عابربانک انجامش دهم، انجامش دهم. (انجامش دهم به توان ۲) اما دیدم در صف عابربانک نفر یازدهم ام. از ۲ مرتبه، نگاهی به برگه کردم و به نفر آخر که عاقله مردی بود، گفتم جایم را نگه دارد که “باشد” ی حواله مان کرد، اما در مایه های همان “به من چه؟”
رفتم خشکباری که آجیل و پسته اش معروف است. آنجا دیدم که اصلا نیم بیشتر صف، بیرون مغازه تشکیل شده و یکی هم گماشته بودند که ملت، سر صف با هم دعوای شان نشود. داخل مغازه هم صفی بود که نگو. آنجا هم از نفر آخر که یک پیرزن عصاقورت داده بود، التماس دعا داشتم.
رفتم از دکه، چند تایی دیگر از ویژه نامه هایی که امروز آمده بود، بخرم که دیدم میان ۳ نفر سر اینکه کدام شان اول به روزنامه فروش پول دادند، دعواست! بی خیال شدم.
رفتم از چشم پزشک جواب آزمایش چشمم را بگیرم و احیانا اصلاح نمره چشم و عینک جدید که ۸ نفر جلوی من بودند و منشی داشت به نفر ششمی تذکر می داد که تو و دیگرانی که بعد از تو در نوبت هستند به امروز نمی رسند.
برگشتم بانک. هنوز ۱۶۷ نفر جلوی من بودند.
برگشتم عابربانک بیرون بانک که دیدم هیچ کس نیست. کارتم را انداختم که پیغام داد شبکه موقتا قطع است.
در راه برگشتن به خشکبار برای بار چندم نگاهی به برگه انداختم که دیدم باید یک سری هم به خشکشویی بزنم. رفتم خشکشویی، بسته بود.
رفتم خشکبار. دیدم آن پیرزن در صف بیرون مغازه نفر اول است و به او گفتم: فلانی ام که نیم ساعت پیش جا گرفته بودم. گفت…، یعنی نفرات بعد از او نگذاشتند چیزی بگوید و آخر صف را نشانم دادند.
ایستادم آخر صف مثل بچه آدم که دیدم مغازه بغل دست خشکبار، کافی نت است. به نفر جلویی، که از این دخترهای سانتی مانتال بود، گفتم: جایم را نگه دار، می روم داخل کافی نت و برمی گردم.
رفتم داخل کافی نت و برگشتم قطعه ۲۶ و شروع کردم تایید نظرات و خواندن بهاریه های بچه ها.
غرق در کارم شده بودم که ناگهان مسئول کافی نت به من گفت: شرمنده جناب! از ساعت ۳ تا ۵ مغازه تعطیل است.
از کافی نت آمدم بیرون و دیدم دختری با چند مشمع آجیل و پسته و شکلات و خرت و پرت دارد به من نگاه می کند؛ همان دختر سانتی مانتال بود!
دوباره ایستادم توی صف. این بار گفتم: جهنم! تا نوبتم شود تکان نمی خورم از جایم. هنوز یک دقیقه از صف ایستادنم نگذشته بود که خانمی محجبه به من گفت: برادر! من یک کار بانکی دارم، اگر ممکن است جایم را نگه دار، می روم و برمی گردم.
نگاهی به شماره ای انداختم که از بانک گرفته بودم و گفتم: چشم!
***
با چند مشمع از خشکبار داشتم بیرون می آمدم که از پشت صدایی آمد: برادر! این مغازه ارزان حساب می کند؟! برگشتم. گفتم: شما همانی نبودی که از من خواستی، برای تان نوبت نگه دارم؟ گفت: نه.
راست می گفت. آخر آن خانم، کفش پاشنه بلند پایش بود و از من که خداحافظی کرد، تلق تلق راه رفتنش صدا می کرد، اما این خانم با این که کفشش پاشنه نداشت، جلوی کفش چپش سوراخ داشت؛ به این بزرگی!
***
نیم ساعتی از ۴ گذشته بود که رسیدم جلوی بانک. هنوز داشت کار می کرد. یعنی اضافه کاری می کرد. رفتم داخل. دیدم از شماره من ۱۹ نفر گذشته است. از دستگاه مخصوص، شماره دیگری گرفتم. ۸۹ نفر جلوی من بودند. برگه را انداختم دور. بانک ساعت ۵ تعطیل می شد.
آمدم توی صف عابربانک که دقیقا ۶ نفر جلویم بودند. به نفر آخر گفتم: خانم! اگر ممکن است جایم را نگهدار، من می روم خشکشویی، برمی گردم. گفت: شما همانی نیستی که در صف آجیل برای من نوبت نگه داشته بودی؟ گفتم: بله!
کاش بیکار بودم؛ شب و روز داستان های شما این “خاطره-بهاریه” های محشرتان را می خواندم. خیلی زیبا، خیلی زیبا. احسنت. یکی از یکی بهتر. ساده ساده ساده… و قشنگ و تمیز در فضایی پر از بوی خدا. آفرین بچه ها. هزار آفرین.
