آنچه در پست قبلی درباره رأی دادن به تمام لیست اصولگرایان نوشتم، الحمدلله امری پذیرفته شده میان قریب به اتفاق جریان اصولگرایی است. خود من نسبت به بعضی افراد این لیست، نظر منفی و نسبت به بعضی دیگر نظر خنثی دارم. یعنی اگر بخواهم تنها و تنها بر مبنای دلم رأی بدهم، فکر کنم به ۸ یا ۹ نفر این لیست نباید رأی بدهم اما تویی که داری این متن را می‌خوانی چه بسا از چند نفر دیگر بدت بیاید و آن دیگری هم از چند نفر دیگر! حال فرض کنید هر که برای خود یک لیست «سی منهای فلان عدد» درست کند! نتیجه آن خواهد شد که خودمان با دست خودمان زمینه ورود افراد کمتری از عناصر اصولگرا به مجلس را فراهم کرده، نیز زمینه ورود افراد بیشتری از جبهه مقابل. سر همین، در متن قبلی از عبارت «سی منهای عقل» استفاده کردم. شکر خدا تجربه ۹۲ هم پیش روی ماست. و باز شکر خدا شاهد نوعی بلوغ در سیاست‌ورزی دوستان اصولگرا هستیم. این مهم را باید به فال نیک گرفت. تکلیف و نتیجه، از قضا در اغلب موارد، نه در تعارض با هم، بلکه در امتداد هم هستند. تکلیف به ما می‌گوید رأی بدهیم به تمام این لیست، کسب نتیجه دلخواه هم صدالبته با این وحدت در فرایند رأی دادن، بیشتر امکان و احتمال وقوع دارد. قدر مسلم ما باید قدم خود را درست برداریم تا فرداروزی احیانا اگر شکست خوردیم، خود را ملامت نکنیم که اگر فلان کار را می‌کردیم، احتمال پیروزی بیشتر می‌شد. حالا چرا من اینقدر از شکست حرف می‌زنم؟! آیا چون در جمهوری اسلامی سنت است که اولین دوره انتخابات مجلس در هر دولتی، رأی مردم عمدتا به نامزدهای همسو با آن دولت باشد؟! نه لزوما! و این «نه لزوما» وقتی تشدید می‌شود که در میان مردم باشیم و بدانیم و بفهمیم که رکود، تورم، بیکاری و… باعث شده که مردم خیلی راضی از دولتی نباشند که پشتش را کرده به همه این مشکلات، در عوض، آغوش بازش تنها از آن دشمن است! آن سنتی هم که عرض شد، از آن رو بود که دولتها معمولا در ۲ یا ۳ سال اول فعالیت خود، عمدتا موجبات رضایت مردم را فراهم کرده بودند. الان اما مردم در مهمترین اقدام دولت از نظر خود دولت یعنی برجام، خیلی چشم‌انداز روشنی نمی‌بینند. و نه تنها نمی‌بینند، که این سخن، از مردم زیاد شنیده می‌شود که همه‌اش برجام، برجام، برجام، همه‌اش سیاست و سیاست خارجی! پس کی اقتصاد و معیشت؟ مردم این را هر چند دیر اما به خوبی فهمیده‌اند که «گشایش اقتصادی» لزوما از بستر «سازش سیاسی» حاصل نمی‌شود. و اینگونه نیست که تو اگر من‌باب دل دشمن، مانع چرخش سانتریفیوژها شدی، چرخ اقتصاد شروع کند به چرخیدن. با این حساب، من چرا این همه حرف از شکست می‌زنم؟! شما «آقای حق‌گو» را نمی‌شناسید! ایشان معلم ورزش ما بود در مقطع ابتدایی. من از این معلم عزیز ۲ پند نیکو به یاد دارم که عجیب به درد این متن می‌خورد. ایشان، یکی این را همیشه می‌گفت: «همیشه فکر کنید ۲ هیچ از حریف‌تان عقب هستید! با این فرض بروید داخل زمین! با این فرض، شما اگر گل اول را به حریف خود زدید، زودی بنا نمی‌کنید به عقب‌نشینی! چرا که باید گل دوم را بزنید، بلکه تازه مساوی شوید!» و یکی هم این را همیشه می‌گفت: «حتی در فوتبال سیزده‌بدر هم بازی را شوخی نگیرید! بگذارید عطش برد، همیشه با شما باشد! بگذارید چنان عطش برد در شما چیره باشد که اگر فوتبال سیزده‌بدر را باختید، خیال کنید در فینال جام جهانی شکست خورده‌اید!» دوست عزیزی که داری این متن را می‌خوانی! اصلاح‌طلبان را همیشه در صحنه بدان! و همیشه احتمال بردشان را بده! اصلا فرض کن هنوز مسابقه شروع نشده، ۲ هیچ از او عقب هستی! این قبیل فرضیات، از قضا باعث می‌شود مهره‌ها را به گونه‌ای بچینی که احتمال بردت بیشتر شود! ۹۲ چرا ما به آقای روحانی باختیم؟! چون فکر نمی‌کردیم به ایشان ببازیم! چون فکر شکست را نکرده بودیم! چون فکر می‌کردیم ۲ هیچ جلو هستیم از ایشان! چون فکر می‌کردیم صحنه خالی است؛ گل و بلبل است، سیزده‌بدر است! به عبارتی راست می‌گوید آقای هاشمی! «فقط ۳ یا ۴ درصد رأی داشت آقای روحانی» اما سیاست‌ورزی عالیجناب با عدم اتحاد ما اصولگرایان، جمع شد و جناب روحانی رئیس جمهور مملکت شد! پس اولین و مهمترین راه برای رسیدن به پیروزی آن است که اتفاقا احتمال شکست را بدهی! این همه را که گفتم، این انتخابات و آن انتخابات ندارد اما برای مکانیسم رأی دادن در انتخابات خبرگان، علاوه بر همه این نکات، به موارد دیگری هم باید اندیشه کرد. تا ببینیم چی به چی هست و به قول معروف؛ چند چندیم، خوب است ابتدا صلواتی نثار روح آیت‌الله مهدوی کنیم. بعد هم خوب است این نقد را به نظام وارد کنیم که تو اساسا و اصولا چرا کاری می‌کنی که حتی دشمن قداره‌بندی چون آمریکا و انگلیس هم در انتخاباتی به حساسیت انتخابات خبرگان، نامزد و لیست داشته باشد؟! والله جمهوری اسلامی بهترین جای ممکن برای اپوزیسیون است! اینجا «بهشت اپوزیسیون» است! طرف، نامزد انتخابات خبرگان رهبری است که برای ما رهبر معین کند، می‌بینی قبل از هر چیز «نامزد بی‌بی‌سی» است! واقعا چرا باید اینگونه باشد؟! این، انتخاباتی است در داخل نظام یا انتخاباتی است که در آن حتی «صدای آمریکا» هم نامزد دارد؟! من می‌خواهم بدانم آیا حد و مرز دموکراسی کجاست؟! تا آنجا که شیطان بزرگ و روباه پیر هم یک طرف انتخابات خبرگان رهبری جمهوری اسلامی باشند؟! فی‌الحال باید بخندیم یا گریه کنیم؟! آری! فی‌الحال باید بخندیم و پز بدهیم که جمهوری اسلامی، فی‌الواقع کیلومترها جلوتر از خط مقدم دموکراسی در حال حرکت است؟! یا گریه کنیم و متأسف باشیم که اگر نخواهیم دشمن جلاد، یک طرف انتخابات ما، آنهم انتخابات خبرگان رهبری ما باشد، چه کسی را باید ببینیم؟! این متن، چند خط پایین‌تر، به قربان آیت‌الله جنتی هم خواهد رفت اما حضرت آیت‌الله! گله‌ها داریم ما از شورای نگهبان! آیا این همه شهید داده‌ایم که آمریکا و انگلیس، در انتخابات خبرگان رهبری، نامزد رسمی داشته باشند؟! پس این شورای شما دقیقا تشکیل شده که نگهبان چه چیزی باشد؟! اینکه من گفتم ما باید فرض کنیم در هر انتخاباتی ۲ هیچ عقبیم، فقط یک افه نبود! واقعا ۲ هیچ عقبیم! این سو، یک رسانه ملی است که باید عادل باشد و در جانب بی‌جانبی! و اگر از دستش در رفت و مثلا در «بیست و سی» چیزی نازک‌‌تر از گل بار عالیجناب کرد، چنان باید از طرف مدعیان متهم شود که انگار نه انگار در همین موضوع برجام، رسما بدل به «ارگان دولت» شد و به هزار نحو ممکن از مردم خواست همراه دولت، شاد باشند و تبریک پشت تبریک! این از رسانه این سو، اما بنازم رسانه‌های آن سو را! آیا جز این است که رسانه‌های آن سوی آب، بدون هیچ محدودیتی، رسما و علنا تبلیغ عالیجناب و… را می‌کنند اما رسما و علنا اعلام می‌کنند که مردم ایران! به این ۳ آیت‌الله رأی ندهید؟! به حدی که تو گویی «شورای نگهبان معکوس» راه انداخته‌اند برای ما؟! و اما گمانم به خوب جایی رسیده‌ام تا مشخصا وارد مقوله نحوه رأی دادن دوستداران انقلاب در انتخابات خبرگان شوم. من ضمن اینکه متوجه منطق کم و بیش حکیمانه حضور بعضی آیات و حضرات در لیست آقای هاشمی هستم و هرگز به بهانه این حضور، به خود اجازه نمی‌دهم عزیزانی از این دست را عناصر عالیجناب بنامم، لیکن متوجه منطق کم و بیش زیرکانه رادیو بی‌بی‌سی هم هستم که هم مبلغ شخص آقای هاشمی است، هم مبلغ صدر تا ذیل لیست ایشان! در اینجا چیست هدف دشمن؟ آیا جز صحنه‌آرایی به نوعی که آیات جنتی، یزدی و مصباح وارد مجلس خبرگان نشوند؟! دقیقا از ورای همین زاویه است که آقای هاشمی مدام می‌گوید به تمام افراد لیست من رأی بدهید! لیست ایشان اما در ۸ نفر با لیست جامعه مدرسین مشترک است. بیاییم این احتمال را بدهیم که لیست عالیجناب رأی خوبی از مردم گرفت. در این صورت، نامزدهای مشترک حتما وارد مجلس خبرگان خواهند شد و ما نیز قطعا از ورود نامزدهای مشترک -البته منهای یک نفر!- به مجلس خبرگان شاد خواهیم شد اما در این صورت، آیا این احتمال وجود ندارد که حضرات آیات جنتی، مصباح و یزدی از ورود در مجلس خبرگان بازبمانند؟! من همین جا بگویم که اتفاقا برخلاف باور شمای خواننده، خیلی برایم تفاوتی ندارد که جناب جنتی وارد مجلس خبرگان شوند یا جناب موحدی. البته تفاوت که دارد لیکن نه خیلی! بحثم سر نقشه دشمن است، نقشه خطرناک دشمن! و عملیاتی شدن آن! آیا چیزی از این بدتر هم هست که دشمن بگوید این ۳ نامزد نباید با اقبال مردم روبرو شوند، و دقیقا همین هم بشود؟! اینجاست که من باید کلی حساب و کتاب کنم و ببینم آیا رأی دادن به نامزدهای مشترک، به مصلحت هست یا نیست؟! و آیا اینجا هم لیستی رأی دادن به مصلحت هست یا استثنائا بنا به دلایلی نیست؟! این مهم اما مشخص نمی‌شود الا آنکه نظرسنجی قابل اتکایی پیش روی‌مان باشد که متأسفانه نیست! ما دقیقا نمی‌دانیم مردم نه چندان معتقد به نظام، برای خبرگان، تنها نام ۲ نفر اول لیست عالیجناب را می‌نویسند یا به همه لیست رأی می‌دهند؟! و اصلا نمی‌دانیم دقیقا چقدر مشارکت می‌کنند؟! اگر می‌دانستیم مشارکت این افراد محدود بود، ایضا تنها اکتفا به نوشتن نام ۲ نفر اول لیست مد نظر می‌کردند، من این شجاعت را دارم که از حرفم در متن قبل دست بکشم و بگویم همان به که به تمام لیست جامعه مدرسین -البته به جز یک نفر!- رأی بدهیم. مسئله اینجاست که برآورد دقیقی در این باره نداریم و فضا به گونه‌ای است که مجهولات انتخابات خبرگان، بسی بیشتر از معلومات آن است! حال چه باید کرد؟! آیا باید بر مبنای بعضی احتمالات، در خبرگان هم لیستی رأی داد؟! یا باید بر مبنای بعضی احتمالات دیگر، قید رأی دادن به نامزدهای مشترک را زد؟! همین جا بگویم که چون فضای انتخابات خبرگان، کمی بیش از حد پیچیده شده، فعلا نه می‌توان رأی دهندگان به تمام لیست جامعه مدرسین را شماتت کرد، نه کسانی را که تمایلی به رأی دادن به نامزدهای مشترک ندارند. شاید بد نباشد صبر کنیم تا روزهای آینده، بلکه فضا تا حدودی دست‌مان آمد. من همان‌طور که در متن قبلی هم نوشتم، بنایم بر این است که به هیچ کدام از نامزدهای مشترک رأی ندهم، با این تحلیل که عاقبت، نامزدهای مشترک حتما رأی خواهند آورد. آنچه برای من مهم است این است که نکند رأی امثال من به نامزدهای مشترک باعث عدم رأی آوری علامه مصباح، آیت‌الله یزدی و آیت‌الله جنتی شود. یعنی درجه آخر جوری شود که صدر تا ذیل لیست هاشمی وارد خبرگان شوند. نکته مهم اینجاست که باید «بصیرت در لحظه» داشت. آنچه دیشب و امشب نوشتم، از برای تحلیلم بود برای همان دیشب و امشب. تحلیلی که با توجه به گنگی فضا، خیلی هم نمی‌تواند ادعای درستی و راستی داشته باشد. در این باره، فکر کنم لازم است دوستانی که در انتخابات خبرگان، مثل من فکر می‌کنند یا نه، خواهان لیستی رأی دادن هستند؛ هر ۲ گروه بدانند که «بصیرت در لحظه» حاصل نمی‌شود الا با «انعطاف». شاید ۴۸ ساعت یا ۲۴ ساعت قبل از انتخابات، من به این نتیجه رسیدم که برخلاف نظر دیشب و امشبم، لیستی رأی بدهم، شاید هم دوستان دیگر به همان نتیجه الان من رسیدند. از ۹۲ به این طرف، به شهادت این همه نوشته‌های انتخاباتی، باید فهمیده باشید که چقدر برای من رأی آوردن اصولگرایان و رأی نیاوردن داعیه‌داران اصلاحات مهم است اما یک طرف انتخابات خبرگان، انگلیسی ایستاده که شب تا صبح و صبح تا شب، علیه آیات ضد انگلیسی تبلیغ می‌کند. قطعا هر نامزد اصولگرایی که وارد مجلس خبرگان شود، برای من باعث شادی است اما من شادی مشترک با دشمن را دوست ندارم! و اگر هم مجبور شدم به نامزدهای مشترک رأی ندهم، هرگز به خاطر نظر منفی یا حتی نظر خنثی نسبت به ایشان نیست، بلکه به خاطر نظر منفی نسبت به دشمن و دشمن‌دوستان است! «سی منهای عقل» همان‌قدر غیر عاقلانه است که «شانزده بعلاوه خنده BBC»! تا شبهای دیگر، فعلا!
یسار
در تلگرام نیستم! من یک شمارهای داشتم صفر نهصد و دوازده، آخرش سی و دو که اواخر سال ۸۸ با شیطنت سایت «بالاترین» گمانم، سر از اینترنت درآورد! با همه سختیها اما من این شماره رو حفظ کردم تا تابستان امسال که یک روز دیگر واقعا خسته شدم؛ همه جور مزاحمی داشتم، از سیاسی بگیر تا فرهنگی و به خصوص فرنگی! سر همین، یک روز رفتم و واگذارش کردم! و البته دلم سوخت برای اون بنده خدایی که صاحب جدید شماره کذایی شده بود!
القصه! امروز جناب نادر قدیانی «انتشارات قدیانی» که در جریان واگذاری خط مد نظر نبود، به من زنگ زد که «اومدی تلگرام؟ این عکس لب دریا کیه؟ و چرا همچین؟» و از این حرفها! بعد هم جواد آقایی و خیلیهای دیگر، بنا کردند نشان دادن عکس لب دریا (!) به این حقیر کمترین! ایضا ذکر این نکته که «شایعه کرده‌اند بالاخره در تلگرام هم حاضر شدی بیایی» و باز از این حرفها! جهت اطلاع، اون خط واگذار شده و هر صفحه و چیزی که مترتب بر اون خط، در فضای مجازی باز شده، دخلی به من ندارد! من در تلگرام نبوده، نیستم و نخواهم بود! اساسا جز «قطعه ۲۶» هیچ رسانه دیگری در فضای مجازی ندارم!
