وطن امروز/ ۲۸ اسفند ۱۳۹۳
موسم بهار، بازگشت پرستوها را زیاد دیدهایم اما آن روز که «یوسف گمگشته» بیاید، کدامیک از این شهدا دوباره به زمین برخواهند گشت؟ تا آن روز رویایی، بیا ای دل، دلخوش کنیم به احوال آسمان. نوروز در آسمان خبرهای بهتری است. آسمان همیشه فاطمیه است. برای رزمندهای که در راه دفاع از حرم عقیله بنیهاشم، به کاروان آسمانیان پیوسته، دیگر تهمتها تمام شد! این زمین بود که بچهها زجر میکشیدند! آسمان جای ماجور شدن است! نگاه می‌کنم به سن و سال بسیجیانی که اجازه ندادند «زینبیه» هم حکایت خانم زینب سلامالله علیها به اسارت رود؛ جنگ ندیدهها! تازه به دوران رسیدهها! ترمز بریدهها! خشونتطلبها! افراطیها! تندروها!
ای شهدا! برای شما، دیگر زخم زبان تمام شد! خوش باشید در قهقهه مستانهتان! نوروزتان مبارک! خون سرخ شما، باورم هست که جنگ ندیدههای تمام تاریخ را روسفید کرد! حقا که شهادت، در چنین روزگاری هنر بیشتری میخواهد. باید هم باد کنند این «ویژهنامههای نوروزی» روی دکهها! جز خون مطهر شما، هیچ حرف تازهای وجود ندارد! جریان سازی، از آن خون سرخ شهدای حرم است، همین شماها، همین شهید حی و حاضر، حاج قاسم سلیمانی! اگر به اعتراف پرزیدنت «مؤدب و باهوش» داعش محصول حمله نظامی آمریکا به عراق است، خود این اعتراف، محصول شهادت شهدای حرم است، همین شماها، همین شهید حی و حاضر، حاج قاسم سلیمانی! ای شهدای حرم! گناه نسل شما… نسل ما… نسل من، جنگ ندیدن بود که آن را هم شهادت شما در روزگاری که علیالظاهر جنگ نیست، پاک کرد! بعد از جنگ، ابتدا نقشه این بود که نسل مرا از «جنگ» بترسانند اما «جنگ کجایی که دلم تنگ توست» آنقدر از زبان نسل من… همین شهدای حرم گفته و شنیده شد که نقش بر آب کرد این نقشه را. آنگاه نقشه طعنه کشیدند و از سن و سال خود بر سر ما چماق بلند کردند. زخم زبان «جنگ ندیدهها» محصول همین نقشه بود. اینک به سن و سال شهدای حرم بنگرید!
مهم نیست شناسنامه آدمی به جنگ بخورد، مهم آن است که وصیت‌نامه آدمی به شهادت بخورد. مهم آن است که جنگ نباشد و هیچ کجا از خاک کشورت دست دشمن نباشد اما «مهدی نوروزی» به شهادت برسد تا جنگ نشود و هیچ کجا از خاک کشورت دست دشمن نیفتد! حالا باز به بسیجی کف خیابان ۸۸ ما زخم زبان بزنید که «بسیجی واقعی» نبود! مهم نیست! او دیگر این طعنهها را نمیشنود! نوروز در آسمان خبرهای بهتری است! آسمان همیشه فاطمیه است! اینک صلح، بهار، پرستو و… همین زمین بدهکار آن شهیدی است که تن خود را بیرون مرزها سپر کرد! بیرون مرزها… و پیش از آنکه پای اجنبی، خاک وطن را آلوده کند! در تعریف «شهدای حرم» بسی کاملتر از زخم زبان ناقص «جنگ ندیدهها» این است که بگوییم؛ «در جستوجوی باده شهادت، زودتر از زود رفتند تا باز هم سایه جنگ بر سر این آبادی سنگینی نکند». عراق مال عراقیها و سوریه از آن سوریهاست لیکن آنچه از مجاهدان کنونی جهان اسلام، شهدایی با ملیتهای مختلف ساخته، آرزوی تمدن واحده و مدینه فاضلهای است که انشاءالله با ظهور مهدی موعود (عج) محقق خواهد شد. جمهوری اسلامی اگر دنبال امپراتوری بود، کارهای دیگری غیر از نوکری برای حرم آل‌الله و خدمت بیمزد و منت به همسایگانش انجام میداد. نشان به نشان شهدایش، جمهوری اسلامی در پی آن است که سایه جنگ، حتی از سر کشورهای دیگر برداشته شود. محصول حمله نظامی آمریکا به عراق را زحمت کشید و خود جناب اوباما برایمان گفت! این وسط، بدبخت کسانی هستند که می‌خواهند این آمریکا را، با وجود این اعترافات، این سناتورها، این همه روسیاهی، بزک کنند! من اما میخواهم از محصول شهادت شیربچههای سپاه خامنهای در مجاورت حرم اهل بیت سخن بگویم. به یمن این همه شهادت، «یار» خواهد آمد. آقاجان! عاقبت که میآیی… ای آفتاب بالانشین! ضجههای ماه و ستارهها را نمیشنوی؟ داریم تو را صدا میزنیم، تو را میخوانیم… با خون شهدایمان که «جبهه و جنگ» را ندیدند اما «شهادت» را چرا! «ظهور» را ندیدند اما «تو» را در لحظه شهادت چرا! آقا جان! سالیان درازی است که «لحظه شهادت روزگار» است. برس به داد بشریت… که گفت: «حول حالنا الی احسن الحال».