سلام و عرض ادب. این وبلاگ که در اصل متعلق به شما عزیزان است، قشنگ شده. همین سمت چپ، “رواق قطعه” که می بینید جایش در این مقدس ترین ۲۶ سایبر خالی بود. این ستون را خودتان باید پر کنید از آیات و روایات که کامنت می کنید. یا از وصیت نامه شهدا که چند خطی قطعه را مهمان می کنید. همان ستون را کمی پایین تر که بروی به ستون “۲۰:۰۶” می رسی، که آن هم دربست به خود شما تعلق دارد. مطالب شما مثلا در مسابقه ای چون “بهاریه” و یا آنچه که در وبلاگ تان نوشته اید، جایش همین جاست. به دوستان طراح، فعلا عرضی ندارم اما راستش تا کنون خاطراتی که فرستاده اید، بدون رعایت اصولی بوده که گفته بودم رعایت کنید. از شما چیز شاقی نخواسته بودم؛ همان تذکرات را بخوانید و مراعات کنید. با این همه جدای از این بحث، به همه تان امیدوار شدم. چه خاطرات خوبی نوشتید. تا اینجای مسابقه بهاریه، هفت هشت تایش که خیلی به دلم نشست. حیف کمی کم کارید و الا دست به قلم اغلب شما عالی است. این را در عمل نشان دادید. همین که لایقم دانستید و در این مسابقه شرکت کردید، ممنون. لابد اگر شما نبودید، الان این گونه نبود که تیراژ قطعه ۲۶ که فقط و فقط یک وبلاگ است، از تیراژ اغلب روزنامه های ما بالاتر است. من خود روزنامه نگارم و نیک می دانم چه خبر است. این را نیز اضافه کنید بر خوبی های بی پایان وبلاگی که مال خودتان است. حق این است که در قطعه ۲۶ سهم هنر و ذوق شما از حد نوشته های من، کمی و کیفی فزونی گرفته. پس از شما بابت “قطعه ۲۶” ممنونم. چون بهار می مانم؛ گاهی بارانی و گاه آفتابی. باد گاهی نسیم وصل است و گاه طوفان می کند همین نسیم. غنچه گاهی باز می شود و گل می شود و بوی عطر می دهد و گاه پژمرده می شود تا دوباره کی بهار شود. پژمرده اش هم، گل، گل است. من یک اصلی دارم، یک فرعی. فروعاتم قطعا روزی هزار بار عوض می شود، اما اصل من کتاب “نه ده” است. هرگز از این موضع با هیچ بهانه ای، هیچ انتقادی، هیچ زخمی و هیچ زخم زبانی برنخواهم گشت. من غلام قمرم و اگر چه قیاس درستی نیست، اما نه بدهکار بی بی سی ام و نه مدیون بیست و سی. برای من فقط یک نفر می تواند “خط” معین کند. دست این “خط” را می بوسم و همچنان خط شکنی می کنم. من اگر می خواستم خط خود را از خواص بی بصیرت که مایه ننگ ملت اند، بگیرم، نیم بیشتر “نه ده” را نباید می نوشتم. هیهات! در شرایط جنگ و جهاد، در فتنه ۸۸ و در حال و روز امروز، بدترین بی اخلاقی ها، بی بصیرتی است. بدترین ناسزاها در عمق آن سکوتی است که وقت “این عمار” شنیده شد. خیال نکنند عده ای که “حسین قدیانی” خسته می شود. نیستم آن بید که با این باد بلرزم. بسی مسرورم که می بینم رسانه روباه پیر، از “باتوم خوب و قشنگی داشتیم” به خود لرزیده. بی بی سی، خواه مرا “آقای قدیانی” بخواند و خواه مرا “باتوم به دست” بداند، بهتر است قبل از سخن گفتن درباره رمان در دست انتشار من، از کودتای سوم اسفند و فرزند آن ۲۸ مرداد آمریکایی سخن بگوید. غربی ها همان گرگی هستند که دم شان را اتو کشیده اند و حالا برای شیر سخن از اخلاق می گویند. آفرینندگان گوآنتانامو و ابوغریب و عراق و افغانستان و فلسطین و هیروشیما و بوسنی و… را رها کنی، دنیا را به باغ وحش تبدیل می کنند؛ جز سکس و خشونت و فحش، اگر تمدن سران کفر را رهاوردی بود، دنیا و در راس آن منطقه ما این چنین زبان به اعتراض باز نمی کرد. گفته ام دوستانم از کامنتها و آی پی دشمنان، فیلم و عکس گرفته اند تا اگر لازم شد، به گونه ای که اشاعه فحشا نشود، بگویم که ۸۹ درصد کامنتهایی که برای قطعه ۲۶ از همین شهر لندن می آید، آمیخته با چه ادبیاتی است. پس لندن نشینان آنقدرها هم که در وصف من “آقای قدیانی” می گویند، باادب نیستند. البته بیش از آنکه در شرح “باتوم خوب و قشنگی داشتیم” قلم فرسایی می کنند، از این قلم و از این قطعه ۲۶ سوخته اند. من چون دیده ام که حتی نام این رمان هم آتش به جان بی بی سی انداخته، علی رغم قول قبلی، باز هم بریده هایی از رمان فاخر “باتوم خوب و قشنگی داشتیم” را در وبلاگ قطعه ۲۶ خواهم آورد. با این همه اگر آن پند پیر را که شمع نازنین جمع است و نور مه جبین انجمن، در قلب خود بگذارم، خوشحالم که از بی بی سی گرفته تا بیست و سی، جملگی را سر کار گذاشته ام. نظام مقدس جمهوری اسلامی، برای پیشبرد پروژه های خاص خود، نیاز داشت که چندی با این قلم سحرانگیز، اذهان دوست و دشمن را به سمت خود منحرف کنم، تا ایشان با استفاده از فضای روانی به وجود آمده، بتوانند اهداف خود را عملیاتی کنند. حال شاید این سئوال پیش آید که آیا حسین قدیانی، آدم نظام است؟!