این از این… و اما، اخیرا چند باری شده که با امضای من مطالبی در این شبکههای ذلیلمرده اجتماعی میگذارند که هیچ روحم از آنها خبر ندارد! شک ندارم این کار همان کسانی است که مطالب ما رو برمیدارن تحریف میکنن! لذا فرض است بر دوستان، که ضمن داشتن بصیرت (!) هوشیاری خود را حفظ کنند!
متنی که توی این وبلاگ گذاشته نشده باشه، صدالبته متن من نیست، الا مطالب قدیمیتر از عمر این وبلاگ! ی کارایی میکننها! برداشتن با امضای راقم این سطور، متنی گذاشتن در شبکههای اجتماعی، با این محتوی که «تهران از کوفه هم کوفهتر است» و باز هم از این حرفها!
تمام کنم این اراجیف را با سخنی خطاب به مالک خط واگذار شده؛ «آخه مشتی! اون عکس هست که تو برداشتی از خودت گذاشتی؟! یعنی من باید از تو هم بکشم؟!» 🙂
(۲۲ دیدگاه)
- بایگانی: یسارهمپای جلودار خداحافظ عمو فرج
اصغر آبخضر*: تازه رنگ و بوی جلسات عزاداری مسجد جوادالائمه رونق میگرفت که حضور آقا فرج شمع محفل بچهها شد و برای همنسل و همسن و سالهای من که سخت مجذوب رفاقت بچههای محل و مسجد بودیم، حضور مخلصانه و بیریای ایشان بسیار گرم و صمیمی جلوه میکرد. آقا فرج زودتر از آنکه فکرش را کنی، در دل بچههای محل جا باز کرد. بخصوص در حوزه هنر، شده بود پناهگاه امنی برای بچهها و البته بعدها در حوزه هنری هم بدل به یک سایه مهربان شد برای بچهها، مهربان و البته انقلابی. در مسجد جوادالائمه اما زودتر از همه ما، شهید اکبر قدیانی و مرحوم امیرحسین فردی رفاقت خود را با آقا فرج گره زدند. حس و هنر مداحی اکبر قدیانی البته عامل مضاعفی برای تشدید این رفاقت شد. مراسم عزاداری و نوحههای آقا فرج سلحشور آنقدر دلنشین بود که خیلی زود بر دل و جان نشست. اندک اندک آن روی سکه آقا فرج که شناخت و آشنایی او با هنر نمایش بود، جان گرفت و تشکیل گروه تئاتر و اجرای نمایش «حر» خیلی زود در غرب تهران گل کرد. هر چند جلسات قرآن، و استادی آقا فرج با آن صوت زیبا و دلنشین، شمع محفل گرم بچههای محل شد اما «نمایش حر» چیز دیگری بود. میبینم و میشنوم که هنوز هم درباره «حر» این سو و آن سو حرف میزنند و یاد آقا فرج را گرامی میدارند. نمایشی که آن روزها خیلی زود دهان به دهان، میان تمام جوانهای انقلابی میگشت و پای ایشان را یا به مسجد جوادالائمه باز میکرد یا به مسجد حضرت علی‌اکبر در میدان هاشمی، محله قدیمی آقا فرج. نمایشنامه حر با آن اجرای انقلابی، حکایتی طولانی و خاص دارد که باید از زبان بهزاد بهزادپور، دوست و یار قدیمی آقا فرج، جزئیات آن را شنید. همین قدر میدانم که «حر» دنیایی خاطره با خود دارد. «حر» نمایشی بود با بازی جمعی از «احرار» که از همه آزادهترشان خود آقا فرج بود. شروع نهضت و پیروزی انقلاب اسلامی با آن شکوه بیبدیل، موجب تشکیل هسته اولیه جمع هنرمندان مسلمان در «حوزه اندیشه و هنر اسلامی» شد. کافی بود تا امثال آقا فرج و مرحوم امیرحسین فردی و مرحوم رسول ملاقلیپور و دیگر بچههای حوزه هنر آن روز، این جمع هنرمندان اسلامی و انقلابی را شکل دهند تا به سرعت، حوزه هنری به عنوان اولین کانون هنرمندان مسلمان و انقلابی شکل بگیرد. حوزه هنری هنوز هم دارد نان آن روزهایش را می‌خورد. آن روزهایی که امثال آقا فرج، با دستی خالی اما دلی سرشار از ایمان، برای هنر متعهد و انقلابی، آستین همت بالا زدند. آقا فرج در شاخههای مختلف هنری حقیقتا صاحب سبک و دارای حرف بود و همین خصوصیات هنری کافی بود تا به عنوان یکی از اصلیترین ستونهای هنرمندان مسلمان حوزه هنری شناخته شود. بازی برجسته او در تئاتر «حصار در حصار» و شاید اولین فیلم سینماییاش یعنی «توبه نصوح» در نخستین روزهای انقلاب، از آقا فرج، یک «بازیگر کاریزماتیک» ساخته بود. آن روزها انقلابیها دنبال سینمای انقلابی و بازیگر انقلابی میگشتند که بار این همه افتاد بر دوش فرجالله سلحشور و همراهانش. اصلا توبه نصوح را در آن روزگار همه به اسم آقا فرج میشناختند و این علتی نداشت جز قلب سلیم و مهربان او که با دین و قرآن و مسجد و ارزشهای دینی گره خورده بود. آقا فرج برخلاف بسیاری از اصحاب سینما، شاید در فیلم بازی میکرد اما هرگز فیلم بازی نمیکرد! او خودش بود! یک خود صریح و صمیمی، که هم انقلابی بود و هم بالاتر، انقلابی ماند. آقا فرج سلحشور برای همیشه در دل و جان ما و همه دوستدارانش احترام دارد، نه بهخاطر رفاقت ۴۵ ساله، بلکه برای صبر و متانت و بصیرتش. نگاه نافذ او در فتنه ۸۸ و ایستادگی او در مقابل انحرافات مختلف، چه در عرصه سیاست و چه در عرصه سینما، چیزی نیست که با درگذشت این هنرمرد راستین و انقلابی به ورطه فراموشی سپرده شود. ولایتمداری او و عشق و علاقه زبانزد او به رهبر معظم انقلاب و ساخت فیلمها و سریالهای ارزشی، همه و همه دلایلی متقن است که برای همیشه یاد و خاطره آقا فرج برایم قابل احترام باشد. برای من و البته برای همه دوستداران هنر متعهد به اسلام و انقلاب. یادش گرامی باد… یاد مردی که منتظر نماند تا بهار بیاید! خود به استقبال بهار رفت! و باز هم یادش گرامی باد… آنجا که میخواند: «وقت است تا برگ سفر بر باره بندیم…».
* قائممقام شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی و از دوستان قدیمی مرحوم سلحشور
(۷ دیدگاه)
- بایگانی: یسار۱۶ منهای یک بعلاوه یک در بحث مربوط به انتخابات مجلس شورای اسلامی که همه چیز واضح است. باید به همه لیست اصولگرایان رأی داد. تک و توک افرادی که لیست «سی منهای فلان عدد» یا به عبارت بهتر «سی منهای عقل» ارائه داده‌اند، گمانم دانسته یا ندانسته در کار خیانتاند. اینجا مسئله کاملا روشن است و بینیاز به بحث. اگر کسی این نکته ساده را نفهمد که «سی منهای هر عددی» -به اندازه همان عدد- امکان رأیآوری طرف مقابل را بیشتر می‌کند، هم شک به عقلش باید کرد، هم شک به اصولگرا بودنش. درباره خبرگان اما به علت وجود ۸ نامزد مشترک، کمی موضوع پیچیده است. من خودم از جمله کسانی بودم که تا همین چند روز پیش قصد نداشتم به هیچ کدام از نامزدهای مشترک رأی بدهم بنا به احتمالاتی و محاسباتی. هر چند همان موقع هم صریحا گفتم که اولا باید «بصیرت در لحظه» داشت، ثانیا باید من‌باب همین «بصیرت در لحظه» عندالزوم اهل «انعطاف» بود. فی‌الحال هر جور که نگاه می‌کنم میبینم در خبرگان هم صلاح بر لیستی رأی دادن است. البته من هم مثل اغلب دوستان، به جای جناب روحانی، رأی به جناب اختری خواهم داد. تا پیش از این و ناظر بر بعضی گمانهزنیها، واقعا بیم داشتم رأی به نامزدهای مشترک، کم و بیش باعث ریزش آرای آیات جنتی، یزدی و مصباح شود اما علیالظاهر خیلی هم اینگونه نیست. در اینجا نکته مهم این است که با توجه به اعلام برائت صددرصدی شماری از نامزدهای مشترک از عالیجناب، نیز وحدت دوستان در رأی ندادن به آقای روحانی، اختلاف میان این دو گروه از دوستان، فروکاسته شده در ۳ یا ۴ نامزد. ادله هر ۲ گروه هم ناظر بر گمانهزنیهایی است که نه کامل می‌توان ردشان کرد، نه کامل می‌توان تأییدشان کرد، لیکن همان‌طور که گفتم الساعه بیشتر برای رأی دادن با فرمول «۱۶ منهای یک بعلاوه یک» دلیل و حجت دارم تا آنچه روزهای پیش طرح کردم. در این باره فرض است بر دوستان هر ۲ گروه که از متهم کردن یکدیگر به خیانت پرهیز کنند، چرا که فضای رأی دادن در خبرگان این دوره، به روشنی فضای رأی دادن در مجلس این دوره نیست. وانگهی! اختلاف، تنها بر سر ۳ یا ۴ نامزد است که خیلی هم حالا مهم نیست… و آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین.