وطن امروز/ ۱۶ اسفند ۱۳۹۳
همین که آقای رفسنجانی هم با آنهمه سوابق هشتاد و هشتی، عاقبت به زشت بودن همصدایی با اسرائیل پی برده، فی حد ذاته چیز خوبی است و خبر از توفیق گفتمان اصولگرایی بر گفتمان تقلب میدهد. این را ما همان سال ۸۸ مکرر گفته بودیم که نگارش نامه سرگشاده، فتنهگری، بیقانونی، دمیدن در دروغ تقلب، بدل شدن به سرمایههای اسرائیل و تبدیل شدن به دوستان خوب نتانیاهو، امری بسیار زشت و فوقالعاده مذموم و نکوهیده است. البته بهتر بود ایشان همان سال ۸۸ پی به این نکته میبردند و همصدایی با دموکراسی، رای مردم و قانون انتخابات مملکت را به همصدایی با اغیار نمیفروختند لیکن تو هر وقت بفهمی همصدایی با دشمن، خطا و خیانت است، ناخودآگاه داری اعتراف میکنی که دروغ تقلب هم خطا و خیانت است! در تاریخ سراسر «مرگ بر اسرائیل» جمهوری اسلامی، اوج همصدایی با اسرائیل در همین دروغ تقلب علیه جمهور و جمهوریت بود. اینک وقتی آقای رفسنجانی هم در مذمت همصدایی با نتانیاهو سخن می‌گوید، در اصل دارد شعار «نه غزه، نه لبنان» را هو می‌کند! خب! نگارنده ضمن اینکه این همه را به فال نیک میگیرد، در ادامه نکاتی را به اختصار بیان می‌کند.
یکم: در سالیان گذشته، هیچ پیشرفت علمی و البته بومی ملت ایران، اندازه انرژی هستهای روی مخ سران اسرائیل رژه نرفته. بدیهی است هر اقدامی که -ولو اندازه یک پیچ و مهره کوچک- صنعت هستهای ما را محدود کند، مورد رضایت اسرائیل است. این دیگر یک تحلیل سیاسی نیست که بتوان علیه آن ردیه اقامه کرد. کاملا واضح است. فلذا این یک اصل مسلم و غیرقابل خدشه است؛ محدود کردن صنعت هستهای با هر نیتی که صورت بگیرد خواسته یا ناخواسته حکم همصدایی با اسرائیل دارد. پس همصدایی با اسرائیل فقط خلاصه در نامه سرگشاده علیه یک انتخابات باشکوه ۴۰ میلیونی یا شعار «نه غزه، نه لبنان» نمیشود، بلکه حذف نماد هستهای هم همصدایی و همراهی با نتانیاهو محسوب میشود. باورم هست هر آنچه بغض گله از روزگار را میهمان گلوی علیرضا و آرمیتا کند، یعنی همصدایی با اسرائیل خبیث.
دوم: من تعجب می‌کنم از آقای رفسنجانی. ایشان با علم بر آنکه همصدایی با نتانیاهو چیز بدی است، آنهمه علیه خط مقدم مقاومت علیه اسرائیل سخنپراکنی کرد؟! باورم هست هر آنچه بغض گله از روزگار را میهمان گلوی حامیان حزب‌الله و مدافعان حرم عقیله بنیهاشم کند، یعنی همصدایی با اسرائیل خبیث.
