نمی دانم این نقد به جمهوری اسلامی، به ویژه رسانه ملی، ایضا سایر رسانه ها، حتی وبلاگ من و شمای بچه حزب اللهی وارد است یا نه، اما نظام، مجرم هم نباشد، لااقل از نظر بعضی ها و با نیت های مختلف و بعضا مخالف، متهم است به استفاده ابزاری از جماعتی که بدحجاب می خواندش و با «گشت ارشاد» می گیردش! یعنی همه ما تقریبا متهمیم؛ ایام انتخابات، رای دادن این افراد را دال بر تنوع افکار و تعاطی سلایق و نشانه جذب حداکثری حساب می کنیم، در رسانه مان خیلی واضح، نشان شان می دهیم، گفت و گوی شان را بی هیچ سانسور تصویری، پخش می کنیم، به شکل کاملا تابلو؛ ذوق مرگ شده هم پخش می کنیم، لیکن آب انتخابات که از آسیاب افتاد، با گشت ارشاد استقبال می کنیم از ایشان! سخن اینجاست؛ اگر بدحجابی، آنقدر بد است که گشت ارشاد را لازم می کند، پس تبلیغ بدحجابی، حتی موقع رای دادن به انتخابات همین نظام، گیرم حتی هنگام جان دادن برای جمهوری اسلامی، چه ضرورتی دارد؟! و اگر بدحجابی، مثل همین ایام انتخابات، آنقدر امر مذمومی نیست و حکایت شتر دیدی، ندیدی است، آیا بهتر نیست گشت ارشاد بالکل جمع شود؟! با طرح این ۲ پرسش، می خواهم سئوالات دیگر خودم را ذیل همین بحث، ادامه دهم. در این متن، نه قصد صدور حکم دارم، نه نیتی برای تضعیف حماسه ملی ۱۲ اسفند که ما خود در شمار حماسه خوانانیم. این نوشته فقط در حکم «طرح مسئله» است و البته کتمان نمی کنم در بطن خود، دغدغه حجاب دارد و ایضا نقد نگاه غیر فرهنگی، شل و ول، رها، بی بند و بار، ناراست و نادرست حکومت و دولت به معضل بدحجابی.
۱: آیا می توان از گشت ارشاد و ترویج البته شاید ناخواسته بدحجابی به بهانه امر مقدس انتخابات، هم زمان با هم دفاع کرد؟!
۲: آیا این ۲ مقوله با هم قابل جمع اند یا غیر قابل جمع؟!
۳: آیا طرح این سئوالات، در مقطع کنونی، تضعیف حماسه ملی یوم الله ۱۲ اسفند است؟!
۴: آیا می توان به بهانه امر مقدسی مثل انتخابات، واجبی چون حجاب را برای مدتی بی خیال شد؟!
۵: معنی روشن اوجب واجبات بودن حفظ نظام، دقیقا یعنی چه؟!
۶: آیا نشان دادن یک بدحجاب در حین شرکت در انتخابات، ترویج خواسته یا ناخواسته بدحجابی محسوب می شود یا نه؟!
۷: آیا نشان دادن یک بدحجاب در حین شرکت در انتخابات، بهترین تبلیغ برای بدحجابی حساب می شود یا نه؟!
۸: آیا همین مسئله برای بانوانی که با حجاب کامل، -نه لزوما حجاب برتر- در انتخابات شرکت می کنند، در حکم تبلیغ حجاب است یا نه؟!
۹: در صورت مثبت بودن جواب، کدام تبلیغ، موثرتر است در اینجا؟! بدحجابی یا حجاب؟!
۱۰: اصلا این مسئله به مقوله تبلیغ، ربط دارد یا خیر؟!
۱۱: آیا گیر دادن به بدحجابی از نوع گشت ارشادی، در وقت خودش لازم، و تبلیغ اینکه در انتخابات جمهوری اسلامی، حتی بدحجاب هم می آید و رای می دهد، در وقت مقتضی؛ هر ۲ اقدامی درست است؟!
۱۲: چرا هر ۲ کار با هم درست است؟! چرا هر ۲ کار با هم درست نیست؟!
۱۳: آیا رای دادن افراد بدحجاب، مصداق جذب حداکثری است و برایش باید خیلی خوشحال بود؟!
۱۴: آیا رای دادن افراد بدحجاب، حتی اظهار علاقه شان به جان نثاری در راه رهبر، امری غیر عادی است؟!