(۲۱ دیدگاه)
- بایگانی: یسار«استفاده عنوانی» ممنوع! وطن امروز ۱۷ بهمن ۱۳۹۴
ما که قابل این ناسزاها نبودیم اما ناسزاگویان، سالیان نه چندان پیش، از شعار «بسیجی واقعی…» دقیقا علیه همین شهدای انقلابی و حزباللهی مدافع حرم چماق بلند کرده بودند؛ «بسیجی یعنی بسیجیان زمان جنگ که جلوی اسلحهشان دشمن بعثی بود، نه جوان ایرانی!» این جمله، دیالوگ فیلمهای سینمایی شد، روی سن تئاتر رفت، سر از سرمقاله روزنامهها درآورد و خلاصه! جایی نبود که طعنهزنان باشند و این جمله نباشد! انصافا طعنه جمله هم استخوانگداز است؛ «بسیجی یعنی بسیجیان زمان جنگ که جلوی اسلحهشان دشمن بعثی بود، نه جوان ایرانی!»
مثلا سال ۸۸ از جمله جاهایی که سبزها خرکیف میشدند، دست میزدند و سوت میکشیدند، بعد شنیدن همین جمله بود و ایضا جملاتی مثل «بسیجیهای این دوره و زمانه، از بسیجی بودن فقط ریش توپی گذاشتن آن را یاد گرفتهاند و بیسیم و موتور!» روضه را بازتر کنم؟! «توپ، تانک، بسیجی دیگر اثر ندارد»، «آزادی اندیشه با ریش و پشم نمیشه»، «ما اهل کوفه نیستیم، پول بگیریم بایستیم» و… آن سال‌ها هر چه ما میپرسیدیم «گناه بسیجی امروز چیست که فتنهگر علیه انتخابات، شناسنامه ایرانی دارد؟» و هر چه میگفتیم «حتی بسیجیان زمان جنگ هم در مقطع اول انقلاب، درگیر با فتنهگرانی بودند که جملگی شناسنامه ایرانی داشتند» و هر چه مینوشتیم «اصلا لازم به این طعنهها نیست، که بسیجی امروز، خود قائل به جلودار بودن بسیجی روزگار جنگ است و هیچ عنوانی را برای خود زیبندهتر از «خادمالشهدا»یی نمیداند که مزارشان به فرموده امام، تا ابد زیارتگه عشاق است» باز افاقه نمیکرد!
*** *** ***
خیلی شمال شهر نمیروم اما نادیده پیداست که شهدای مدافع حرم، اغلب مال همین مناطق جنوب شهرند. اغلب هم بسیجیانی دور و بر سن ۲۵ و ۲۶ یعنی که به قول طعنهزنندگان؛ «بسیجی جنگ ندیده» و از این حرفها! از خیابان انقلاب، هر چه پایین‌تر میروی، در و دیوار شهر، پر است از تصویرشان! از بس زیاد که گاهی فکر می‌کنم شده حکایت زمان جنگ! و یاد حرف دوست خوبم برادر اکبری میافتم که در بهشت زهرای تهران «خادمالشهدا» است! او هم یک بسیجی جنگ ندیده است البته! و وقتی همالان به او زنگ زدم که می‌خواهم به آن جملهات که گفتی، در مطلبم اشاره کنم و راستش نمیدانم دقیقا چه سمتی داری در بهشت زهرا، گفت: «بنویس خادمالشهدا»! القصه! پنجشنبه رفته بودم بهشت زهرا که دقایقی با ایشان همسخن شدیم. برادر اکبری می‌گفت: «اولین شهید مدافع حرم، شهید محرم ترک است که ما مزار این شهید و شهدایی مثل رسول خلیلی و محمدحسین محمدخانی را عمدتاً براساس وصیت خودشان، در قطعه ۵۳ کنار شهدای دوران دفاع مقدس قرار دادیم. شهید حمیدرضا اسداللهی قطعه ۵۰، شهید داود جوانمرد قطعه ۴۰، چند تایی قطعه ۲۶ تا اینکه دیدیم هفتهای چند تا شهید مدافع حرم میآورند. گاه می‌شود که هر روز هفته، شهید مدافع حرم داریم. سر همین تصمیم گرفتیم یک جایی از قطعه ۵۰ را کامل اختصاص دهیم به این شهدا که این قطعه و آن قطعه پراکنده نباشند و یکجا باشند. اصلش را بخواهی بهشت زهرا شده مثل زمان جنگ!»
*** *** ***
یکی دو شب بعد از عاشورای امسال، در خانهمان میزبان مداح مراسم ظهر عاشورای فکه بودم که خود، از رزمندگان مدافع حرم است. می‌گفت: «قیافه این داعشیها را از رسانهها دیدهای دیگر! از فرط کریهالمنظری، حتی نگاه کردن از نزدیک هم به این جماعت ترس دارد، چه رسد به جنگ با ایشان! آن هم در یک کشور غریبه! آنهم با یک زبان غریبه! آنهم با قلت نیرو! آنهم در شرایطی که همه کشورهای طرف توافق دولت محترم، پشت این تروریستهای وحشی هستند! ما در بینمان عزیزانی را داریم که تجربه دفاع مقدس هم در کارنامهشان هست. خود این بزرگواران میگویند که بعثیها در قیاس با داعشیها مصداق آدم بودند، از بس که شیطانصفت هستند این داعشیها!»
*** *** ***
پنجشنبه در بهشت زهرا متوجه شدم بعضی از شهدای افغانستانی مدافع حرم را در ضلع شمالی قطعه ۵۰ دفن کرده‌اند. حالا البته عدد قطعه را شک دارم! همان قطعهای مدنظر است که آرامگاه پدران، مادران و همسران شهداست. آن قطعه رفته بودیم فاتحهخوانی برای یکی از اقوام از این دست که صدای گریه پیرزنی توجهمان را به خود جلب کرد! مادرم رفت و با آن بنده خدا گرم گرفت. اندکی بعد، ما هم. فهمیدیم که مادر یک شهید افغانستانی است. من از آن پیرزن سئوال کردم: «بسیجیان ایرانی که میروند در کشور غریبه، با این لعین داعشی میجنگند، یک استدلال کاملا منطقی این است که دشمن را در همان بیرون مرزهای جمهوری اسلامی نگه دارند، آیا جوانان افغانستانی هم همین نیت را برای کشور افغانستان دارند؟» خنده بلندی تحویلم داد و گفت: «افغانستان که همیشه خدا جنگ است و الان هم جنگ است! اینکه بچه من با اختیار و انتخاب خودش رفت سوریه، اول به خاطر خدا و اسلام و حریم اهل بیت پیامبر و دفاع از ولایت فقیه بود، بعد هم به خاطر همان دلیل که شما گفتی! جمهوری اسلامی آبروی همه مسلمانان است. مرز ایران برای همه مسلمین حرمت دارد. امام خامنه‌ای، امام همه مسلمانان جهان است. ایران اگر امنیت نداشته باشد که نمی‌شود! پای داعش اگر به ایران باز شود که نمی‌شود! شهید من هم رفت برای امنیت ایران! خدا را هم شاکریم، الحمدلله!»