سوم: در تحلیلهای مندرآوردی، دبه درمیآوردند که اسرائیل، نه فقط مخالف توافق کذا بلکه اساسا مخالف پر و پا قرص هر گونه توافقی میان دولت اعتدال و ۱+۵ است! نگو اول دیوانه عالم، جماعتی از اصلاحطلبان ما را با عرض معذرت مثل خودش دیوانه فرض کرده و بازی داده! چه گفت نتانیاهو در آن کنگره آمریکایی، جز آنکه؛ «موافق توافق خوبم»؟! نتانیاهو حتی این را هم نمیگفت، باز معلوم بود که اسرائیل -بسی جلوتر از اعضای پنج بهعلاوه یک!- دنبال یک توافق خوب میان دولت اعتدال و غرب است. توافق خوب به آن معنی که در ازای امتیازات نقد و فراوانی که از طرف ایرانی گرفته میشود، به او فقط مشتی وعده نسیه داده شود! برای اسرائیل و در مواجهه با جمهوری اسلامی، چه چیزی بهتر از این؟! نقی هم اگر این وسط نتانیاهوی ابله میزند، از ورای شکم سیریناپذیر اوست، نه آنکه مشکلی استراتژیک مثلا با توافق کذا داشته باشد! با این حساب، بهتر بود این مردک، حرف حساب خود را واضحتر میزد و میگفت؛ «موافق توافق خوبترم!» جای شگفتی اینجاست که غرب و حامیانش این همه روی موضع باطل خود محکم ایستادهاند، آن وقت بعضی‌ها در داخل، هر توافقی ولو توافق بد را بهتر از عدم توافق با غرب میدانند! «هر توافقی» یعنی همان «توافق خوب» مد نظر نتانیاهو، اما «توافق بد» معنای بدتری هم دارد، یعنی همان «توافق خوبتر» مد نظر اسرائیل! حال، همصدا با اسرائیل و مشخصا نتانیاهوی دیوانه چه کسی است؟! آنان که طرف ایرانی را هم ترغیب به یک توافق خوب و همشأن با منافع بلندآوازه ملی می‌کنند یا کسانی که شعر میگویند؛ «هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست»؟! در رابطه با بحث پیش رو، زاویهدارترین صدا با صدای نتانیاهو، از آن منتقدانی است که ضمن تشویق طرف ایرانی به بستن یک توافق خوب و منطبق با منافع ملی، در عین حال، عدم توافق را بسی بهتر از توافق بد میدانند، همچنان که شبیهترین صدا به صدای نتانیاهو، از آن کسانی است که با سرودن بعضی اشعار، به توافق خوب مد نظر نتانیاهو گرا… گرا که چه عرض کنم، رسما پر و بال می‌دهند! این بار اما باورم هست هر آنکه بغض را در گلوی خود روزگار میهمان کند، همصدایی با اسرائیل خبیث کرده!
چهارم: اسرائیل دشمن ما است و ما نیز با افتخار، اول دشمن او هستیم و قسم خوردهایم تا روزگار را از این موجود نکبت و جعلی پاک نکنیم، از پای ننشینیم. اگر داشتههای اسرائیل، غصبی است، لیکن داشتههای ما واقعا داشتههای ما است. تو اگر این داشتهها را دعوت کنی که ارزان یا اصلا مفت و در حد یک آبنبات بفروشند، فراتر از همصدایی با اسرائیل، همراهی کردهای با دشمن اول بشریت. همصدایی با اسرائیل، سال ۸۸ شاخ و دم نداشت، الان هم ندارد! آقایان! وسط مذاکره، با برداشتن نماد هستهای از اسکناس ملی، ممنونیم که دست آخر، ما را متوجه معنای «تدبیر» کردید! اما هستهای، احمدیروشن، رضایینژاد و… اتفاقا همه از دل همین دانشگاه و همین سر در بیرون آمدهاند! امیدوارم تحمل این سخن را داشته باشید؛ بیشتر به شما میخورد اگر که به جای نماد هستهای، همان نقاشی معروف را میگذاشتید پشت اسکناس کشور! راستی شما آمده بودید ارزش پول ملی را افزایش دهید یا در آستانه سال نو، حتی هنگام پول نو گرفتن علیرضا و آرمیتا از بزرگترانشان هم، بغض را میهمان گلوی روزگار کنید؟!