… پاسخ به شدت مضاعف “آری” است؛ البته که من آدم نظام مقدس جمهوری اسلامی هستم و به این حکومتی بودن خود افتخار می کنم. سئوال دوم این است که این چه مثلا عملیاتی بود، که تو آن را لو دادی؟!… القصه؛ از همان اول قرار بود این عملیات پیچیده، به اینجای کار که رسید، آنرا لو بدهم و این خود بخشی از کار روانی نظام روی دشمن است. سئوال بعدی این است؛ به راستی عملیات پیچیده نظام چیست؟!… شرمنده، این را گفته اند، نگو! فقط گفته اند برای رد گم کنی، این نوشته را همچین تمام کن؛ زنده باد بی بی سی(!) که با این همه ادعای حرفه ای گری، تازه فهمیده من کدام حسین قدیانی هستم؛ قبلا مرا با مسئول بسیج دانشجویی چند باری اشتباه گرفته بود! زیاد گاف می دهد بی بی سی. اصولا روباه که پیر می شود، آب مغزش تبخیر می شود و دلش سیاه، بدتر از قیر می شود!… آهای بی بی سی! از تمام دنیای غرب، یک نویسنده بیاورید که حریف قلم ستاره های حضرت ماه در آسمان سایبر شود، رمز وبلاگم را تقدیم شما می کنم، اما وقتی ادعا می کنید که ۲۵ بهمن اگر “ال” نکنیم، “بل” هستیم، تقصیر من نیست که به شما یادآوری می کنم که کاش بر سر شرف، شرط نمی بستید! آنچه ندارید، من هم بگویم دارید، باز ندارید، اما اگر به حرف من است؛ شما با شرف، زنده باد بی بی سی!… اما اگر به حرف من است؛ “مرگ بر آمریکا”… “مرگ بر اسرائیل”… وقتی بنگاه دروغ پراکنی روباه پیر، حریف یک وبلاگ ساده جمهوری اسلامی نمی شود، به جای “مرگ بر انگلیس” باید گفت: “زنده باد بی بی سی!”
قطعه ۲۶: وبلاگ “مطالب سیاسی و فرهنگی” که مطالب آن را “عماد” می نویسد، در جدیدترین به روزرسانی خود متنی با عنوان “لطفا کاری با راز نداشته باشید” نوشته است. با هم می خوانیم:
عماد: برنامه “راز” که پنج شنبه ها از ساعت ۹ شب هر هفته در شبکه ۴ پخش می شود برای اولین بار در ماه مبارک رمضان امسال هر شب ساعت ۱۱ با موضوعات مختلف فرهنگی و سیاسی متنوعی چون سرنوشت دیپلماتهای ربوده شده در لبنان، جنگ بوسنی، لبنان، عراق، افغانستان، روز قدس، امام موسی صدر، نقد مدیریت فرهنگی کشور، طب سنتی، ۱۱ سپتامبر، دادگاه میکونوس، دفاع مقدس، سیاست خارجی و سریالهای استراتژیک روی آنتن می رفت. با توجه به شناختی که از آقای نادر طالب زاده مستند ساز این برنامه در میان اهالی فرهنگ و رسانه بود این برنامه نوید خوشی را برای علاقه مندان به مسایل سیاسی و فرهنگی کشور داشت. به گونه ای که شاید بعد از پخش اولین قسمت های برنامه حمایت های زیادی از طرف اصحاب رسانه و دوستداران فرهنگ و سیاست شد و در تعریف و تمجید این برنامه مقالات بسیاری از طرف کارشناسان در فضای مجازی و رسانه های مکتوب نوشته شد. بیشتر موضوعات برنامه در حالت کلی، چنانچه قبلا نیز مطرح شد موضوعات مهم در عرصه جنگ نرم و مسایل سیاسی روز می باشد. البته تسلط آقای طالب زاده (ان شاالله سعی خواهد شد که درباره ایشان مطلب مفیدی جمع بندی و ارائه گردد) به زبان انگلیسی و مستند و فیلم سازی ایشان در غرب و شناخت خوب ایشان از محیط های غربی از رسانه و دانشگاه آشنایی با هالییود و… آشنایی ایشان با چهره های سیاسی و فرهنگی غرب که خود از منتقدان غرب می باشند و تماس با آنها در برنامه باعث شده است که این برنامه به لحاظ کیفی، یکی از بهترین برنامه های صدا و سیما باشد. اما تقریبا دو هفته گذشته مهمان برنامه ایشان آقای اسدالله نیک نژاد بود؛ کارگردان و تهیه کننده که سالهای زیادی در آمریکا زندگی کرده و فیلم ساخته، که این امر باعث واکنش های زیادی نسبت به حضور ایشان در برنامه شد. البته آقای نیکنژاد به عنوان داور در جشنواره امسال فیلم فجر هم بودند که با توجه به حجم اتهاماتی که به ایشان وارد شد استعفا دادند. در این نوشته قصد نداریم در مورد ایشان و مسایلی که مطرح می باشد بنویسیم. اما مطلب مهم تری که وجود دارد در مورد کسانی است که تحمل برنامه این چنینی را از صدا و سیما نداشتند و مترصد فرصتی بودند تا ضربه خود را به این برنامه بزنند که با حضور این کارگردان هالیوودی در برنامه، پیراهن عثمان برای این عده فراهم شد تا برنامه خود را عملیاتی و تخریب وسیعی را نسبت به این برنامه شروع کنند که امیدواریم این برنامه با اجرای خوب آقای نادر طالب زاده و مدیریت محترم شبکه ۴ کماکان ادامه داشته باشد.