*** *** ***
اگر «خمینی» نام خانوادگی خیلیها هست و نیست، «ایرانی» هم عنوان شناسنامه خیلیها نیست و هست! و اگر قرار بود توپ تانک بسیجی دیگر اثر نداشته باشد، یعنی اگر قرار بود بسیجی آنهمه ایمان، غیرت و روحیه وطندوستی و ملیگرایی واقعی نمیداشت که خبیثترین دشمن ممکن را در همان بیرون مرزها نگه دارد، واقعا چه می‌شد؟! حقا که تصور «حضور داعش در ایران» هم سخت است، چه رسد به تصویرش! یکی مثل بسیجی امروز، بدهی خود به امام را با تقدیم غریبانه جان در دیار غربت ادا می‌کند، یکی مثل آن پیرزن افغانستانی، یکی هم حکایت جناب عالیجناب فکر می‌کند تنها راه پرداخت بدهی خود به امام، فتنه و فتنهآفرینی است! اگر قرار بود بدهی ما به نوادگان امام «اصالت ذاتی» میداشت، اولیتر بود ما خود را بدهکار «جناب سیدحسین خمینی» بدانیم چرا که بزرگترین نوه امام بود! پس حرفهای خندهدار نباید زد، که «خمینی آمد» یکی هم از آن رو که خاک بریزد بر سر این مسخرهبازیها! نواده امام و یادگار امام، آن بسیجی جنوب شهری است که از خمینی «خط خمینی» را به ارث برده، توهین هم بشنود از بعضی مثلا هموطنان خود و آن همه شعر و شعار را متحمل شود، باز جانش را کف دست میگیرد به عشق امنیت وطن. آقای محترم! شما بفرمایید برای خمینی چه کار کردهاید؟! گیرم بعضی‌ها بنا به هر علتی دوست دارند به شما «علامه» بگویند! شما که آن روز نیمه خرداد، خودت هم پای سخن خمینی کبیر بودی، چرا خاک نمیریزی بر دهان کسانی که می‌خواهند از نام مقدس خمینی «استفاده عنوانی» بکنند؟! گیرم بعضی‌ها بنا به هر علتی دوست دارند به شما «علامه» بگویند! شما چرا با مدد از خط خمینی، تکذیب نمیکنی؟! و اگر این حداقل کار ممکن هم از شما ساخته نیست، من دقیقا چرا باید فکر کنم آن پدر شهید مدافع حرم که جگرگوشهاش طعنه شنید و تحفه نبرد یا آن مادر شهید هستهای که ناجوانمردانه سیمان ریختند در قلب دسترنج فرزندش یا اصلا خواننده عام همین سطور، به حضرتعالی بدهکارند؟! فحشش را بسیجی بشنود، جانش را هم بسیجی بدهد؛ آن وقت شما طلبکار از او و او بدهکار به شما؟!
(۳۲ دیدگاه)
- بایگانی: یسارتقوای انتخابات وطن امروز ۲۸ دی ۱۳۹۴
تقدیم به روحانی راستین
خار چشم ضد انقلاب
پاسدار حریم انتخابات
آیت‌الله احمد جنتی
صندوق آرا
جای ریختن سیمان نیست
چقدر تفاوت است میان تفکری که حتی مردم غیر معتقد به نظام را هم دعوت به شرکت در انتخابات می‌کند، با آن تفکر یا بهتر بگویم با آن تکبری که نتیجه انتخابات را تنها و تنها به شرط چاقوی منیت قبول می‌کند؛ «اگر من و ابواب جمعی من، رأی آوردیم که هیچ و الا انتخابات باید ابطال شود»! از خمینی بتشکن جملهای هست به یادگار: «اگر ولایت فقیه نباشد دیکتاتوری می‌شود». دیکتاتور شاخ و دم ندارد! آن جماعتی هم که سال ۸۸ اولا لگد به ۴۰ میلیون رأی ملت زدند، ثانیا لگد به قاعده مسلم «۲۴ بزرگتر از ۱۳» رفتار و گفتارشان بیتعارف ذیل عنوان دیکتاتوری تعریف می‌شود. آن سال اگر ولی فقیه نبود و اگر نبود که جمهوریت، تکیهگاهی بزرگ چون ولایت فقیه دارد، بعضی‌ها این هنر بیهنر را داشتند که ضمن مایه گذاشتن از خوی دیکتاتوری، در این کشور حکومت اشراف راه بیندازند و آنقدر بتازانند تا نظام مجبور شود رأی مردم را قربانی نیات شوم فتنه کند. آری! از زمین تا آسمان تفاوت است میان تفکری که حتی مخالفان را هم به حضور در پای صندوق آرا دعوت می‌کند، با آن تفکر یا بهتر بگویم با آن تکبری که انتخابات را نه محل مراجعه به رأی مردم، بلکه موضع ارضای امیال جناحی و غرایض باندی میداند! از زمین تا آسمان تفاوت است میان تفکری که انتخابات را حقالناس میخواند، با آن تفکر یا بهتر بگویم با آن تکبری که علیه حقالناس، حتی حاضر است نامه سرگشاده عاری از ادب بنویسد؛ «اگر مردم به کسی غیر از فرد مد نظر من رأی دادند، ایران قیامت می‌شود»! از زمین تا آسمان تفاوت است میان تفکری که انتخابات را برای نشاط جامعه میخواهد تا برای فریضه خدایی «تلک الایام نداولها بین الناس» بهترین بستر را فراهم کند، با آن تفکر یا بهتر بگویم با آن تکبری که در هر انتخاباتی، از مردم، فقط و فقط رأی به دار و دسته خود را تمنا و «تلک الایام» را فی‌الواقع «نداولها بین الخواص» تفسیر می‌کند! راستی که هر چه تفکر اولی باکلاس است، تفکر دومی یا بهتر بگویم تکبر دومی، قرون وسطایی و در نهایت بیکلاس است. آنی نگاه کنید به رؤسای جمهوری که رهبر حکیم انقلاب، رأی مردم به ایشان را تنفیذ کردند. از فلانی هست در منتهیالیه بهمان جناح، تا بهمانی در منتهیالیه فلان جناح! واقعیت آن است رأی مردم به هر که بوده، با تنفیذ امام خامنه‌ای مواجه شده. نکتهای بس مهم در این امر مستتر است و آن اینکه برای حضرت آقا، تنفیذ رأی مردم موضوعیت دارد، عشق و علاقه به جمهور موضوعیت دارد، انتخابات به عنوان حقالناس موضوعیت دارد، نه فلانیها و بهمانیها. اصلا تا وقتی ملت هست، فلانیها و بهمانیها کیستند؟! رهبر فرزانه انقلاب از همه این دولتها حمایت و با تذکر و تشکر کمکشان کرده‌اند لیکن این کمک و این حمایت، در وهله اول، حمایت از جمهوریت بوده و کمک به رأی ملت. در آخرین انتخابات ریاستجمهوری، تنها یک اختلاف ناچیز ۷ دهم درصدی، نامزد پیروز را مشخص کرد اما همان هم توسط رهبر حکیم انقلاب تنفیذ شد. حضرت آقا در همه این انتخاباتها، هم از کلیت آرا دفاع کرده‌اند، هم از رأی اکثریت، که طبق قانون، مشخصکننده رئیسجمهور است. سوال بسیار مهم اینجاست که آیا در همه این انتخاباتها، رأی رهبر حکیم انقلاب هم به همانی بوده که رأی اکثریت؟! صدالبته ما از مصداق رأی رهبر بیخبریم اما اینقدر میدانیم که انتخابات برای ولی فقیه، محل واقعی مراجعه به رأی مردم است و دقیقا از همین زاویه، حکم همه رؤسایجمهور منتخب مردم توسط ایشان تنفیذ شده، خواه این فرد، رأی خود حضرت آقا بوده باشد یا نبوده باشد. «اگر ولایت فقیه نباشد دیکتاتوری می‌شود» یکی هم ناظر بر همین مهم است. حال یک لحظه فرض کنید تنفیذ حکم ریاستجمهوری