۱۵: اگر غیر عادی و خیلی مهم است، درجه مسرت ما از این فتح الفتوح چقدر باید باشد؟! آیا حق خرکیفی برای ما محفوظ است؟!
۱۶: چرا بعضی از ما فکر می کنیم تصویر رای دادن افراد بدحجاب، مشتش محکم تر بر دهان دشمن فرود می آید، تا تصاویر دیگر؟!
۱۷: آیا پیروزی جمهوری اسلامی، یکی هم در کشاندن افراد بدحجاب، پای صندوق آراست، یا این مهم، اصلا ربطی به مبحث پیروزی و شکست ندارد و امری بدیهی است؟!
۱۸: چرا و با کدام دلیل، بعضی از ما، از رای دادن افراد بی حجاب در انتخابات، بیشتر خوشحال می شویم، تا رای دادن مادر ۴ شهید؟!
۱۹: دلیل علاقه ما به استفاده مکرر از تصاویری که مع الاسف ۲ فردای دیگر، با گشت ارشاد می گیریم شان، و شیطان پرست و غرب زده و عامل برهنگی فرهنگی و حتی مخالف با راه رهبر، معرفی شان می کنیم، چیست؟!
۲۰: این افراد، عاقبت از نظر ما، جان نثار جمهوری اسلامی اند یا عامل نظام سلطه؟! یا هر ۲؟!
۲۱: آیا روزی که به ساز ما می رقصند، خوب، و دگر روز، محکوم اند؟!
۲۲: آیا مشکل، کمی تا قسمتی از ناساز بودن، سیاسی بودن، و غیر فرهنگی بودن ساز فرهنگی ما نشات نمی گیرد؟!
۲۳: آیا پیروزی بزرگ تر جمهوری اسلامی، نمی تواند آنجا باشد که به دنیا بگوید؛ معضل بدحجابی را حل کرده ام؟! به جای آنکه علی الدوام در بوق کند رای دادن افراد بدحجاب را؟!
۲۴: میان جمهوری اسلامی و حکومت لائیک ترکیه در همین بحث حجاب، منهای شعار، چه تشابهات و تفاوت هایی دیده می شود؟!
۲۵: این نقاط اشتراک و افتراق در چیست؟!
۲۶: جمهوری اسلامی به عنوان اوجب واجبات، قرار است بماند که چه بشود؟!
۲۷: بر فرض که نگاه رسانه های ما به مقوله رای دادن افراد بدحجاب، ترویج بدحجابی محسوب شود، آیا انتخاباتی حتی با مشارکت ۱۲۰ درصدی(!) نزد خدا چقدر و تا کجا ماجور است، اگر که نقض حکم مسلم خدا در همین انتخابات، مرتب ترویج شود؟!
۲۸: چرا هنگام آپ کردن تصاویر افراد بدحجاب هنگام رای دادن، حتی رسانه های متعهد، می گردند و آن بدحجاب زیباتر و البته با آرایش بیشتر را پیدا می کنند؟!
۲۹: چرا گشت ارشاد دقیقا به همین افراد در خیابان گیر می دهد؟!
۳۰: فرض کنیم اگر در مساجد و مدارس حوزه رای گیری، روی دیوار بزنند که «خواهرم! لطفا حجابت را رعایت کن»، آیا این کار، مصداق بارز امل بودن است؟!
۳۱: آیا فرد بدحجاب، با دیدن این پیام روی دیوار، قهر می کند و دیگر، رای نمی دهد؟!
۳۲: آیا لااقل به صداقت جمهوری اسلامی، -اگر نه کارنابلدی اش!- در امر ترویج حجاب، پی نمی برد؟!
۳۳: اگر مثلا خواهران فعال در امر انتخابات، هنگام اخذ رای افراد بدحجاب، بدحجابی را نهی از منکر کنند، تاثیر این نهی از منکر، بیشتر است یا گشت ارشاد فردای خیابان؟!
۳۴: آیا اصلا چنین نهی از منکری، مصلحت هست؟! یا اینکه درست و به جا و به موقع نیست؟!
۳۵: آیا پذیرش، بلکه استقبال تا حد خرکیفی از رای دادن افراد بدحجاب، به مرور زمان، تبدیل به پذیرش بدحجابی به عنوان یک «هنجار طبیعی» نمی شود؟! و ناخواسته باعث ریشه دار شدن، بلکه نهادینه شدن بدحجابی نمی شود؟!