منبع: http://antifitna.parsiblog.com/
قطعه ۲۶: جناب آقای مهدی طالقانی عزیز نسبت به متن “این ابوذر” واکنش نشان داده اند که در زیر می آید:
مهدی طالقانی: ضمن عرض تشکر و امتنان. کلا مقایسه آقای طالقانی و آقای خاتمی قیاس درستی نیست. شما سوابق مبارزاتی، دیدگاه های قرآنی، ارتباط و آوردن جوانان پای تفسیر قرآن و مسئولیت او در به ثمر رساندن انقلاب و بعد از انقلاب و… و بسیاری دیگر از ویژگی های مرحوم طالقانی را ببینید؛ اصولا چگونه می توان در ترازوی مقایسه با خیلی از افراد قرار داد؟
حسین قدیانی: با سپاس از توجه شما به مطالب قطعه ۲۶ و اما متن “این ابوذر” بیش از آنکه مقایسه بین ابوذر زمان با کسی باشد، سعی در پاسخ دادن به شبهه ای داشت که مع الاسف بیم از جا افتادن آن شبهه در بعضی اذهان بود. همین که چون شما عزیزی ما را لایق نقد دانسته اید، باید خدا را شاکر بود. بی شک در این بصیرت شما، یکی هم باید سراغ از فضل آن پدر گرفت که الحق ابوذر بود و هست.
حسین قدیانی: متن زیر برگرفته از وبلاگ “ورود ضعیفه ها ممنوع”/ فدایی رهبر می باشد که از نظر من جالب بود. ضمن تشکر از مدیر این وبلاگ متن زیر را با هم بخوانیم. قطعا مطالب دیگر دوستان محترم هم به فراخور وقت این حقیر پوشش داده خواهد شد:
فدایی رهبر: سلام به همه ی دوستان. چند صباحی است که در رسانه و اینترنت شاهد بحث در مورد فرقه ای هستیم به نام “فراماسونری” که خیلی از دوستان به دنبال مطالبی جامع در مورد این فرقه هستند.
خوش بختانه رسانه ها و همسنگران در اینترنت به بخوبی این بحث را پوشش داده اند. ما هم بر آن شدیم تا اطلاعاتی جامع و مفید را در قالب یک نرم افزار منتشر و در دسترس دوستانی که تشنه ی حقیقت هستند قرار بدهیم.
نرم افزار آماده شده به نام “دجال آخرالزمان” دارای مطالب بسیار مفید و جامعی می باشد که به همه توصیه می شود این نرم افزار را دانلود و از مطالب آن استفاده کنند.
توجه: ما فقط مطالب موجود را به صورت نرم افزار در آورده ایم و تمام مطالب موجود در نرم افزار از وبگاه های دیگر جمع آوری شده است که لیست تمام آن ها + وبگاه های مشابه درون نرم افزار موجود می باشد.
پرسش های آغازین بحث:
۱ – وقایع جهان امروز را به چه صورت می توان توجیه کرد؟
۲ – چرا امروزه مسجدالاقصی کانون توجه ادیان الهی است؟
۳ – تلاش های اخیر برای تخریب مسجدالاقصی به چه دلیلی صورت گرفته است؟
۴ – با وجود کشورهای پیشرفته ی اقتصادی درجهان (همانند چین و روسیه) چرا ایران به عنوان دشمن اصلی کشورهای غربی مطرح می شود؟
۵ – چرا کشورهایی همچون آمریکا و اسرائیل که داعیه های مذهبی دارند، بیشترین جنایات را در حق بشر مرتکب می شوند، اما کشور کمونیستی مانند چین، کمتر از کشورهای مزبور دست به سرکوب می زند؟
۶ – چرا امروزه غرب، مسلمانان را بزرگترین تهدید می شمارد؟
۷ – هدف غرب و به خصوص آمریکا، از حضور در خاورمیانه چیست؟
۸ – چرا با وجود کشورهای نفت خیزی چون عراق و عربستان، اسرائیل در فلسطین اشغالی لانه گزیده است؟
۹ – چرا عراق اشغال شده است؟
۱۰ – چرا بهاییان مقبره ی بهاء الله در اسرائیل را مقدس ترین مکان می دانند؟
۱۱ – چرا مبارزه با اسرائیل وظیفه ی تمامی مسلمین جهان است؟
۱۲ – آرماگدون چیست و چرا امروزه مورد توجه قرار گرفته است؟
۱۳ – چرا جرج بوش مأموریت خود را در جنگ علیه تروریسم، مأموریتی الهی می داند؟
۱۴ – چرا آمریکا از اسرائیل حمایت کامل می کند؟
۱۵ – آیا آمریکا بازیچه ی اسرائیل است یا اسرائیل بازیچه ی آمریکا؟
۱۶ – علت دشمنی غرب و اسرائیل با ایران و حزب الله چیست؟
۱۷ – چرا اخیراً ساعت آخرالزمان ۲ دقیقه به جلو کشیده شده و فقط ۵ دقیقه به پایان مانده است؟
۱۸ – آیا می دانید مسجدالاقصی گنبدش سبز رنگه و طلایی نیست؟
این نرم افزار دارای سه بخش:
دجال آخرالزمان (پیرامون فرقه ی فراماسونری و آخر الزمان می باشد)
مطالب بیشتر (مطالبی پیرامون مبحث بالا می باشد)
ظهور منجی (پیرامون بحث در مورد منجی آخر الزمان “حضرت مهدی” می باشد)
***
برای اطلاعات بیشتر به وبلاگ فوق الذکر “http://www.amir200h.blogfa.com/“ مراجعه کنید. “فدایی رهبر” از جمله اهالی خوب قطعه ۲۶ است که طرح های ایشان را همگان دیده ایم.