با شخصی غیر از ولی فقیه خداترس حامی ملت بود. چه می‌شد؟! واقعا نتیجه چه می‌شد؟! آیا مثلا کسانی که رأی مردم را تنها به شرط رأی به قبیله خود قبول دارند، حاضر میشدند حکم رئیسجمهور غیر مدنظر را تنفیذ کنند؟! سال ۸۸ و کارنامه سیاه بعضی‌ها، جواب این سوال را برای همگان کاملا واضح و روشن کرده است. لذا کسانی را که «تقوای انتخابات» ندارند، قبل از هر چیز دعوت میکنیم به رعایت این تقوا. اول مراعات این تقوا، بعد اظهار نظر در باب حقالناس! اینکه حضرات، انتخابات را بدون قواعد آن می‌خواهند، ناشی از همین ناشیگری است که انتخابات را می‌خواهند، بیآنکه خود را ملزم به داشتن «تقوای انتخابات» بدانند. بالاترین درجه تقوای انتخابات یعنی همین تنفیذ حکم رئیسجمهور، صرف نظر از آنکه رأی خودت به کیست. حالا نوبت فرض دیگری است. یک لحظه فرض کنید بیتقوایان عرصه انتخابات، این مردودان آزمون جمهوریت، بخواهند بروند مجلس خبرگان، رهبر هم برای ملت معین کنند! یک وقت هست خمینی می‌گوید: «من در خامنه‌ای لیاقت رهبری میبینم» و آنقدر این جمله را در این جمع و آن جمع می‌گوید که حجت بر خبرگان، تمام می‌شود، یک وقت هست که مثل همین الان، بعضی‌ها در سر، این سودای خام را میپرورانند که فی‌الواقع رهبری باب میل آمریکا برای این کشور معین کنند! رهبری که نهتنها تقوای انتخابات نداشته باشد، که به جای خدا، از کدخدا حساب ببرد! این صفات اما مشخصات رهبر اپوزیسیون جمهوری اسلامی است، نه رهبر جمهوری اسلامی! رهبر جمهوری اسلامی اما همان عزیز فرزانهای است که سال ۸۸ سینه خود را سپر دفاع از یک انتخابات باشکوه ۴۰ میلیونی کرد تا باز هم در این کشور بتوان انتخابات برگزار کرد. بعد ملت میرود به عشق ایشان و در مقام جبران، یومالله ۹ دی را میآفریند. حضرت آقا، ملت را نه دعوت به خود، که باز هم دعوت به خدا می‌کنند: «دست قدرت الهی را ببینید!» باورم هست آنچه «تبریک» میخواهد داشتن چنین رهبری است که حتی نه در قید و بند تبریک، که علیالدوام تذکردهنده به سوی خداست! اینکه آن پیرزن مادر شهید ارمنی هم اینچنین با تعصب، ضمن اشاره به حضرت آقا میگویند: «ایشان برای ما هم هست» متأثر از همین واقعیت است که تقوا و خداترسی رهبر حکیم انقلاب، در نهایت ممکن، برای این ملت، صرف نظر از هر دین و آیینی، پذیرفته شده. تمثال تقوای انتخابات، یکی هم همین مادران شهدا هستند که ساعاتی قبل از آغاز رأی‌گیری، میروند پشت در مساجد و مدارس محل اخذ رأی، تا محکمترین مشت ممکن را بر دهان یاوهگویان بکوبند. دیروز سربلند در آزمون «تقوای امتحانات» و امروز سربلند در امتحان «تقوای انتخابات». دیروز فرستادن جگرگوشه خود به شرق ابوالخصیب در کربلای ۵ و امروز حضور در صحنه به گونه‌ای که انگار باز هم شبی از شبهای کربلای ۵ است. انتخابات برای این ملت و متعلق به این ملت است. دشمن میخواهد با کمک عناصر پشیمان، مریض و آلوده به دنیا، انتخابات را به محلی برای فروکاستن از اقتدار، نشاط و نو به نو شدن نظام مقدس جمهوری اسلامی تبدیل کند اما این همان دشمن است که قصد کرده بود از سال ۸۸ به بعد، اساسا انتخاباتی در جمهوری اسلامی برگزار نشود! یعنی اصولا نظم و نظامی در کار نباشد که حالا بخواهد انتخاباتی برقرار باشد! دشمن اما به هدف دیروز خود نرسید، به هدف امروز خود هم نخواهد رسید و با وجود ولایت، این مدافع همیشگی جمهوریت، انتخابات متعلق به این ملت خواهد ماند انشاءالله. دشمن این روزها اگر در پی «فتنه اکبر» است، ما را سخن از بصیرتی بالاتر است. فتنهها هر چه می‌خواهند پیچیدهتر شوند؛ بصیرت ملت ما بالاتر از هر فتنهای، نقش بر آب خواهد کرد نقشههای شوم را. به همین شهدای مدافع حرم نگاه کنید! بلااستثنا همهشان در سال ۸۸ رزمندگان مدافع حریم جمهوریت بودهاند! سال ۸۸ بعضی‌ها شعار میدادند «جانم فدای ایران»! لیکن ما هر چه در این قطعات بهشت زهرا میگردیم، شهید این جماعت را پیدا نمیکنیم! قسم به خون شهدا، در مصاف با هر فتنهای، غلبه از آن بصیرت خواهد بود. دست کم نگیریم برکت خون شهید را. این چیزی نیست که با «سیمان فراموشی» به دست باد سپرده شود. اصلها ثابت نظام مقتدر جمهوری اسلامی ریشه در خون شهدا دارد. وقتی جمهوری اسلامی فقط و فقط خداوند منان را «اکبر» میداند و «الله اکبر» از زبانش نمیافتد، تو بگذار دل دشمن به پسوند بعضی فتنهها خوش باشد! یعنی این را نگویم نمی‌شود! حضرت عالیجناب، نه با رأی ملت و نه از دل صندوق آرا، که با حکم بزرگان، همین سمت فعلی را دارند! و این یعنی اوج اقتدار یک نظام! در منظومه جمهوری اسلامی، بیمی نیست الا از خدای دادگر. دشمن، جمهوری اسلامی را از کدام فتنه میترساند وقتی که مردم هم به طرف رأی نمیدهند، نظام، خودش از روی حکمت و بزرگواری، طرف را در مجموعه نگه میدارد؟! ما البته متوجه حکم برخاسته از حکمت هستیم اما این هم هست که هرگز رفتار و گفتار عالیجنابان را پای نظام نخواهیم نوشت. ما این راه را با بیتقوایان عرصه انتخابات نیامدهایم که با ماندن ایشان بمانیم و احیانا با رفتنشان برویم! ما هستیم! و خواهیم ماند! ما این راه را با خمینی آمدهایم که می‌گفت: «اگر ولایت فقیه نباشد دیکتاتوری می‌شود»! اگر ولایت فقیه نباشد دیکتاتوری که می‌شود هیچ، جناب عالیجناب! شما هم دیگر در این جایگاه نیستی! پس اول تقوای الهی، بعد تقوای انتخابات، بعد سخن گفتن از حقالناس! ۸۸ یادمان نرفته! وقتی هنوز پایتان روی حلقوم رأیالناس است، سخن از کدام حقالناس میرانید؟! آیا جز این است که اگر ولایت فقیه نبود، شما میخواستید روی شناسنامه ۴۰ میلیون رأی ملت، مهر مرگ یعنی مهر ابطال بکوبید؟! جای سیمان، نه در قلب رآکتور اراک است، نه درون صندوق انتخابات! این بار، در مثل مناقشه هم باشد طوری نیست! ما هر وقت سخنان اوباما در باب حقوق بشر را باور کردیم، سخنان شما را هم درباره حقالناس باور خواهیم کرد! شمایی که اگر ولایت فقیه نبود، میخواستید دهان یک حماسه ۴۰ میلیونی را با سیمان پر کنید!
