۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۷
حسین قدیانی
رهبرم!
الا ای نور!
به خورشید در آسمان میماند
بصیرت شما در زمین
و مثل ماه در شب
نورافشانی میکند
رهبری حکیمانهیتان
چه محکم ایستادهای
پای انقلاب
محکم میایستیم پای شما
هیهات!
هیچ توافقی
ناموس ما نیست
ناموس ما
شهریاری است
که شهید شد
اما نمرد
که مظلوم شد
اما نمرد
که قلب دستاوردش
با کوهی از سیمان
پر شد
اما نمرد
مشکل آمریکا
ترامپ و اوباما
با همه‌ی اراک است
نه فقط راکتور هستهای
با همه‌ی ملت است
نه فقط شهریاری
با همه‌ی خمین است
نه فقط خمینی
با همه‌ی خامنه است
نه فقط خامنه‌ای
و من
امشب
در نورآباد لرستانم
سلسله و دلفان
پای کوههای بلند
دشتهای عریض
در مجاورت خون شهید تاجوک
ملایر
نهاوند
خرمآباد
بروجرد
هی مستر ترامپ!
گاوچران اعظم!
نماد اتم لیبرالدموکراسی!
نمایندهی غرب!
در مصاف با شیطان
رهبر ما تنها نیست
سینهی زاگرس
سپر مدافع ولی امر است
و تو
با تمام لرها طرفی
با تمام ترکها
با تمام ترکمنها
با تمام بختیاریها
با تمام عربها
و فارسها، بلوچها، کردها، شمالیها، لکها، مشهدیها
با تمام قدمهای صیاد
با تمام قلمهای آوینی
با تمام نقاشیهای استاد فرشچیان
با تمام سلولهای مغز پروفسور سمیعی
و در یک کلام
با تمام ملت ایران
هیأت دولت ما
دستگاه ذلتناپذیر اباعبدالله است
نه فقط ۵ تا وزیر
بعلاوهی یک رئیسجمهور
و تو
پول خرید یک تار از موهای حاجقاسم را هم نداری!
ممنون اگر
عوضی نگیری ما را
با بشکههای آل سعود
نه!
سیدحسن نصرالله
خیلی گران است!
و حزبالله
خیلی گران است!
و ملت ایران
خیلی گران است!
سرمایههای تو
پیش طفل یمنی
و عروسک فلسطینی
رسما و علنا هیچ است!
پس بِبَر!
بیشتر ببر آبروی شیطان را
و ناخواسته
مهیاتر کن دنیا را
برای ظهور دوبارهی محمد
تو هم یکی مثل فرعون
اما رهبر ما
مؤمن به خدای موسی
آخرِ این جنگ را
ما میبریم
و آینده
از آنِ ما خواهد شد
بیشتر از بهمن ۵۷
بیشتر از سوم خرداد
بیشتر از امروز
آری! امروز
که حتی حسن روحانی هم فهمید
نمیتوان به ابلیس
اعتماد کرد
حالا
مردم آمریکا
خوب میفهمند
چرا ما میگوییم
«مرگ بر آمریکا»
مرگ بر آمریکا
یک شعار نیست
یک حقیقت محض است
و اگر قرار بود
ما از سران کاخ سفید بترسیم
آن زمان شایستهتر بود
که عقل داشتند
رؤسایجمهور آمریکا
اقلا کمی!
فکر میکنم
خدا
تو را در تحریم عقل آفرید
آقای ترامپ!
بدجور خارج شدهای از عقل
و مدام میخواهی
مچ البرز را بخوابانی!
و بر زمین بزنی
سبلان را!
ولی من
از خدای شنهای طبس
سند مستند دارم
و امامی
به نام خامنه‌ای
که چون «ماه» است
تبحر دارد
در مصاف با ظلمات
فقط همین
صلوات!