***
تیتر را زدم «پنج + یک + اسرائیل». از بس توافق کذا را بد برای ما اما خوب برای اسرائیل بستید که فیالحال نتانیاهو خودش را رئیس سر گردنه مذاکرات میداند و از آمریکا و آن پنجتای دیگر، داعیهدارتر است! خب همصدایی نکنید با نتانیاهو! بس کنید این بساط را! دیپلمات اگر دیپلمات باشد، مایه دلواپسی دشمن میشود، نه دوست! بس کنید این بساط را!
وطن امروز/ ۲۱ بهمن ۱۳۹۳
نه پس نمیآییم. نه پس اهل کوفه میشویم و تنها میگذاریم علی(ع) را. نه پس فراموش میکنیم عهدی را که با خون شهیدان بستهایم. نه پس از شعار «مرگ بر آمریکا» آن هم در جهانیترین هنگامهاش کوتاه میآییم. نه پس از یاد میبریم «اللهاکبر» آغشته به خون شهیدی را که شب ۲۲ بهمن ۶۴ به جای بام خانه، در همان اروند خروشان سر داد. نه پس اجازه میدهیم آمریکا فکر کند به جای یک ملت شکستناپذیر، انقلابی و همیشه در صحنه، تنها و تنها با ۴ تا دیپلمات طرف است. نه پس در آستانه سیوهفتمین بهار انقلاب رجز «من انقلابیام» را بدون حماسه حضور، بدون لبیک به ولیامر و تنها در حد یک شعار پایین میآوریم. نه پس دشمن را در این توهم نگه میداریم که تحریم اقتصادی موجب عدول ما از آرمانها شده. نه پس بیتدبیری این دولت و آن دولت را به پای اصل انقلاب اسلامی مینویسیم و در محاسبه دچار خطا میشویم. نه پس مثل بعضی‌ها کت و عینک فلانی، برایمان از لباس بدون جلیقه ضد گلوله شهید زنده موضوعیت بیشتری پیدا می‌کند. نه پس تنها میگذاریم «محمد رسولالله» را و «علی ولیالله» را و سلمان و ابوذر و عمار را و قرآن و نهجالبلاغه را… و اسلام را… و خمینی و خامنهای را در میان این همه قدارهبند شبپرست. نه پس به برادران چندین ساله، اجازه میدهیم یوسف انقلاب را باز هم درون چاه بیندازند. نه پس مثل بعضی از این آقازادههای اختصاری، خود را طلبکار خون شهدا تصور میکنیم. نه پس حکایت بعضی از این خواص، خمینی بتشکن را به جای افق منتهی به سحر، در خواب شبانه مشاهده میکنیم!… نه پس نمیآییم و فراموش میکنیم که ۲۲ بهمن ۹۳ آن هم بعد از خبر مرگ بشکه سعودی، بیش از هر ۲۲ بهمن دیگری، چشم بقیةالله به خیابان انقلاب اسلامی دوخته شده تا با نشان دادن این «حضور» به الله جلجلاله، تعجیل در «ظهور» خود را از حضرت باریتعالی بخواهد. نه پس مثل بعضی‌ها زمان را میخواهیم اما بدون صاحب الزمان(عج).
هیهات! که هر شعاری در یومالله ۲۲ بهمن ۹۳ و ۲۲ بهمنهای بعدی سرداده شود، استعاره از لبیک اصلکاری، یعنی «لبیک یا صاحبالزمان» است. اگر ۲۲ بهمن ۵۷ فقط شاه رفته بود، اینک ملک عبدالله، علی عبدالله صالح، مبارک، بنعلی و خیلی از دیکتاتورهای دیگر رفتهاند. به یمن انقلاب اسلامی که منتج به بیداری اسلامی شده، فراعنه یکییکی دارند میروند بلکه زمین، اندکی نفس بکشد. فیالحال موسم نفس کشیدن زمان است. باید بیاید صاحب الزمان. به بعضی‌ها بربخورد یا نخورد، ۲۲ بهمن یعنی توافق با مهدی فاطمه(س). اروند با آن جزر و مدهای ناآرام، خروشانتر از آن بود که بچههای ما با دست خالی بتوانند از عرضش رد شوند. کجایند والفجرهشتیها که از توافق خود با بقیةالله الاعظم، در آن لیالی عشر سخن بگویند؟ «عنایت آمریکایی» یعنی تحریم، ترور، کودتا… یعنی طالبان، القاعده، داعش… یعنی دشمنی با ملت ایران اما دوستی با سران ملعون فتنه، لیکن زمانی است که دیگر باید لطف و عنایت را از حضرت صاحبالزمان جستوجو کرد. هم او که حضرت روحالله را در شباهنگام نجوا، انیس و مونس بود. خامنهای را نیز. حضرت ماه خوب میدانند کدامین آفتاب، منظور سخن است. ما نیز خوب می‌دانیم رمز و راز آن چفیه را که همنشین دائم شانههای رهبر انقلاب است. مگر ما خانقاه بازیدراز را فراموش کرده باشیم که خاطرات صاحبالزمانی رزمندهها از یادمان رفته باشد! و به راستی مگر انقلاب اسلامی اساسا در آستانه بهار سیوهفتم خود قرار میگرفت، اگر لطف و عنایت مهدی موعود نبود؟ ما خوب می‌دانیم آمریکا و اسرائیل، چه از جان این منطقه از کره زمین می‌خواهند. ما به خوبی دریافتهایم که دشمن، چه از جان زمان میخواهد. اگر هدف، صاحبالزمان است، چشم دشمن کور باد که مهدی خواهد آمد. اگر دشمن، انقلاب اسلامی را میزند که به خیال خام خود مانع تحقق انقلاب جهانی منتقم خون حسین(ع) شود ما نیز غراتر از همیشه شعار «لبیک یا صاحبالزمان» را سردست میگیریم. بگذار به بعضی‌ها بر بخورد لیکن خرافه آنجاست که از جلاد تحریم، لغو تحریم را تمنا کنی! خرافه آنجاست که در روزگار جهانشمولی «مرگ بر آمریکا» پرزیدنت روسیاه را برداری و بزک کنی! آقایان! آقایی دارد می‌کند شعار «مرگ بر آمریکا»ی ما در سراسر جهان. در این زمان، هر کس به هر زبانی این شعار را سر دهد، اصلش یعنی «لبیک یا صاحبالزمان». خیابان انقلاب اسلامی صحنههایی را دیده، صحنههایی را خود انقلاب اسلامی باید ببیند. انقلاب اسلامی باید ببیند ثمره خون شهدای والفجر ۸ را. غیبت، هرچقدر میخواهد جزر و مد داشته باشد؛ ما انشاءالله و به مدد خود بقیةالله از عرض تاریکی عبور میکنیم و در ساحل سحر، دگر بار، سلامی دوباره به محضر آفتاب تقدیم خواهیم کرد. برای زمان، برای زمین، خدا، نقشههای بهتری از کدخدا کشیده. خدایا! ما با وعده تو توافق داریم و دست برتر را از آن تو می‌دانیم. مهم نیست که از ۲۲ بهمن ۵۷ چند سال میگذرد، مهم این است که انقلابی، «انقلابی» میماند تا به چشم خود انقلاب مهدی موعود را ببیند. خمینی خوب میداند چه میگویم، خامنهای نیز، ملت «لبیک یا صاحبالزمان» نیز. سطح آرزوهای ما بالاست، خیلی بالاتر از سقف اتاق بیضی! اگر شیطان از درگاه خدا رانده شد، نشان به نشان صدور بدون ویزای شعار «مرگ بر آمریکا» شیطان بزرگ هم از چشم بشریت افتاده! خرافاتیها بدموقعی دخیل به کدخدا بستهاند! لبیک یا صاحبالزمان را عشق است… عشق است آن زمان، که زمان، عصای دست خود را بیابد و مهدی(عج) بیاید. خدایا! غیبت، زمان را به تبعید فرستاده… گویی هیچ نمیگذرد! قبلا هم در پاسخ بعضی‌ها گفته بودم ما هنوز بهدوران نرسیدهایم! خدایا! ما از تقویم روزگار، یک مناسبت بزرگ طلب داریم که این قطعنامه همه راهپیماییهای ماست: «اللهم انا نشکوا الیک فقد نبینا و غیبه ولینا».
این بار به نام «خون خدا»
“بعضی‌ها می‌خواهند از سیدالشهدا، عاشورا و کربلا، بلکه شهادت را بگیرند، همچنان که می‌خواهند برائت از شیطان بزرگ را از ماهیت انقلاب اسلامی جدا کنند! واقعیت آن است که بعضی‌ها بیش از خون خدا، روی نقشه یزید حساب باز کرده‌اند! و بیش از مکر خدا، درگیر کدخدایی هستند که فی‌الواقع دیگر کدخدا هم نیست! آری! بعضی‌ها هنوز هم فکر می‌کنند تأثیر تحریم یزید، از اثر خون حسین (ع) مؤثرتر است! وه که چه وارونه خوانده‌‌اند بعضی‌ها داستان کربلا را!”