وقت است که با خدای خود chatبکنیم/درsiteصیام searchرحمت بکنیم/hardدل خویش رازvirusگناه/dell allبزنیم دوبارهformat بکنیم.
تقدیم به همه دوستان سایبری
تقدیم به همه دوستان سایبری
تقدیم به همه دوستان سایبری
تقدیم به همه دوستان سایبری
تقدیم به همه دوستان سایبری
تقدیم به همه دوستان سایبری
تقدیم به همه دوستان سایبری
مااگرمی خواستیم مثل ناطق از ولایت دفاع کنیم الان اوباماداشت به ریشمان می خندید
واقعا واقعا واقعا
“من هیچ وقت شعار ندادم “خامنه ای زنده باد، هاشمی پاینده باد”.
آره والا…البته سن ما اون موقع به شعار دادن نمیرسید ولی همون موقع هم تو عالم بچگی ازش بدم میومد.شبیهش میکردم مثل یکی که بماند اون آدم کیه!
کلمه عالی دیگه تکراری شده برای متناتون ولی چه کنیم که زبان قاصره..فقط همینو میشه گفت.
ممنون.
به به احسنت
الهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
سوال:اول آیا؟
جواب:زهی خیال باطل
سلام
وقتی به بچگی کردن برادر زاده هام نگاه میکنم همه ش به خودم میگم که ما یچگی نکردیم. جنگ نذاشت که بکنیم. اما با خودن این متن فقط میتونم بگم که شرمنده روزای تنهایی بچه های شهدا هستم. نمیدونم الان چند تا بچه طعم تنهایی رو می چشند؟ نمیدونم اگه شهید غلام کبیری بابا بود بچه هاش الان چه حسی داشتن؟ دلم پرکشید پیش دو تا بچه کوچولوی شهید گلدوی. شهید مسجد زاهدان. یعنی الان چی میگذره بهشون؟ راستی کسی خبر داره ازشون؟
بچه های شهدا شرمنده ام
احسنت
عالی بود
من دماغم را چشبانده ام به لای صفحات کتاب نهج البلاغه و دارم می فهمم که بوی عدالت فقط به درد تازه کردن مشام آدم م
لطفا چسبانده ام رااصلاح کنید
موندم چه طور انقدر قشنگ مینویسید!!!
خون بابااکبره دیگه…
***
“دخترکم! دندان من هم چند صباح دیگر در اثر پیری خواهد افتاد؛ سال بعد نه، اون هفته! تو اما نگذار برگ عدالت از درخت جمهوری اسلامی پایین بیافتد. خوب درس بخوان.”
گ نکند وصله ناجور شوی و خیال کنی “وحدت” یعنی گور بابای عدالت. خوب درس بخوان. تو یکی باید خالص باشی و فقط بنشینی روی سکوی اصحاب صفه. “
نگفتی اسمت چیست؛ … آهان! مادرت “زهرا” صدایت کرد
اول که نیستم!!!
۱،۱ مگابایت
دانلود کلیپ تصویری
شادی روح امام و شهدا صلوات
http://www.irfreeup.com/images/ikbj52yvkeejq3lae3b.3gp
http://www.mediafire.com/?7784xgsaoxy1nrd
(مبارز)
حسین قدیانی-سالگرد مرحوم آقاسی-بهشت رهرا س
ادامه نظر قبل . . .
سلام
خوندم. قشنگ بود خیلی. اولش فکر کردم میخوای ببریمون به گذشته ها و خاطره بگی برامون. اما کور خوندم!
اون پست خانم معلم خیلی قشنگ بود. اگه ممکنه بازم اون مدلی بنویس برامون. برای تنوع خوبه
یا حق
السلام علی المهدی و علی آبائه
نقل از بجه های قلم:
به نام خدا
من می خواهم در آینده شهید بشوم. برای این که….
معلم که خنده اش گرفته بود، پرید وسط حرف مهدی و گفت: «ببین مهدی جان! موضوع انشاء این بود که در آینده می خواهید چه کاره بشین. باید در مورد یه شغل یا یه کار توضیح می دادی. مثلاً، پدر خودت چه کارست؟
آقا اجازه! شهید شده…
http://www.bachehayeghalam.ir/diary/013648.php
http://www.bachehayeghalam.ir/linkdump/013647.php
کم کم نتیجه می گیریم لقب«آقای مصلحت» بیش از هر کسی، شایسته آقاصادق است، ایشان زیادی درس «مصلحت در فقه و حقوق» را در دانشگاه «علوم اسلامی رضوی» تدریس کرده و یادش رفته ، جمله امام خامنه ای در دیدار سال گذشته دانشجویان را که: « بزرگترین مصلحت همان حقیقت است».
سلام بر حسین*
اون بالاییه خیلی قشنگه…یکی طرح بزنه براش…
باز هم احسنت عالی بود!