۳۶: آیا جمهوری اسلامی به بهانه حفظ خودش یا حتی افزایش میزان مشارکت در انتخابات، می تواند به گونه ای عمل کند که ناخواسته مروج نوع خاص و مضحکی از «عرفی گرایی حکومتی» شود؟!
۳۷: واکنش همین ۲ بدحجاب معروف و جوانی که روز رای گیری، کف دست شان را با پرچم ایران، نقاشی کرده بودند و عکس شان را به جز قطعه ۲۶ و کیهان و یالثارات، همه و همه، حتی توی بچه حزب اللهی هم کار کردی، فردا که نظام مقدس ما می رود و با گشت ارشاد، با ایشان برخورد می کند، به جمهوری اسلامی چیست؟! واکنش شان به ما چیست؟!
۳۸: آیا حداقل همین ۲ نفر، دوره بعد هم می آیند رای بدهند؟!
۳۹: آیا ما داریم با بدحجابان بازی می کنیم، یا با بدحجابی مبارزه می کنیم؟!
۴۰: اگر جمهوری اسلامی یا لااقل بخشی از آن، قائل به مبارزه با بدحجابی نیست، آیا جمع کردن چیزی از جنس گشت ارشاد، عاقلانه تر به نظر نمی رسد؟! نمی گویم حجاب را آزاد کند، می گویم حداقل گشت ارشاد را جمع کند!! آیا جمع کردن گشت ارشاد، با این حال و روز، -تاکید می کنم با این حال و روز!- بهتر نیست؟!
۴۱: وقتی بدحجابی، وارد اداره ای دولتی، حتی حکومتی می شود و می بیند که روی دیوار از پذیرش افراد بدحجاب، عذر خواسته شده، اما عملا او را بیش از دیگران تحویل می گیرند، چه قضاوتی درباره تصمیم نظام در مواجهه با معضل بدحجابی می کند؟!
۴۲: اگر همین فرد نگاه کند و متوجه شود که حجاب خانم های مسئول در آن اداره، از حجاب خودش بدتر است، چه؟!
۴۳: فرض کنید املی، احمقی، حالا هر که! اصلا یکی در مایه های من، گیرم فردی از درون خودم! این پیشنهاد را بدهد که روز رای گیری، از رای دادن خانم های بدحجاب، جلوگیری شود و رای دادن منوط به رعایت حجاب گردد؛ آیا این «پیشنهاد بی شرمانه»، اما لااقل صادقانه، مثلا خیلی زشت تر از عدم صداقت رسانه های جمهوری اسلامی در حل معضل بدحجابی است؟! آیا در شرایطی که همه ما انگار فرزندان مطیعی، -در عرصه فرهنگ، نه سیاست!- برای دهکده جهانی مک لوهان شده ایم، صرف وجود چنین شخص املی، با چنین پیشنهادی غنیمت نیست؟! آیا همین که خواب خوش ما را آشفته کند، جدای از منطقی یا غیر منطقی بودن پیشنهادش، قابل احترام نیست؟! آیا این صدا، در گلو خفه نشود، بهتر نیست؟! آیا باشد و طعنه ها را بشنود، بهتر نیست؟! آیا در شرایطی که همه و همه، حتی بچه حزب اللهی ما هم روشنفکر شده و فرق بدحجاب زیبارو با بدحجاب احیانا زشت را هنگام آپ کردن سایت و وبلاگش متوجه می شود، وجود چند تا امل، ضرورت ندارد؟!
۴۴: آیا صداقت، اولین پیش فرض یک کار فرهنگی بلندمدت نیست؟!
۴۵: در صورت وجود شرط فوق الذکر، آیا دیگر، افراد بدحجاب، پای صندوق آرا حاضر نمی شوند؟! آیا افراد بدحجاب، از بی صداقتی و ۲ گانگی تصمیمات فرهنگی نظام، بیشتر ناراحت می شوند، یا زمانی که ببینند جمهوری اسلامی، حتی کوباندن مشت محکم بر دهان دشمن را، بهانه توجیه بدحجابی نمی کند؟! و در امر مبارزه با معضل بدحجابی، اخلاص دارد؟! آیا در صورت عمل به دومی، تکلیف افراد بدحجاب با معضل بدحجابی، یعنی با خودشان، روشن تر از پیش نمی شود؟!