ــــــــــــــــــــــــــــــ
ح ق: من حدودا ۹۰۰ یا ۱۰۰۰ کلمه نوشته بودم. دقیق نمی‌دانم چرا که با قلم نوشتم؛ تایپ نکردم. اینی که الان می‌بینم فوقش ۵۰۰ کلمه باشد!! القصه، کلی نوشته‌ام عمرسعد و گندم ری داشت!! چی شدن؟؟ کجان؟؟ حالا بی‌خیال! دعا می‌کنم عزاداری دوستان، مرضی رضای حق تعالی بوده باشد. خدا کند که عاقبت، با «سیدالشهدا» عاقبت به خیر شویم…
“باز به‌نام اصلاح‌طلبی بروند بنویسند که ما به زیارت عاشورای دیگری، خالی از مضامین خشونت‌بار نیازمندیم! باز بروند بگویند که حرکت امام حسین(ع) در عاشورا عقلانی نبود! باز بردارند مدعی شوند کربلا درسی جز درس ایستادگی داشت! شگفتا! ملت روی ایستادگی حسین‌بن علی(ع) سرمایه‌گذاری می‌کند، بعضی‌ها روی تسلیم شدن در برابر یزید زمانه!”
لعنت بر دشمن دوستان…
مردک بعد از ۳ شب، امشب آمد بیت.
روضه اول را نیامد، موقع سخنرانی آمد و به محض پایان سخنرانی هم رفت و روضه اصلی را نماند.
بی لیاقت!
نائب الزیاره همه دوستان هستیم در محضر حضرت آقا.
(امشب مرتضی طاهری مداح بیت بود. یه شعر خوند، به نظر خودش خیلی قشنگ بود! بعد یه جای شعرش برگشت گفت “عاشورا نرمش قهرمانانه بود”. والا ما هر قدر فکر کردیم، متوجه نشدیم کجای کربلا نرمش قهرمانانه بود!!!)
توی تلویزیون دیدم که روى یه پلاکارد نوشته بود:
“ما پیرو حسینی هستیم که در مقابل تحریم آب هم با یزید سازش نکرد.”
واقعاً «ملت روی ایستادگى حسین بن علی “ع” سرمایه گذارى مى کند، بعضى ها روى سازش با یزید زمانه!»
“بعضی‌ها خدا را می‌خواهند اما حال و حوصله جنگ با شیطان را ندارند!”
فوق العاده است این جمله…
بسم رب الحسین (علیه السلام)
“به نشانه‌گیری هم که باشد، هدف تیر حرمله فقط چند متر با او فاصله داشت لیکن حضرت سیدالشهدا تا بلندای آسمان، خون علی‌اصغر(ع) را پرتاب کرد.”
قشنگ بود…
متاسفانه جو “کربلای دولتی” خیلی ها را گرفته! گر چه کربلا فقط “کربلای حضرت حسین” است و لا غیر…
“اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک… و لعن الله امه اسرجت و الجمت و تنقبت لقتالک”
به نشانه‌گیری هم که باشد، هدف تیر حرمله فقط چند متر با او فاصله داشت لیکن حضرت سیدالشهدا تا بلندای آسمان، خون علی‌اصغر(ع) را پرتاب کرد.
به به!
بعضی‌ها هنوز هم فکر می‌کنند تأثیر تحریم یزید، از اثر خون حسین(ع) “مؤثرتر” است یا “بیشتر” است؟
قرائت های شخصی از دین، ما را بیچاره کرده!!
هر کسی هر چیزی با عقل ناقص خودش برداشت می کنه و از قضا دسترسی هم به تریبون داره اون رو ابراز می کنه!
یکی نیست بگه آخه تو چه کاره ی دینی که این حرف رو می زنی؟
واقعاً «عاشورا یک نرمش قهرمانانه» است؟!
سید جون؛
نشستن و حضور در روضه بیت رهبری لیاقت می خواد.
اینا اینکاره نیستن!
داداش حسین؛ اگه عاشورای امسال فکه مشرف شدین، از خاطرات رفت و به ویژه برگشت 🙂 برامون بگین. اگه هم نرفتین که دیگر هیچ!!!
این ها اگه قرار بود از ملت درس بگیرند، که ما این همه مشکل نداشتیم.