““حسنک کجایی” که “خانواده آقای هاشمی” دارد “تصمیم کبری” می گیرد. ”
اون مکالمه اول چقدر طبیعی و آشنا بود! ” همین پارسال نه، اون هفته ای.”
سلام. این اولین متنی است که بعد از رفع کدورت خواندم. مثل آن متن که شماره ی پلاک پدر دوستتان بود نمی دانم چه طور شد خواندم. زیبا بود. من هنوز خاطره ی دیدن اولین جلسه ی علنی دادگاه از تلویزیون ناراحتم می کند. آن جوانی که گفت من از سر نادانی و خامی و با تحریک یک عده ی دیگر خطا کردم مرا گرفتید اما اصل کاری ها آزادند.
“فلان زاده را لقمه کج ، ساندویچ خور میدان انقلاب کرد……”
“یکی شان هم الان برای خودش خرس گنده ای شده……”
“آن یکی اما غلط کرده در جنگ بوده……”
“من دماغم را چسبانده ام به لای صفحات کتاب نهج البلاغه و دارم می فهمم که بوی عدالت فقط به درد تازه کردن مشام آدم می خورد.”
همین!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
نگفتی اسمت چیست؛ … آهان! مادرت “زهرا” صدایت کرد.
نگفتی اسمت چیست؛ … آهان! مادرت “زهرا” صدایت کرد.
نگفتی اسمت چیست؛ … آهان! مادرت “زهرا” صدایت کرد.
قلمت بیمه ی عباس
دوست پزشکی دارم که استادی با شهرت جهانی در رشته‌ی تخصصی خود است. به من می‌گفت: «من یک آرزو دارم و آن دیدار چهره به چهره با ایشان است. نگاه نورانی ایشان حتی از پشت صفحه‌ی تلویزیون مرا عاشق خود کرده است.» او هنوز هم با ایمیل پیگیر وعده‌ی دیدار است و من باید دنبال کنم!
در اندونزی، یک دانشجوی رشته‌ی پزشکی دانشگاه جاکارتا می‌گفت: «شما قدر این سید را نمی‌دانید. مثل ماهی در آب هستید. نمی‌فهمید چه نعمتی دارید.» راست می‌گفت.
در هامبورگ استاد دانشگاهی در حاشیه‌ی نشستی علمی به من گفت: «گمان نکنید ایران را کار و تدبیر شماها حفظ کرده است؛ وجود این مرد را که سکاندار کشتی انقلاب شماست و هوشمندانه این کشتی را در اقیانوس‌های پرتلاطم هدایت می‌کند، دست کم نگیرید!»
منبع: khamenei.ir
حسین جان،دعامون باهات هست همیشه
یاعلی یاهیچکس
نکند خیال کنی وحدت یعنی گور بابای عدالت!…دعایتان می کنم.
سلام.
مضاعف باشید…
یا علی
سلام سلام صدتا سلام
من همینجوری هی مطالبت رو ایمیل میکنم برا کسانی که چش ندارن ماه رو ببینن.(البته با اسم خودتان) که اثر هم داشته.
قبلا هم بهتان گفته بودم ، خلاصه راضی باشید داداش حسین و الا با همین باتوم خودت میزنم تو سرتا.(شوخی هم ندارم)
اول اینکه این دختر خانم دندان افتاده ی آخر صفی همان که می رود کلاس اول و مادرش زهرا صدایش کرده بود همان اول متنی دل ما را برد اساسی .
بعد هم
” خط ما هنوز هم خط راه آهن تهران – اندیمشک است و هنوز هم در دوکوهه آماده می شویم تا کوهان شتر اصحاب جمل را روی سر عایشه های امروز خراب کنیم. ما تخس ترین فرزندان حیدر سپاه خمینی، سردار حاج احمد متوسلیان هستیم و با طعنه و کنایه، روی مان کم نمی شود. ”
تکبیر دارد اساسی تر ! الله اکبــــــــــــــــــر !
دست شما درست داداش . عالی بود . انشالله که همه ی دخترکان و پسرکان این نظام مقدس ساکنین سکوی اصحب صفه باشند و مراقب برگ ی عدالت باشند مبادا ….
سلام علیکم
.
آهااااااااااای سران فتنه آسوده بخوابید لاریجانی بیدار است (!)
.
میدونید دردناکه قضیه کجاست ؟ اونجا که دانشجویان رفتن دیدار ایشون تا مطالبه کنند محاکمه سران فتنه رو . و ایشون فرموندند شما نباید دامن بزنید به قضایا . مصلحت نیست .
حالا من نمی دونم این مصلحت چیه که معنیش رو آقایون میدونند اما ما نه (!)
صبر ما هم حد و اندازه ای داره یه روزی لبریز میشه . شاید مثل اعوان و انصار شیخ ابله هفت کشی راه انداختیم .
اصلاحیه
هفت تیر کشی
س
خ
خ خ خوب
خ
***
پست “جلال”:
خ خ خ خ عالی
***
“این نی ساندیس شما هم خیلی معروف شده ها”
سلام اقای قدیانی.
حالم از حال وهوای مهر بهم میخوره.وقتی که نمیدونستیم تو دنیا چی میگذره ،زهره وزهرا و مهناز میرفتند کیف نو و مانتو تازه می خریدند ما سهمی جز حسرت نداشتیم چون میترسیدیم که بگن دختر فلانی سهمیه از بنیاد شهید داره.میبینی سر ووضعشو؟حالم از اون همه اضطراب بهم میخوره که دعا می کردم کاش مادرم حرفهایی رو که دیروز بهم زده یادش بره.