(۲۵ دیدگاه)
- بایگانی: یسارخمینی یک اسم نیست وطن امروز ۲۲ آذر ۱۳۹۴
تمام شد. این محرم و این صفر هم تمام شد اما آنچه هرگز پایانی ندارد، عشق جاویدان احرار عالم است به سید و سالار شهیدان. خیلی تا غروب روز شنبه فاصله نداریم که دارم این چند خط را مینویسم. دقایقی بعد، باید حلول ماه ربیعالاول را تبریک گفت لیکن دل هنوز در گرو عاشوراست. السلام علیک یا اباعبدالله. سالیانی پیش، همچو روزی، دیدم جوانانی را که داشتند پارچهها و پرچمها را بازمیکردند و همان‌طور که بازمیکردند، میخواندند و گریه می‌کردند. من درست نمیدانم این تهمت افراط و افترای تندروی را اول بار چه کسی و چه زمانی نثار عزاداران ثارالله کرد اما به خوبی میدانم که علیه اصحاب حسین، نه انگ جواب می‌دهد، نه سنگ! هزار و اندی سال خود را به در و دیوار زدند بلکه از جوشش خون حسین، حرارتی در دل آدمی ایجاد نشود! اربعین ۲۷ میلیونی پاسخ همه زحمات خود را گرفتند! دیری است گذر تاریخ به کربلای اباعبدالله افتاده. اگر فرجام بایکوت عاشورا، به اربعین این سالیان اخیر منتهی شد، تو بگذار پروپاگاندای غرب، تا میتواند اربعین را سانسور کند! پاسخ این سانسور را اما روز ظهور مهدی فاطمه یعنی منتقم خون حسین خواهند گرفت! فی‌الحال اشعههای آفتاب به فرات افتاده! و تا نیل هم خواهد رفت! و تا همه جا! دنیا از آن راه نخواهد رفت که کدخدا میخواهد! دنیا آنگونه تمام نخواهد شد که کدخدا میخواهد! روزگاری در همین ایران خودمان حتی صرف بردن اسم خمینی هم جرم بود! اما خمینی که تنها یک اسم درون فلان صفحه شناسنامه نبود! الان هم خمینی بیش از آنکه یک اسم باشد، یک رسم است! واقعیت آن است که دنیا، خودش را بدهکار امام خمینی میداند، تنها و تنها از آن رو که این امام ما بود که با «انقلاب اسلامی» دگر بار جهت حرکت دنیا را به سوی کربلا تغییر داد. آری! اگر حضرت روحالله نبود، و اگر انقلاب اسلامی ملت ایران نبود، کجا احرار عالم جرأت می‌کردند پیش چشم یزیدیان، «انقلاب اربعین» را آنهم با این شکوه بیمانند و عظمت بیهمتا بیافرینند؟! اگر دنیا، اربعین را به امام و انقلاب و صدالبته به ولی امر مسلمین جهان حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای میشناسد، این به معنای ایرانیزه کردن عاشورا نیست، بلکه پرچمداری ملت غیور ایران را نشان می‌دهد. امروز دنیا خمینی ما را، روحالله ما، روحالله ما پابرهنهها را از راهپیمایی اربعین میشناسد و الا خمینی، اسم خیلیها هست و نیست! اربعین امسال به خوبی نشان داد که اینک موسم بیعت دنیا با نام بلندآوازه خمینی بتشکن است. خمینی هنوز هم یک روح الله انقلابی است که لحظهای سر سازش با یزیدیان ندارد! اینک موسم نیمه خرداد ۴۲ بلکه بهمن ۵۷ همه دنیاست، با این تفاوت بسیار مهم که دیگر فرزندان خمینی درون گهواره نیستند! فرزند خمینی، اهل بازی برد برد با جلاد تحریم نیست! و با یزید، سر جنگ دارد، نه تنشزدایی! سطح فرزند خمینی بالاست و چشم به وعدههای آخرالزمانی دارد، نه فلان صندلی در بهمان پست! وقتی امام بتشکن ما، آن ابرمردی است که اینک با راه روح اللهیاش، همچنان مشغول برهم زدن کاسبی کدخداست، یعنی آنکه خمینی باز هم فدایی میخواهد، نه اینکه برای کسب یک میز، پشت نام بلند او مخفی شویم! فرزندان خمینی در حماسه اربعین نشان دادند که به «امتحانات جهانی» فکر می‌کنند، نه «انتخابات داخلی». اگر سانسور نام بلند خمینی جواب داد، کاسبی با اسم او هم جواب می‌دهد! خمینی اما فدایی میخواهد، همچنان که انقلاب، همچنان که انقلاب جهانی مهدی موعود! این محرم و این صفر هم تمام شد اما این تنها زمزمه آمدن آن یار غائب از نظر است که اینچنین دنیا را به آمدن ربیع، امیدوار نگه داشته! لبیک یا مهدی!
(۲۰ دیدگاه)
- بایگانی: یسارالسلام علیک یا اباعبدالله 
(۴۳ دیدگاه)
- بایگانی: یساروصیتنامه
روزنامه‌دیواری حق
روز قدر
ماشاءالله حزب‌الله
آر. کیو هشتاد و هشت
قطعه‌ی بیست و شش
نه ده
بسم الله…
سلام
قریب به اتفاق صحیح است برادر!
ان‌شاءلله که پای هیچ وطن‌فروش و خائنی به مجلس باز نشود.
ان‌شاءلله بعضی‌ها آرزوی آسیب زدن به آبرو و اعتبار نظام را به گور ببرند.
جناب مفتاح‌السلطنه!
به طرفدارات بگو زحمت بکشن و برنامه‌هاشونو طوری تنظیم کنن تا قبل از ساعت ۱۲ شب، بیان رأی بدن.
از همین الان میگه: «امیدوارم وزارت کشور و شورای نگهبان نیز زمان لازم را تا هر ساعتی که به طول بیانجامد برای رأی مردم در نظر بگیرد.»
انگار مجبورن ساعت ۱۱ شب بیان رای بدن!
حالا ۷ صبح هم بیدار نشدید، به قول رئیس‌جمهورتون به جهنم!
ظهر بیاید رأی بدید!
نذارید برای آخر شب که طبق قانون زمان رأی‌گیری تموم بشه و زبون شما دراز!
سلام
خدا قوت
سلام علیکم
ممنون از روشنگری تون.
ممنون از درایت سیاسی تون
الحمدالله
در خانه اگر کس است، یک حرف بس است.
همینه. رأی لیستی و لاغیر.
ما به لیست وحدت رأی می‌دهیم. فارغ از اینکه چه کسانی درون لیست هستند.
اصلا و در حال حاضر؛ برای ما لیست موضوعیت دارد نه افراد تشکیل دهنده‌ی آن.
حال؛ عزیزان اصولگرای مشهد ما که با اسامی مختلف در کنار لیست ائتلاف اصولگرایان لیست داده و قد علم کرده‌اند، با چه توجیهی قصد خدمت دارند، خدا عالم است!
نمی‌دونم وحدت در قاموس اون عزیزان چه تعریفی داره؟! شاید تعریفی از نوع وحدت علی‌اکبر خان!!
وای خدا!
مردم از خنده!
🙂
رسما شیخ حسن رو با خاک یکسان کرد!
http://www.vatanemrooz.ir/newspaper/page/1827
اقای قدیانی الان برای لیست مجلس نمایندگان شبهه ای نیست.به لیست رای خواهیم داد ان شالله.
اما مجلس خبرگان چی؟
تحلیلتون بسیار جای تامل داره،نمیشه به راحتی از کنارش گذشت….
متن‌های اینجوری هم خیلی حال میده‌ها!
داماد!
گفت: یکی از حامیان لیست مشترک مدعیان اصلاحات، کارگزاران و اعتدالیون گفته است؛ به کسانی رأی می‌دهیم که دغدغه رونق اقتصادی را داشته باشند!
گفتم: دولت کارگزاران که تحت عنوان سازندگی تورم ۴۹ درصد را هدیه آورد، دولت اصلاحات که محرومان و مستضعفان را «لشکر قابلمه به دست‌ها»! می‌نامید و دولت اعتدال که سه سال است وعده می‌دهد و هنوز هم درباره همان وعده‌ها وعده می‌دهد!
گفت: اصلا اگر ادعا می‌کنند به کسانی رأی می‌دهیم که دغدغه رونق اقتصادی داشته باشند پس چرا در لیست نامزدهای آنان حتی یک اقتصاددان هم وجود ندارد؟!
گفتم: کدخدای یک روستا گفته بود داماد آینده من باید یک آدم شجاع و رشید و تحصیل‌کرده و خانواده‌دار و… باشد. روز بعد، یک آدم بی‌سواد، رنجور و آسمان‌جُل به خانه کدخدا مراجعه کرد. پرسیدند برای چه آمده‌ای؟ گفت بعد از اعلام کدخدا آمده‌ام بگویم که دور من یکی را خط بکشید!
خصوصی؛
داداش حسین! اینجا علامت سئوال لازم نداره فکر کنم!
«می‌بینی قبل از هر چیز «نامزد بی‌بی‌سی» است؟!»
خبرگان، نامزدهای مطلوب انگلیس، برنامه حذف سه عالم مبارز و ماجرای مشروطه!
فکر می‌کنم برای انتخاب نماینده خبرگان قبلش باید یه دور کوتاه تاریخ مشروطه رو خواند!
پناه بر خدا از این شهوت قدرت!
ساندویچ خورشون هم که تازه از ولایت عموسام برگشته!
احتمالا دستورالعمل‌های تازه رو واسه ددی‌جون آورده!
آیا حاضرید نظر بنده را بخوانید……
بی‌ربط
خبری بسیار متأثر کننده؛
امارات، دانشمندان صنعت فضایی رو جذب کرد!
صنعتی که قرار بود سال ۲۰۱۵ انسان به فضا پرتاب کند، امروز عملا از بین رفته……
اللهم عجل لولیک الفرج
من شادی مشترک با دشمن را دوست ندارم!
نکته مهم اینجاست که باید «بصیرت در لحظه» داشت.
«بصیرت در لحظه» حاصل نمی‌شود الا با «انعطاف».
آنچه دیشب و امشب نوشتم، از برای تحلیلم بود برای همان دیشب و امشب. تحلیلی که با توجه به گنگی فضا، خیلی هم نمی‌تواند ادعای درستی و راستی داشته باشد.
سلام
حاج حسین خدا قوت
امام خامنه‌ای: انگلیسی‌ها دلشان برای «دخالت» کردن در ایران تنگ شده……
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
(نثار روح مرحوم حاج آقا مهدوی کنی)
«تا شبهای دیگر، فعلا!»