#حسین_قدیانی
۷ اردیبهشت ۱۳۹۶
حسین قدیانی
حتی گذاشتن همین پست را هم مدیون همکاران «وطن امروز» هستم و بهخصوص اگر لطف برادر عزیزم «رضا شکیبایی» نبود، الساعه باید زندان میبودم! القصه! چند روز قبل از نوروز فهمیدم؛ بنا به شکایتی باید بروم دادسرای فرهنگ و رسانه! رفتم لیکن بازپرس نبود و وقتی از منشی، مورد شکایت و نیز شاکی را پرسیدم که چیست و کیست، جواب نداد! جلسهی ما افتاد سال بعد یعنی همین ۹۷ فعلی! بگذریم که همین را هم چند باری رفتم و آمدم تا تشکیل شود! و جالب آنکه یک ربع قبل از بازپرسی، بواسطهی یک دیدار تصادفی در محوطهی دادسرا، متوجه شدم شاکی کیست و مورد شکایت چیست! و با این‌که طبق قانون و نیز حق مسلمم، از بازپرس خواستم که برای دفاع، مهلتی بدهند، ایشان قبول نکردند! اینها را دارم مینویسم تا مستند به دفاع ما از قوهی قضائیه در برابر هر ۲ جریان فتنه و انحراف، کسی توهم نزند دستگاه مجری عدل و داد، خاطرخواه ماست یا ما عاشق چشم و ابروی آیتالله آملی و همکاران هستیم! از قضا خوب است از فرصت داغی تنور، بهره ببرم و بچسبانم این نان نقد را که «هیچ آیا از ساحت قدسی حضرت ثامنالائمه، خجالت نکشیدید هنگام ارسال این خبر که فرد هتاک، تحت تعقیب است؟! و اینقدر عقل به خرج ندادید که طرف به محض اطلاع، شال و کلاه میکند؟! خب اگر سپاه حفاظت نبود که این یارو هم دررفته بود! مضحک است؛ در این مورد خاص، شما باید خبر دستگیری را میدادید، نه تحت تعقیب بودن مجرم را! یعنی برای بازداشت این بیشرف هم حتما باید امت حزبالله، سروصدا می‌کرد؟! نکند خواب است مدعیالعموم که حتی ناظر بر اهانت به امام رضا علیهالسلام هم تا انقلابیها نخروشند، آب از آب تکان نمیخورد؟!»
بگذریم! شاکی «نهاد ریاستجمهوری» بود که شکایت داشت از متنی اینستاگرامی دربارهی آشغال! من در دفاعیهی خود اما سر کسی را درد نیاوردم و خیلی مختصر و مفید نوشتم:
«به نام خدا! ابدا این اتهام را قبول ندارم و هنوز هم معتقدم که آشغال، فقط آشغال کف خیابان نیست! کسی که پُستی را اِشغال کند ولی عوض خدمت، مدام قند در دل دشمن آب کند هم آشغال است! آشغالی واقع در کف خیابان خدمت! زن و مرد هم ندارد! خجالت بکشد دولتِ «پناه میبرم به خدا از بستن دهان منتقد» از این شکایت! جوری نازکنارنجی تشریف دارند کأنه خودشان با ادبیاتی جز «بزدل و بیشناسنامه و بهجهنم» سخن میگویند! واقعا متأسفم برای این حجم از بیکاری و ایضا بیجنبگی دولت که حتی یک پست اینستایی محذوف را هم برنمیتابد که بیشتر در شکل و شمایل یک کامنت بود!»