۴۶: از حیث روان شناسانه، آیا خاطره خوش رای دادن، آمیخته با حجاب خوب، -ولو برای دقایقی!- سبب پیوند حجاب و مشارکت در یک امر ملی نمی شود؟!
۴۷: آیا تجمیع صداقت و کار فرهنگی، حتی با چاشنی زمختی قانون و اندکی سخت گیری، اما نه از نوع گشت ارشادی، بیش از مبارزه عجیب و غریب امروز با معضل بدحجابی، جواب نمی دهد؟!
۴۸: اگر از یک جامعه آماری بدحجاب، سئوال شود که از نظر شما، آیا جمهوری اسلامی، اراده ای بر مبارزه درست و واقعی با معضل بدحجابی دارد یا خیر، پاسخ شان چیست؟!
۴۹: اگر روزی، اغلب بانوان شرکت کننده در انتخابات جمهوری اسلامی را خانم های بدحجاب تشکیل دهد، این بیانگر پیروزی جمهوری اسلامی است، یا شکست نظام، لااقل در بحث حجاب؟!
۵۰: انتخابات، چقدر مگر از حجاب مهمتر است؟! آزادی بیان چقدر مگر از حجاب، مهمتر است؟! حقوق بشر، حتی رای بشر، چقدر مگر از حجاب مهمتر است؟!
¤¤¤ ¤¤¤ ¤¤¤
بگذارید این همه سئوال را با پرسش های پیوسته دیگری تمام کنم و تاکید کنم که این نوشته را «طرح مسئله» بدانید و زیاد در پی نظر نگارنده با سوء استفاده از چینش سئوالات نباشید. جمهوری اسلامی با انتخابات ۶۵ درصدی، حتی ۱۲۰ درصدی(!) بیشتر می تواند بر دهان آقای اوباما مشت بکوبد، یا با حجاب صد در صدی؟! آیا جمعه، حکم صریح و البته صحیح خداوند، به نفع کوباندن مشت محکم بر دهان استکبار، تعطیل نبود؟! بود یا نبود؟! آیا فلان بدحجاب، برای آنکه جذب حداکثری رسانه های ما، بیشتر بر دهان استکبار آوار شود، بهتر نبود کلا کشف حجاب می کرد موقع رای دادن؟! آیا میان «گفتار/ گفتمان» جمهوری اسلامی، با «رفتار/ کارکرد» نظام در امر مبارزه با بدحجابی، تناسبی دیده می شود؟! آیا متاسفانه تضاد دیده نمی شود؟! آیا رفتار نظام، بی آنکه خود بخواهد، ترویج قطعی بدحجابی نیست؟! آیا سی و چند سال پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی، موضع گیری فلان پیرزن بدحجاب، علیه اسرائیل، چقدر باید مسرورمان کند؟! یعنی تا حد خرکیفی؟! یا باید کمی تا قسمتی هم ناراحت از جواب این سئوال اساسی باشیم که؛ آیا حجاب زنان ما در روز ۱۲ فروردین ۵۸ موقع رای دادن، بهتر بود یا حجاب زنان ما در روز ۱۲ اسفند ۹۰؟! آیا در زمینه ترویج حجاب و مبارزه صادقانه، کارشناسانه، البته محکم و اصولی و سفت و سخت و بی برو برگرد با بدحجابی، چه بذری کاشته ایم، که الان دنبال برداشت محصول «حجاب برتر» باشیم؟! بر فرض که بدحجابی، معضل اجتماعی، حتی گناه است؛ در این گناه، آیا همه بار معصیت، روی دوش افراد بدحجاب است؟! چقدر از تقصیر، گردن خود جمهوری اسلامی است؟! چند درصدش گردن رسانه های ما؟! نه عزیز! من فقط چند تایی سئوال پرسیدم. من فقط سئوال پرسیدم که انتخابات، چقدر از حجاب مهمتر است؟! چقدر و تا کجا؟!
اگر آقای هاشمی در انتخابات سال ۸۸ از خود چیزی جز «نامه سرگشاده» به جا نگذاشت، اظهار نظر ایشان بعد از رای دادن روز جمعه را می توان «ناله سرگشاده» نامید، آنجا که گفت: ان شاء الله نتیجه انتخابات، همان رایی باشد که ملت درون صندوق می اندازد! در این باره لازم است چند سئوال از آقای هاشمی بپرسیم.