به امید دیدار… 😉
سلام
اصولا در مجالس و مراکزی که رأی‌گیری انجام می‌شود حضور ۱ نفر بعضا تاثیرش از ۱۰۰ نفر بیشتر است، یعنی یک نفر با یک استدلال قوی در لحظه رأی‌گیری باعث عوض شدن ورق می‌شود.
به نظرم این ۳ بزرگوار دقیقا همان افراد دقیقه ۹۰ هستند که حضورشان از ۱۰۰ نفر دیگر موثرتر است لذا به هر روشی ولو رأی نیاوردن چند بزرگوار مشترک بتوان کمکی به سه بزرگوار کرد که جزء منتخبین باشند، آن راه صواب است.
یا علی
ایام شهادت بی‌بی دو عالم، حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها بر دوستان تسلیت باد…
http://meysammotiee.ir/files/other/fatemiyeh/Shab1Fatemieh1-1394%5B01%5D.mp3
http://meysammotiee.ir/files/other/fatemiyeh/Shab1Fatemieh1-1394%5B02%5D.mp3
http://meysammotiee.ir/files/other/fatemiyeh/Shab1Fatemieh1-1394%5B04%5D.mp3
http://dl.aviny.com/voice/marsieh/hazrat_zahra/94-2/karimi/karimi-fatemieh-94-09.mp3
http://meysammotiee.ir/files/other/haftegi/Misaq-Haftegi931224%5B03%5D.mp3
آجرک‌الله یا بقیة‌الله…
خوبه تو انتخابات بعدی یه مرحله رو هم بذارن که بعد بررسی صلاحیت‌ها ببینن بی بی سی چی میگه؟
لذا تا بی بی سی رو اینطوری تو پروسه بررسی صلاحیت‌های انتخابات مشارکت ندیم، هیچ تضمینی برای جلوگیری از نفوذی نیست!
بسم‌الله الرحمن الرحیم
استاد معظم، حضرت آیت‌الله محمد محمدی ری‌شهری
سلام‌علیکم
آنچه از روزهای خوش تحصیل در دانشکده‌ی علوم حدیث از شما در ذهن ما مانده‌است، ارتباط ساده و صریح ما با شما و سلامت نفس و حق‌طلبی شما در چشم ما بوده‌است.
جمع ابعاد سیاسی و قضائی و علمی در شما بی آنکه هر کدام به حریم دیگری تجاوز کند، باعث آن بود که شما و مجموعه‌ی پربرکت دارالحدیث، طی سال‌ها به تنهایی گام‌های بلندی را در احیای تراث حدیثی شیعه بردارند. در عین آنکه شما سال‌ها پیش به تنهایی و با استظهار به امام امت، فتنه‌ی منتظری را از سر نظام دفع کردید.
حال آنچه پیش چشم ما است، یک کودتای مخملی تازه‌ی مستظهر به همان شبکه‌ی مخوفی است که کودتای بی‌فرجام نقاب را در این کشور به راه انداختند. با این تفاوت که این کودتا نه در پشت دیوارهای یک پادگان، که زیر سقف خبرگان شکل خواهد گرفت!
حال به گمان ما، شما شیخ کودتاشکنِ انقلاب، مورد طمع کودتاچیانی شده‌ایید که اسم رمز عملیات‌شان را این‌بار نیز بی‌بی‌سی خبیث زمزمه می‌کند: به آیات ثلاث انقلاب رأی ندهید.
و خواستِ ما شاگردان، از آن استاد معظم آن است که با ابراز برائت از فهرست «شیخ فتنه» این‌بار نیز برنامه‌ی براندازی انقلاب را که این روزها «برجام دو» خوانده می‌شود عقیم بگذارید.
و الامر الیکم و السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته
جمعی از دانش‌آموختگان دانشکده‌ی علوم حدیث
اول اسفند ۱۳۹۴ قم مقدسه
آیت الله موحدی کرمانی:
بی‌اجازه نام مرا در لیست هاشمی قرار داده‌اند
http://www.snn.ir/detail/News/489930/67
دوباره و چند باره بخوانیم این گلایه دلسوزانه دلسوزان نظام را:
«خوب است این نقد را به نظام وارد کنیم که تو اساسا و اصولا چرا کاری می‌کنی که حتی دشمن قداره‌بندی چون آمریکا و انگلیس هم در انتخاباتی به حساسیت انتخابات خبرگان، نامزد و لیست داشته باشد؟! والله جمهوری اسلامی بهترین جای ممکن برای اپوزیسیون است! اینجا «بهشت اپوزیسیون» است! طرف، نامزد انتخابات خبرگان رهبری است که برای ما رهبر معین کند، می‌بینی قبل از هر چیز «نامزد بی‌بی‌سی» است! واقعا چرا باید اینگونه باشد؟! این، انتخاباتی است در داخل نظام یا انتخاباتی است که در آن حتی «صدای آمریکا» هم نامزد دارد؟! من می‌خواهم بدانم آیا حد و مرز دموکراسی کجاست؟! تا آنجا که شیطان بزرگ و روباه پیر هم یک طرف انتخابات خبرگان رهبری جمهوری اسلامی باشند؟! فی‌الحال باید بخندیم یا گریه کنیم؟! آری! فی‌الحال باید بخندیم و پز بدهیم که جمهوری اسلامی، فی‌الواقع کیلومترها جلوتر از خط مقدم دموکراسی در حال حرکت است؟! یا گریه کنیم و متأسف باشیم که اگر نخواهیم دشمن جلاد، یک طرف انتخابات ما، آنهم انتخابات خبرگان رهبری ما باشد، چه کسی را باید ببینیم؟!»
احسنت! هزاران احسنت بر شما که گلایههای در گلو مانده ما را به احسن وجه، گویا و رسا بیان میکنید. بی‌خود نیست که مدام از ته دل میگویم و مینویسم: «خدایا! هر چه در دنیا و عقبی به نور چشمیهایت عطا می‌کنی، به صاحب این قلم هم عنایت کن.»
سلام
خدا قوت!
«اخلاق ۳ درصدی هاشمی!» رو نذاشتید تو سایت؟!
عالی بود واقعا!
ممنون.
امون نمی‌دی متن رو بخونیم، بعد بفرستیش پایین!
چه خبره این همه زود زود صفحه وسط رو آپ می‌کنی؟
حق این متن اصلا ادا نشد برادر!
واکنش آیت‌الله تسخیری به لیست هاشمی
http://www.farhangnews.ir/content/180566
توصیه مهم آیت‌الله موحدی کرمانی به کاندیداها
http://www.farhangnews.ir/content/180579
«خدایا! هر چه در دنیا و عقبی به نور چشمیهایت عطا می‌کنی، به صاحب این قلم هم عنایت کن.»
صاحب این قلم فقط نزد کسانی محبوبیت داره که ناراحتند و می‌خواهند کشتی این کشور به گل بشینه.
خطاب ملت ایران به امریکا و انگلیس و روسیاهان جاده صاف کن آنها؛
من پیش نهاده‌ام که در خون
برگردم و برنگردم از یار
گر دنیا و آخرت بیارى
کاین هر دو بگیر و دست‌بردار
ما یوسف خود نمى‌فروشیم
تو سیم سیاه خود نگه دار
سلام علیکم……
این استدلال‌ها و استراتژی‌های آب‌دوغ‌خیاری چیه که باهاش ذهن مردم رو مشوش می‌کنی؟……
سلام
من دیشب یه کامنت طولانی نوشتم، بعد جنابعالی برداشتی فقط سلام علیکم اولش رو منتشر کردی!
الان مثلا نظر منتشر کردی؟
اینطوری به غیر همفکراتون بها می‌دین؟
خدا رحم کرده ما با هم در یک تیم هستیم!
فقط ادعای فزند شهیدی دارید!
نظر من لیست واحده… هم مجلس و هم خبرگان.
رفقا!
لطفا به این متن که به صورت زنده در حال نوشته شدن است، توجه کنید.
http://www.ghadiany.ir/1394/25908
اگر باید لیستی رأی دهیم، پس چرا آقا فرمودند که اول بشناسید و به تعهد و تدین و … مطمئن شوید و بعد رأی دهید؟!
سلام آقای قدیانی
بنده به عنوان کسی که حدود ۶ سال است در عرصه خبر و تحلیل سیاسی فعالیت دارم و به عنوان یک طلبه که فضای دانشگاهی را نیز درک کرده، شما را انسانی بی‌ثبات و نامطمئن یافتم و تحلیل‌های‌تان را بی‌اساس و هیجانی…
چرا نظر بنده رو ناقص منتشر کردید؟
تا امثال شما تحلیل‌گر جریان حزب‌الله باشن، امام امت تنها خواهد ماند…
متأسفانه امروز مطلع شدیم که حضرات یزدی و مصباح وارد مجلس خبرگان نشدند…