بازپرس گفت: «من تا ۲ بیشتر نیستم و باید وثیقه بیاوری تا بازداشت نشوی!» تماس گرفتم با سردبیر روزنامه! و با این‌که متن شکایتشده، هیچ ربطی به «وطن امروز» نداشت اما «رضا شکیبایی» برادرانه مانع بازداشتم شد! یکی از همکاران آمد و وثیقه را گذاشت و ما هم زدیم بیرون تا روز دادگاه، مجبور نباشیم از زندان برویم جلسه! آری! درست در این شرایط است که من و ما مکرر از قوهی قضائیه دفاع کردهایم در برابر فتنهگران و انحرافیها! کم نبوده در این سالهای روزنامهنگاری، با قرار وثیقه، آزاد باشم اما باز هم هروقت دستگاه قضا را در مواجهه با تیرهای ظلم ببینم، منبعث از آموزهی حریت، حتما و قطعا دفاع میکنم از استقلال قوهی قضائیه! یعنی هم دفاع و هم نقد! پس حضرت آیتالله آملی! والله بابت کشتههای کهریزک هم، ابتدا باید گریبان سران فتنه و امثال خاتمی ملعون را بچسبید که اساس آن غائلهها را آفریدند! خوب میدانید که در هر فتنهای، خشک و تر با هم میسوزند! سعید مرتضوی باید زندان میرفت لیکن به خاطر جرائمی که حکمش زندان است، مثل موضوع یکشنبهی سیاه بهارستان و نقشش در گرفتن آن فیلم غیراخلاقی! در بحث کهریزک، نهایت حکم دادستان وقت تهران، چند سال انفصال از خدمت است و حالا بگو جریمهای نقدی! آیا الان در هر بازداشتگاهی، کاری خلاف قانون شود، دادستان آن شهر را رهسپار زندان می‌کنند؟! باور کنید دل ما هم برای کشتههای کهریزک میسوزد ولی مگر دل ما برای شهدای واقعا مظلوم هشتاد و اشک نمیسوزد؟! اگر ناظر بر تنها ۳ کشته، دادستان وقت تهران باید زندانی شود، چیست پس حکم امثال خاتمی ملعون، ناظر بر آنهمه شهید و حتی همین ۳ کشته؟! قطعا اگر ادعای دروغ تقلب نبود، نه غلامکبیری و ذوالعلی شهید میشدند، نه کهریزکیها کشته! بله! ما هم متوجه مصلحت و ال و بل هستیم اما جوری مشی نکنید که درازتر شود زبان فتنهگران وقیح! و کل فتنه، خلاصه بشود در کهریزک! الساعه بنویسم که بیتعارف، سعید مرتضوی هم لیاقت این متن را ندارد اما مگر لیاقت خیرخواهی و سعهی صدر و مصلحتاندیشی نظام را داشتند و دارند فتنهگران؟! و مگر خود دستگاه قضا با وجود عدم برخورد قاطع با برادران رئیسجمهور و معاون اول، لایق حمایت جدی حزباللهیهاست؟! «حزبالله» اما عاری از حب و بغض است و سرشار از معرفت ممزوج با مظلومیت! باز هم اگر احدی، رئیس قانونی قوه را «غاصب» بخواند، ما از آیتالله آملی حمایت میکنیم! همچنان که با وجود تمام دلخوریهایمان از بیاخلاقیهای زشت مرتضوی، حواسمان به این هست که او بابت چه کاری، دارد نزد فتنهگران تقاص پس میدهد! بستن روزنامههای زنجیرهای در دولت دوم خرداد، نه «توقیف فلهای مطبوعات» که برخورد درست و البته ناتمام با قلمبهمزدانی بود که بعدها لوگوی خود را با پرچم تکفیریها ست کردند؛ آن تیتر وقیحانه را علیه شهید حاجحسین همدانی رفتند؛ از ضرورت محاکمهی سردار قاسم سلیمانی نوشتند و بیهیچ بیّنه و منطقی، به دروغ بزرگ «صبح بدون تحریم» پروبال دادند! «من هم شارلی هستم» که بر تارک زنجیرهایها، یک لکهی ننگ ابدی است، به خوبی ثابت میکند؛ اهانت و هتاکی به مقدسات، کسب و کار همیشگی افسادطلبان و شغل دائم زنجیرهایهاست! و معالاسف، قوهی قضائیه در مواجهه با این جرثومههای فساد، تنها به ضبط چاقو میپردازد و عمدتا چاقوکش را رها میکند! چرا در مملکت ما، اینقدر «پلیس» بیشأن است؟! چون حواس قوهی قضائیهی ما جمع نیست! و نه تنها جمع نیست، بلکه توهم زده؛ سلبریتی معصوم است! کاش یکهزارم حساسیت قوهی مجریه روی مندرجات جوانان انقلابی را، قوهی قضائیه میداشت روی رفتار و گفتار سلبریتیها! از قوهی قضای ماست که بر ماست، زعمای قوم قضا!