۱: اگر آقای هاشمی به سلامت نتیجه انتخابات تا این حد تردید دارد، پس لزوم شرکت ایشان در چنین انتخاباتی چیست؟!
۲: آیا شرکت ایشان در انتخابات را نمی توان دال بر این گرفت که ناله سرگشاده، بیش از آنکه بیانگر نگرانی ایشان از سرنوشت رای مردم باشد، مصرف سیاسی، به معنای پیام دادن به ضد انقلاب خارج نشین داشته است؟!
۳: برای اینکه آقای هاشمی، دقیقا، بی کم و کاست و حتی بدون واسطه صندوق انتخابات، متوجه رای مردم شود، آیا چیزی واضح تر از اصلی ترین شعارهای یوم الله سراسری ۹ دی وجود دارد؟!
۴: فرض کنیم جمهوری اسلامی، یعنی همان نظامی که آقای هاشمی رئیس مجمع تشخیص مصلحت آن هستند و تا همین چند وقت پیش، تکیه بر صندلی ریاست مجلس خبرگان رهبری اش داده بودند، در رای مردم دست می برد، آیا شعارهای ۹ دی را نیز می توان تقلبی خواند؟! آنجا که فقط و فقط مردم بودند و نه خبری از وزارت کشور بود و نه خبری از شورای نگهبان؟!
۵: باز هم فرض کنیم، مردم همیشه در صحنه ما، که خود رای می دهند، و به دست معتمدینی از جنس خودشان، رای شان را می شمرند، بدون ملاحظه برخی چیزها، قصد می کردند رای و نظرشان درباره آقای هاشمی را حتی واضح تر از شعارهای ۹ دی، عملی کنند، در آن صورت نتیجه و برایند رای مردم چه می شد؟! گیرم اعتماد مردم به دستگاه قضایی نبود، گیرم اعتقاد مردم به تصمیمات از سر مصلحت سنجی بزرگان جمهوری اسلامی نبود، محصول این بی اعتمادی و بی اعتقادی چه می توانست باشد؟!
۶: این وسط قطعا اگر به جبر روزگار و مراعات پاره ای مسائل و بعضی مصالح، گاهی رای و نظر مردم مثلا در صدا و سیما، سانسور می شود، طرفه حکایت اینجاست که این تقلب، اتفاقا به نفع آقای هاشمی است! آیا رسانه ملی، می توانست همه شعارهای ۹ دی را از صدا و سیما پخش کند؟! آیا قوه قضائیه می تواند و ممکن است همان قضاوت مردم درباره آقای هاشمی و خاندان ایشان را بدون رعایت هیچ مصلحتی اجرا کند؟! پس تقلب و سانسوری اگر هست، حتما به نفع آقای هاشمی است! و آقای هاشمی باید مسرور باشد که مردم به خاطر اعتماد و اعتقادشان به نظام، گاهی نظر و شعار خود را فدای درک شرایط و اقتضائات می کنند، و الا باید از آقای هاشمی خواست که خیلی دربند رای واقعی مردم نباشد! این رای، خیلی خیلی خیلی به ضرر ایشان تمام می شود!
۷: آقای هاشمی باید پاسخ دهد چرا و با کدام رفتار و گفتار، تا این حد خودشان را جایزالنفرین توده های ملت کرده اند؟! این همه نقد و لعن و نفرین که دیگر ربطی به شمارش آرا توسط جمهوری اسلامی ندارد! آیا مردم در ۹ دی، شعارهای خود را درون صندوق انتخابات انداختند؟! آیا جمهوری اسلامی در گلوی مردم و حلقوم آحاد ملت هم ممکن است تقلب کند؟!
۸: آقای هاشمی باید پاسخ دهد که چرا تا دیروز، ما به ایشان می گفتیم که سرنوشت خودتان را با امثال آقای خاتمی گره نزنید، اما امروز، باید به سیدمحمد خاتمی بگوییم؛ لطف می کنی اگر سرنوشت خود را گره به زلف خاندان ضد رای نزنی؟!