دوست دارم الان داد بزنم به خدا ما از بنیاد شهید سهمیه نداشتیم.پدرم تانکها وماشین های جبهه رو تعمیر میکرد نو میکرد می فرستاد جبهه.ما حقوق بگیر دولت بودیم.
وای از ماه مهر…………
وقتی به بچگی کردن برادر زاده هام نگاه میکنم همه ش به خودم میگم که ما یچگی نکردیم. جنگ نذاشت که بکنیم. اما با خودن این متن فقط میتونم بگم که شرمنده روزای تنهایی بچه های شهدا هستم. نمیدونم الان چند تا بچه طعم تنهایی رو می چشند؟ نمیدونم اگه شهید غلام کبیری بابا بود بچه هاش الان چه حسی داشتن؟ دلم پرکشید پیش دو تا بچه کوچولوی شهید گلدوی. شهید مسجد زاهدان. یعنی الان چی میگذره بهشون؟ راستی کسی خبر داره ازشون؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اجرت با اباعبدالله داداش حسین…………… نماز خواندن پشت سر “آقا” با شما، شهید شدن زیر نور ماه در شب عملیات با ما. انشاالله لایق باشیم
سلام.
طاعات قبول.
خوب بود.
خاطره انگیز
ای سبکبال
در این راه شگرف
در دعای سحرت
در مناجات خدایی شدنت
هرگز از یاد نبر
من جا مانده که بس محتاجم .
برای سلامتی و طول عمر حضرت ماه صلوات
یا الله…
سران فتنه کی اعدام می شوند؟
از اون جمله های تکراری است که هیچ وقت تکراری نمیشه.دلنوشتی به نام “دوکوهه”به خوبی توضیح داده درباره تکراری هایی که تکراری نمی شوند
سلام
گفتن پیر زن یوسف و که به تو نمیفروشن
گفت می دونم اما میخوام به یوسف بگم منم خریدارشم
من که حرفه ای نیستم
همین از دستم بر می اومد
با همه نقصش تقدیم میکنم به بی بی رقیه خاتون
http://up.iranblog.com/Files7/3bedd94fa8ca4673aa34.jpg
مثل اینکه منم سانسور شدم!
…این پدربزرگ محسن همتی است که “عفت” دارد. ناموس دارد. مادر بزرگ محسن پیرزنی عفیف است که ۳ شهید تقدیم اسلام کرده. فلان زاده را لقمه کج، ساندویچ خور میدان انقلاب کرد !
الله اکبر به این قلم
سلام داداش
خوبی؟ خوشی؟ سلامتی؟
از مالزی مزاحم میشم
خواستم بگم در این گیر و دار فیلتر شدن رجا نیوز در بخشی از آی اس پی های مالزی دلمان به نوشتار بچه بسیجیهایی مثل شما خوشه داداشی
بنویس که دلم بدجوری گرفته از این نامردیهای این قماش زورمدار
راستی داداشی نبودی ببینی چطوری جلوی اساتید انگلیسی اینجا وامیستم و نظریات مزخرفشون رو با دلایل خودشون نقض میکنم و میفرستمشون سفر یکماهه ریکاوری به لندن که از یک بچه بسیجی یک لاقبا بدجوری خورده اون با اون اسم و رسم پرفسوریش!
بنویس داداشی
بنویس
جهانی بنویس جهانی
اینجا خیلیها تشنه ی زبان فارسی از نوع کتاب گفتمان تواند داداشی بنویس
بنویس که دلم گرفته
راستی از اونی که شبیه قلک پول خوکیه و با حکم ماموریت برای سرکشی به دانشگاه آزاد واحد لندن! رفته برای ادامه تحصیل خبری نداری؟
جونم برات بگه که بیا ببین اینجا وابسته علمی سفارت چه بده بستانی کرده با اینها
دانشجویان دکتری رو بورس دانشگاه آزاد میکنن
جل الخالق
ندیده بودیم یک دانشگاهی تو یک کشور دیگه دانشجویان دکتری که اکثرا بورسیه هستن رو بورس کنه! شما دیدی بگو ما بدونیم
بنویس داداشی بنویس
راستی بنده همینجا اعلام میکنم که آقایان همگی دکتر هستند
دکتر خاتمی فارغ التحصیل اصفهان
دکتر موسوی فارغ التحصیل تهران
دکتر کروبی از کهریزک!
سلااااااام بر داداش حسین عزیز بسیجیها.
مخلصیم داداش.
متن زیبائی بود؛
احسنت؛دلنشین و تاثیر گذار بود.
فدات شم داداش.
بسم الله
آخ که چقدر دلمون تنگ شده بود برای این جور متن های حماسی و صریح . کلی به آدم روحیه می ده .
دوستان امشب شب بیست و هفتمه . برای ما جا مونده ها دعا کنید .