و اما قوهی نازکنارنجی مجریه! اگر به «نهاد ریاستجمهوری» برنمیخورد، مدعی هستم دولت اعتدال و رئیس آن، بسیار شبیه مسیح علینژاد هستند! و خب! این خیلی بد است! من انشاءالله در متن دفاعیهی خود، تشریح خواهم کرد دلیل این ادعا را، اما اینجا سربسته بنویسم؛ هم روحانی و هم اغلب دولتمردان و دولتزنان موسوم به اعتدال، مثل جوجهاردک زشت- که مورد حمایت مادی و معنوی پروپاگاندای غرب است!- دنبال تقسیم ملت واحد ایران به دوگانههای ظاهری هستند! تقسیم زنان بر مبنای ظاهرشان! و نیز تقسیم مردان بر اساس ظاهرشان! و راهاندازی جنگ ظاهرها! بسم‌الله الرحمن الرحیم! همسرم، مادرم و خواهرانم، با زنان علیالظاهر محجبهای چون ابتکار و مولاوردی، همانقدر عداوت دارند که با سایر بانوان جامعه، راحت و ندارند! و با آنکه «حجاب» امر دین و قانون است اما به ریش و تیغ و چادر و مانتو نیست؛ به «شرف» است! و خلاصهکردن حماسهی اربعین به عکسی پر از آشغال، قطعا نماد «بیشرفی» است؛ هر که بکند، با هر ظاهری! خیلی بعضیها نگران محیط زیست هستند، ناظر بر این‌همه مشکل زیستمحیطی کشور و این‌همه بیخیالی دولت، گوش مسئولان موظف همکار خودشان را بگیرند! قدرمسلم میان محاسن من و ریش آقای روحانی، هیچ نسبتی نیست! و این اعلام برائت نیز لازم است که بگویم؛ میان چادر زنان اقوامم، با چادر امثال ابتکار و مولاوردی هم هیچ نسبتی نیست! «نهاد ریاستجمهوری» مافوق من نیست! من، خط را و قلم را از خون مطهر پدر شهیدم میگیرم…
۵ اردیبهشت ۱۳۹۷
حسین قدیانی:
با تو
کسی کاری ندارد
ولو آنکه
دروغ بزرگ تقلب
به انتخابات، بسته باشی
ولو آنکه
در فتنه
با بشکههای سعودی، نرد عشق باخته باشی
ولو آنکه
از سران «اسم رمز آشوب» بوده باشی
و دست ناپاکت
در خون هر ۲ سوی ماجرا
نقش داشته باشد
هم شهید حسین غلامکبیری
هم کشتههای کهریزک
هم شهید امیرحسام ذوالعلی
هم بازیچهای به نام ندا
و من
هنوز هم میگویم؛
اگر قربانیان کهریزک «شهید» هستند
پس پدر من چیست؟!
شهید؛
چه لفظ مظلومی
حواسمان نبود
«شهید» را هم شهید میکردند
فلانی دستگیر شد
در شمال کشور
اما کاش
به خاطر جرائمش
نه خیمهشببازی کهریزک
و هنوز هم
در شمال تهران
کسی کاری با قاتل اصلکاری ندارد
مقصر درجهی یک کهریزکیها
خوش به حالت مستر خاتمی
الحق که از موسوی و کروبی هم منافقتری
و غربزدهتر
ذات تو را
مرحوم پدرت خوب شناخت
اما هنوز هم
قسر داری درمیروی
در شمال تهران
و حتی قوه هم
آنقدرها خواهان محاکمهات نیست
تعریف کنیم فتنه را؛
نه نقشهای برای براندازی
بلکه
کهریزک، کهریزک، کهریزک
آه!
چقدر مظلوم است
این جمهوری اسلامی ۳۰۰ هزار شهید
فتنه تقلیل پیدا کرد در کهریزک
و فقط هم کهریزک
نه!
شیرین نبود جان برادرم؛ حسین
و رنگین نبود خون برادرم؛ امیرحسام
فقط کهریزکیها
فقط فلانی
آنهم فقط قاضی فلانی
نه مجرم یکشنبهی سیاه بهارستان
کاش به علتش زندانی میشد
تا این‌همه نخندد به ریش نظام
حاجیواشنگتن
سیدی از تبار ملکعبدالله
آه!