امروز با یکی از رفقا داشتیم در خصوص جریان حکمیت صحبت می کردیم، رسیدیم به مذاکرات ابوموسی اشعری و عمر و عاص، قبل از اصل واقعه. که به نقل از روایات گفته شده که؛ طرفین بویژه نماینده ی تحمیلی امیرالمومنین (ع) تاکید داشتند باید کلیه ی مذاکرات قبل از تصمیم نهایی، بصورت کاملا “محرمانه” باشد. و هیچ کس نباید از مفاد آن مطلع شود! قصد مقایسه ندارم ولی؛ می بینم چقدر تشابه بین طرف معاویه که سرشار از رذالت و دنائت و هوای نفس بود و طرف دیگر قضیه که ساده لوحی و خوش بینی مهمترین خصیصه ی اون بود، وجود داشت، با الی آخر!
چشم انتظار؛
سلام اخوی
عزاداریها قبول و التماس دعای مخصوص
یادش بخیر
من آدم معروفی هستم!
http://www.ghadiany.ir/1392/21115
آقا سید؛ یه کارت ملاقات هم واسه ما بگیرین، جای دوری نمی ره ها!!!
این بار به نام «خون خدا»… که برنده‌تر است!!
فقط *کربلای حضرت حسین*…
و دیگر هیچ!!!
واقعا حضور در بیت و در محضر آقا سخنرانی کردن و روضه خواندن لیاقت می خواد… من نمی دونم چرا بعضی ها حتی در حضور آقا هم یه دفعه اظهار فضل می کنند و هر حرفی رو بدون فکر می زنند… مثل اینکه این برداشت های من در آوردی از عاشورا مسری شده…
ان شالله خدا عاقبت همه‌مون رو به خیر کنه!!!
سلام
دو سه روزی مشهد مقدس بودم و در حرم رضوی به نیابت از تمام محبین و شیعیان امیرالمومنین و اهل بیت عصمت و طهارت، سلامی خدمت امام مهربانیها عرضه داشتم.
امید که مقبول واقع شود و همای سعادت زیارت آن آستان رفیع، بر شانه همه دوستداران حضرتش بنشیند.
قبل از روز عاشورا، پیکر شهدایی که بعد از حدود سی سال به موطن خود بازگشته بودند، از خیابان امام رضا علیه السلام تا حرم رضوی تشییع گردید و در ایام دهه محرم، حال و هوای شهادت را زنده و استقامت و ایستادگی را یادآوری نمود.
التماس دعا
درس قشنگی بود که «هیات ملت» به «هیات دولت» داد؛ درس کربلا را می گویم…
با آرزوی توفیق برای نویسنده محترم این متن مختصر و مفید
اگر کسی عاشورا و امام حسین رو نشناسه و شعار هیهات منا الذله تا به حال به گوشش نرسیده باشه، با شنیدن بیانات گهربار رییس جمهور درباره ی تعامل و مذاکره، آیا این سوال براش پیش نمیاد که وقتی قراره با وجود تعامل و مذاکره، حتی به بچه شش ماهمون هم رحم نکنن و خانواده ما رو هم به اسارت ببرند، آیا بهتر نبود که امام حسین مقاومت و مبارزه می کردند؟!
البته که عاشورا درس ایستادگی و استقامت بود، نه تعامل و مذاکره.
این حرف ها الحق توهین به امام و حماسه کربلا است.
امام تا جایی که من شنیدم برای اینکه راه توجیه رو در آینده ببندند و حجت رو تموم کنن با عمر سعد مذاکره کردن که ما وارد جنگ نمی شیم به شرطی که راه رو باز کنی که برگردیم مدینه و تضمین بدی جانمان در امان است و عمر سعد ملعون هم گفت تو تسلیم شو بعد من تصمیم می گیرم شما رو بکشم یا آزاد کنم؛ که امام در جواب فرمودند:
“هیهات منا الذله”
دو بار تا حالا گوش کردم و دوست دارم بازم گوش کنم؛ استادانه بود سخنرانی استاد پناهیان در ۱۳ آبان!!!
شما هم گوش کنیدش!
سلام؛
مثل همیشه آگاهی بخش بود.
سلام؛
حاجی نمایشگاه هستید؟
قطعه ۲۶: اساسا «وطن امروز» در نمایشگاه شرکت نمی‌کند.
http://www.vatanemrooz.ir/?nid=1457&pid=1&type=0
حسین آقا
اون موقع که دولت انقلابی و رییس جمهور انقلابیش رو با تهمت های سخیف و زشت، لجن مال می کردی، باید فکر اینجاشم می کردی که اونها که هیچ اعتقادی به اصول اسلام و انقلاب ندارند، پررو شوند و دهن به گزافه باز کنند. خدا همه ما رو هدایت کنه و فرصت جبران و توبه نصوح به همه مان بدهد که با صحابه حسین در زمان خودمون بد تا کردیم و معلوم نیست اگر کربلا بودیم چه می کردیم با این بی بصیرتی و کوتاه بینی!!