نماز خواندن پشت سر “آقا” با شما، شهید شدن زیر نور ماه در شب عملیات با ما. خیلی قشنگ نوشتید بد جور به دل میشینه ای کاش لیاقت شهید شدن رو داشته باشبم من موندم چی می کنید این قدر دل نشین می نویسید ؟؟؟؟؟
کاش ما هم یه پدر شهید داشتیم تا به پشتوانه ی او همت می کردیم و می نوشتیم اما این لیاقترو هم نداشتیم
سلام. طاعات قبول. خدا قوت
چند وقتی میشود که نظر مینویسم اینجا به چند علت:۱_یاد بگیرم چطور بنویسم و حسین آقا ایرادم را بگیرد(که نمیگیرد!)۲_سیاهی لشگر باشم و به این یکی بسیار مصرم. سیاهی لشگری اعوان خامنه ای برای من از فرماندهی در اردوگاه فتنه بیشتر شرف دارد سگ این سیاهی لشگر بودن را با کرور کرور قیافه مسخره اصلاح طلبی تاخت نمیزنم تا کور شود هرآنکه نتواند دید …
سلام.طاعات همتون قبول.حالا که هستین و شب بیست و هفتمم هست همین حالا یه دعا در حق من می کنید؟
طرحی برای این جمله زیبای شما
“ماه که به خون نشست، کمر خورشید شکست؛ بی خود تیر می زدند شب پرستان”
http://s3.aks98.com/images/85086703327542539897.jpg
می دونم زیاد خوب نیست اما شما به بزرگواری خودت ببخش این خطاکار رو
یا حسین
۱۰۰ روز مانده تا عاشورا
لبیک یا حسین
سلام
داداش حسین خیلی خوشکل سوژه انتخاب می کنید برای حرفاتون (:
ممنون ک هستین (:
عالـــــــــــــــــی بود
خوب . نه کمه عالی باشین . ک هستین !!!
سلام
خسته نباشی
می دونم بی ربطه ولی می خوام گرفتن دو مدال طلا توسط آقایان سوریان و علی اکبری در مسابقات جهانی کشتی فرنگی رو به همتون تبریک بگم
موفق باشین
حالا نمیشه هم نماز خوندن پشت سر آقا با ما باشه هم جون دادن زیر نور ماه در شب عملیات؟؟؟؟؟
نمیشه آقایون ،آقای ما رو رها کنن برن پی کارشون؟؟؟؟؟؟
خیلی این طرح آقای میلاد پ س ۳ قشنگه . دستشون درد نکنه .
داداش حسین واقعا دمت گرم که بازم زدی به هدف-ما نباید یادمون بره که پایه گذار اصلی این فتنه هاشمیه و ………………..
این بی عفت گاری سواری هم بلد نیست چرا شما با شترسوارها یکیش میکنی؟
سلام داداش حسین
خاک پاهاتم به مولا
این حرف دل ماست که چون دستمون به هیچ جا نمیرسه نمیتونیم بیان کنیم
اما شما حرف ما بسیجیارو به میزنی و به همه میرسونی
دست از سر استوانه فتنه برندار که بقیه فقط نوچه های این نامرد هستند
میخوام در رکابت باشم
نوکرتم
زت زیاد
سلام
طرح خیلی قشنگه
ما شا ءالله
سلام به داداش حسین و همه ستاره های حضرت ماه
گاهی با خودم می گم چطور می شه که بعضی از آقایون که به قول خودشون تمام جوانی و عمرشون رو صرف گسترش اسلام و حفظ نظام کردند ، این طوری به همه چیز پشت می کنند ؟ !
اما بعد می گم حتماً اینها همون موقع هم که به زعم خودشون داشتند برای اسلام و مسلمین کار می کردند یه ناخالصی و خورده شیشه ای توی کارشون بوده و خدا خواست با این جریانها و مسائلی که پیش اومد چهره واقعی شون رو به مردم نشون بده .
باید خدا رو شکر کنیم که الان جوانها و نوجوانهایی داریم که با وجود سن کم چنان خلوص نیتی دارند که همون پیران و عالمان بی عمل ، به جای ادعاهایی که گوش فلک رو کر کرده باید بیان و از این نوجوانها درس بگیرند .
سلام داداش . من یک سری غزل عاشورایی سرودم که خدا بخواد در آینده ی نزدیک چاپ می کنم . با افتخار چند غزلم رو تقدیم قطعه ی ۲۶ می کنم . نمیدونم در ردیف عشق مقدس جای میگیره و اصلا به حال و هوای کتابتون میاد یا نه . ولی براتون می فرستم .
قرار از دل ربوده آه و اشک کبریا امشب
نشسته بر جبین دل غم کرب و بلا امشب
ابافاضل بدون دست و اصغر تشنه لب بی جان
فرات از شرم می گرید ز دردی بی دوا امشب
شده هفت آسمان مغموم و دلخون از غم مولا
گرفته زانوی غم آسمان بی نوا امشب
به تن پوشیده رخت ماتم و اندوه عرش و فرش
ز پشت ابر پنهان گشته ماه و بی صدا امشب
به روی دشت می بارد زلال اشک خونش را
ز هر خون لاله می روید به دشت نینوا امشب
سری بر نیزه همچون چشمه ی خورشید می تابد
زنی پیوسته می خواند نوای یا اخا امشب
تجلی گاه صبر و استقادمت دختر حیدر
نماز صبر می خواند به خاک کربلا امشب
زمان چشمان خیسش را به سرخی زمین دوزد
زمان تار و زمین شرمنده ی روی خدا امشب
نگفتی اسمت چیست؛ … آهان! مادرت “زهرا” صدایت کرد…
برقرار و ثابت قدم باشی داداش حسین بچه بسیجی ها…
این رو ببین. اتفاقی پیداش کردم باحاله نه؟
http://bishomar.ir/i/attachments/1/1283823690496225_large.jpg