گریه کنید مادران شهدای هشتاد و اشک
اینجا بهشت اپوزیسیون است
و نظام حتی
از جگرگوشههای شما هم مظلومتر
کم مانده مجبور شویم
بابت جرم ۹ دی
معذرت بخواهیم از مستر خاتمی
مجرمی در شمال تهران
رهااااا
ای تاریخ!
قلمت بشکند اگر ننویسی؛
اینجا بهشت اپوزیسیون است
که اینجا
فقط کشتههای کهریزک
حق وکیل دارند
برادران ما را چه کسانی شهید کردند؟!
زیر عبای کدام منافق؟!
مهم نیست!
حتی نقش مسلم فتنه
و سران فتنه
در خون کهریزکیها هم مهم نیست
مهم
قهقهههایی است
که همچنان داری میزنی تو
بلندتر بخند مستر خاتمی
اسکیباز ماهری هم هستی
روی خون ۳۰۰ هزار شهید
و ۴۰ میلیون رأی
و وصلههای چادر مادر حسین
بخند مستر خاتمی
بلندتر بخند
اصلا
ما را مسخره کن
و برایمان
شکلک درآور
و دستانت را بگذار بغل گوشهایت
و انگشتانت را تکان بده
و زبانت را
بیاور بیرون
چیز کمی نیست
با تهمت بزرگ تقلب
فتنه به آن بزرگی برپا کردی
و حتی
مسبب وضع تحریمها شدی
اما
همهاش شد کهریزک
۳۰۰ هزار شهید
و ۴۰ میلیون رأی
اندازهی ۳ کهریزکی
حق ندارند
بخند مستر خاتمی
از شمال تهران
دقیقا به ریش شهدای جنوب شهر
وطن امروز ۲۳ فروردین ۱۳۹۷
حسین قدیانی
هیچ بعید نیست این روزها در آسمان، آوینی مشغول ساخت مستندی از صیاد باشد! والله حتی با خیالش هم میتوان مات قلم آوینی شد و قدم صیاد! و مگر اقلا در این خرابات که نامش دنیا باشد، کم خواندهایم جوهر آن قلم را و گوهر آن قدم را؟! تو فکر میکنی مستند آوینی درباره صیاد، آن هم در بلندای سپهر، با چه جملهای شروع میشود؟! تو فکر میکنی الان، کجای این سماوات، خیمه زدهاند آوینی و صیاد؟! تو فکر میکنی دل حاجقاسم، چه غوغایی بود وقتی خبر شهادت این دو را، آن هم بعد از «روزگار جنگ» یعنی در «جنگ روزگار» شنید؟! تو فکر میکنی پای تابوت سه رنگ منقش به نام «الله» آوینی و صیاد، چه قیامتی بود در دل حضرت آقا؟! تو فکر میکنی چرا رهبر انقلاب، در تشییع پیکر آوینی حاضر شد؟! تو فکر میکنی چرا خامنه‌ای، بوسه زد بر تابوت صیاد؟! تو فکر میکنی سالگرد هر شهیدی، چه میگذرد بر روح ملکوتی آن شهید؟! تو فکر میکنی آنسوی هستی، قصه چیست؟! تو فکر میکنی چه حالی داشت آوینی، آن دم که خدا بر قلمش جاری کرد؛ «ای شهید! ای آنکه بر کرانه ازلی و ابدی وجود برنشستهای! دستی برآر و ما قبرستاننشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب، بیرون کش»؟! تو فکر میکنی چه حالی داشت صیاد، آن دم که خدا بر قدمش، مرصاد را جاری کرد؟! تو فکر میکنی «زمان، بادی است که میوزد؛ هم هست و هم نیست» یعنی چه؟! تو فکر میکنی خضوع و خشوع و فروتنی و اشک شبهای صیاد یعنی چه؟! تو فکر میکنی آوینی و صیاد، الان زندهترند یا دهه ۶۰؟! تو فکر میکنی «بل احیاء عند ربهم یرزقون» دقیقا یعنی چه؟! تو فکر میکنی محل شهادت آوینی و صیاد، مشخصا کجا بود؟! فکه؟! فرمانیه؟! اصلا فکه کجا و فرمانیه کجا! قلم کجا و گلوله کجا! دوربین کجا و اسلحه کجا! میز تدوین کجا و سنگر فرماندهی کجا! ظاهرا