ناشناس؛
یه چیزی یاد گرفتم از علی اکبر امام حسین، هنگامی که از امام زمان خودش پرسید؛ آیا ما بر حقیم؟! اون هم اینکه معیار و میزان، تنها حق است!
نمی دونم چند سال دارین ولی یه پسر عمه ی دبیرستانی دارم، وقتی همچین سوالهایی داشت و بهش گفتیم همه چیز را با حق بسنج، نه آدم ها، مطلب را گرفت!!!
دقیقا منظور ناشناس چیه؟ صحابه حسین در زمان خودمون!!!!!!!!!!!!!!!!
حاجی چند چندی با خودت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
شرکت نکردن “وطن امروز” در نمایشگاه مطبوعات …
امیدوارم با یک گل بهار شود!
البته نه از اون “بهار” ها ها!
امام خمینی (ره):
“زنده نگه داشتن عاشورا، یک مساله بسیار مهم سیاسى – عبادى است. انقلاب اسلامى ایران پرتویى از عاشورا و انقلاب عظیم الهى آن است. کربلا کاخ ستمگرى را با خون درهم کوبید و کربلاى ما کاخ سلطنت شیطانى را فرو ریخت. کربلا را زنده نگه دارید و نام مبارک حضرت سیدالشهدا را زنده نگه دارید که با زنده بودن او اسلام زنده نگه داشته می شود. مساله کربلا که خودش در راس مسائل سیاسى هست، باید زنده بماند. ملت بزرگ ما باید خاطره عاشورا را، با موازین اسلامى، هر چه شکوهمندتر حفظ نماید. این محرم را زنده نگه دارید؛ ما هر چه داریم از این محرم است. محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.”
الحمدالله تبلور شعور حسینی در ملت به حدی است که دشمن و دشمن دوستان نمی توانند این شور حسینی ذخیره شده در دلمان را از ما بگیرند.
هیات دولت منتخب هیات ملت و همنظر با آن است. انتخابات ۹۲ نشان داد این را و انتخابات ۹۶ تایید بیشتر خواهد کرد. شما هم هر چه دوست دارید به دولت توهین و تهمت بزنید. سعه صدر دولت بیشتر از اینهاست مگر اینکه حقوق ملت را ضایع کنید که با شما برخورد شود.
رهبر معظم انقلاب با صدور حکمی دکتر “محمد سرافراز” را به عنوان رئیس جدید رسانه ملی منصوب کردند.
چقدر هم که این دولت محترم سعه صدر دارن؛
دیگه فقط مونده بگن هر کی به این دولت رای نداده از کشور خارج بشه…
معنای سعه صدر رو هم فهمیدیم!
رضا ۲؛
چقــــــــــدر قشنگ می گی!
(این جمله رو با لحن هادی کاظمی تو سریال شاهگوش بخون!)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فدای نظام اسلامی مون که ذره ذره اش رو مخ دشمنه!
اسم رئیس جدید صدا و سیما هم رفته رو مخشون!
میگن رهبر ایران از عمد “سرافراز” رو انتخاب کردن که حال مخالفین رو بگیرن؛
اونایی که تا دیروز می گفتن، سیمای ضرغامی، حالا مجبورن بگن “سیمای سرافراز”!
😐
شمر زمانه ات را بشناس (سری دوم)
http://blog.khanetarrahan.ir/1393/08/15
متن معلومه که سانسور زیاد خورده بهش……………..
به نشانه‌گیری هم که باشد، هدف تیر حرمله فقط چند متر با او فاصله داشت لیکن حضرت سیدالشهدا تا بلندای آسمان، خون علی‌اصغر(ع) را پرتاب کرد. خوب است کلاه وجدان‌شان را قاضی کنند بعضی‌ها که خون حسین(ع) برنده‌تر است یا شمشیر یزید؟!
خوش باش حسین جان در اوهامت
ناشناس؛
خوش باش یزید جان در اوهامت!
اگر چه خواندن داستان را سودی نیست اگر دل، کربلایی نباشد…
ما هدفگذاری ما… ما اقتصاد ما… ما کشور ما… ما دولت ما…
ما ما!!