به یکدیگر نمیخورند لیکن در باطن این عالم، رازهایی است که به قول قلم آوینی و به شهادت قدم صیاد «جز به بهای خون، فاش نمیشود»! آری! «در عالم، رازی است که جز به بهای خون، فاش نمیشود!» برای خدای آسمان و زمین، فکه و فرمانیه ندارد! کافی است اراده کند تا آوینی و صیاد، به بهای خون، پی به راز آفرینش عالم ببرند! پس صحبت مین و منافقین نیست! خدا میخواست بالاتر ببرد مقام آوینی و صیاد را! خیلی بالاتر! خدا میخواست همه بشناسند صاحب آن صدای شیدا را! و آن قنوت صائب را! این‌که آوینی که بود! و صیاد که بود! من که فکر میکنم؛ «خدا بود و دیگر، هیچ نبود»! من که فکر میکنم بعد از شهادت، تازه شروع میشود کار خدا با شهید! این تهمتهای سرشار از انحراف نیز بگذرد! تو محبوبتر خواهی شد حاجقاسم! گذشت روزگاری که نمیشناختیم صدای آوینی را! و صوت صیاد را! آن؛ وقتی که فتح را روایت می‌کرد! این؛ وقتی که قرآن را تلاوت می‌کرد! آن؛ وقت جنون! این؛ وقت مجنون! زمین، هنوز هم، هم مین دارد و هم منافقین، لیکن خدا بر درجات آوینی و ستارههای صیاد افزوده است! هیهات! نخواهد مُرد انقلاب اسلامی، مادام که «قلم آوینی» را دارد و «قدم صیاد» را! اگر نزد خدا، شهید «بل احیاء عند ربهم یرزقون» است، تو فکر میکنی انقلابی که آوینی و صیاد را پرورش داد، تنها میگذارد خدا؟! اگر قرار بود آوینی با مین بمیرد و صیاد با منافقین، که خدا «خدا» نبود! اگر قرار بود «قایق عاشورا» بعد از خیبر و بدر، خالی از مرد نبرد شود و دیگر پارو نخورد، که خدا «خدا» نبود! اگر قرار بود حاجقاسم در همان کربلای ۵ بماند و هرگز به کربلا نرسد، که خدا «خدا» نبود! اگر قرار بود جمله مشهور «شهید علی چیتسازیان» فراموش شود، که خدا «خدا» نبود! بنازم به خدایی که آوینی را آفرید! و صیاد را! بنازم به خدایی که با بردن سرخ این ۲ شهید در چنین روزهایی، الیالابد ماندگارشان کرد در تاریخ! آن منافق، توهم زده بود میتواند صیاد را از ما بگیرد! اما بنازم به مکر خدای لاشریک که زحمت شهرت شهید محسن حججی را عدل انداخت گردن تکفیریها! کاخ فرعون لابد خیلی بزرگ بود، لیکن نه برای خدا! خدا خواسته باشد، اصلا موسی را در همان کاخ، بزرگ میکند! دوربین و اسلحه ۲ ابزار دشمن بودند برای براندازی انقلاب اما خدا از آنجا که کارش را بلد است، دوربین را داد دست آوینی و اسلحه را دست صیاد! دشمنان اگر مستندی بهتر از «روایت فتح» دارند، رو کنند! و اگر فرماندهای باهوشتر از «سردار مرصاد» دارند، رو کنند! شیطان بزرگ برای ژنرال پترائوس لابد مستندهای زیادی ساخت اما خدا، ژنرال نگونبخت یانکی را محو کرد زیر سایه نام حاجقاسم! آوینی مرده یا صیاد؟! فهمیده یا حججی؟! نه! مرگ اگر شهادت باشد، آغاز حیات طیبه شهید است! و سالها پیش در همچو ایامی، خداوند منان، باز کرد پر پرواز آوینی و صیاد را! ما استقبال میکنیم از قفس ویران! بسم‌الله مَجراها و مُرساها…
بسم‌الله الرحمن الرحیم
.
.
.
اینستاگرام حسین قدیانی