۹: گذشته از همه این حرف ها، آقای هاشمی باید بگوید که «م. ه» کی برای محاکمه و مجازات به ایران برمی گردد؟! آیا مبارزه با تبعیض و مجازات آقازاده های آشوب گر، رای واقعی این مردم نیست؟! مگر آقای هاشمی دنبال دانستن رای حقیقی مردم نیست؟! اگر «م. ه» برای رتق و فتق امور دانشگاه آزاد، ماموریت از طرف آقای جاسبی داشت، باید گفت که این ماموریت، چندی است به اتمام رسیده است!!
۱۰: آقای هاشمی باید بگوید چه کرده با خود، که ۲ سال بعد از فتنه هشتاد و اشک، دیگر کسی به محصولات سرگشاده ایشان وقعی نمی نهد؟! در طول این ۲ سال، چه اتفاقی رخ داده که اگر منافقین به نامه سرگشاده، وقعی نهادند، اما دیگر کسی رد ناله سرگشاده را نمی گیرد؟! آیا نه فقط دوست، که حتی دشمن هم خلق و خوی ایشان را شناخته است؟! آیا نه فقط مومن، که حتی منافق هم می داند که از یک سوراخ سرگشاده، نباید، بیش از یک بار، گزیده شود؟!
۱۱: آقای هاشمی باید توضیح دهد که چرا اصلی ترین رمز و راز موفقیت هر نامزدی در هر انتخاباتی، اعلام برائت بیشتر و علنی تر از خاندان ضد رای است؟! ایشان باید بگوید که چرا از عمار و خودعماربین گرفته تا مردود و ساکت و کاسب و چه و چه، هر نامزدی دنبال نشان دادن فاصله بیشتر خود با خاندانی است که به شدت با «بحران محبوبیت» مواجه است؟! این همه بیانگر عمق کدامین فاجعه است؟!
¤¤¤ ¤¤¤ ¤¤¤
کاش می شد صدا و سیمای جمهوری اسلامی، دربیاورد آقای هاشمی را از نگرانی، و یک بار برای همیشه، اصلی ترین نظر، بلکه رای واقعی توده ها، را که از حلقوم مظلوم «باشگاه سراسری چهارشنبه» بیرون آمد، نشان دهد به ایشان! کاش می شد دستگاه محترم قضایی، به جای اجرای عدالت با تکیه بر عناصر حکمت و مصلحت و سنجش اقتضائات و رعایت احترامات، قضاوت مردم درباره آقای هاشمی را مبنای عدل قرار می داد، که ظاهرا آقای هاشمی، خود دنبال دانستن داوری و قضاوت و رای مردم اند. کاش مدعی العموم، یک بار برای همیشه، بی هیچ ملاحظه ای، مدعی عموم ملت می شد، تا آقای هاشمی بهتر و بیشتر از قبل، از رای این ملت با خبر شود! آری! جمهوری اسلامی، اهل تقلب، اهل سانسور نیست، اما هر جا که به اقتضای روزگار، بخشی از رای و نظر و داد و بی داد مردمش را پنهان کرده، اتفاقا تقلب کرده به نفع آقای هاشمی!! آقای هاشمی! شما یکی باید از همه بیشتر جمهوری اسلامی را دوست داشته باشید؛ این نظام اگر نبود، و اعتماد و اعتقاد این ملت، به مقام ولایت اگر نبود، معلوم نبود رای مردم، چه می کرد با خاندان اشراف. اصلا معلوم نبود! راستی آقای هاشمی! می دانی یکی از افراد اهل تقلب در جمهوری اسلامی کیست؟! همین سردبیر روزنامه وطن امروز که تا به حال اجازه نداده یکی از اصلی ترین شعارهای یوم الله ۹ دی را که علیه شما نواخته شد، در این روزنامه بنویسم. شعار این بود: «ایران که باغ پسته بابات نیست، مملکت علی که بی صاحاب نیست».
وطن امروز/ ۱۴ اسفند ۱۳۹۰
صف رای. عاشق این صفم. حتی عاشق طولانی بودنش! هر چه طولانی تر، بهتر! گاهی بیشتر از چند ساعت انتظار! عاشقشم! عاشق ندیدن اول و آخر صف! عاشق آن‌ها که رای شان را داده اند! عاشق آن‌ها که هنوز توی نوبت اند! عاشق نفر جلویی! عاشق نفر پشتی! عاشق برگه بزرگی که به ترتیب حروف الفبا، اسامی نامزدها را رویش نوشته اند! عاشق عروس و دامادی که قبل از عقد، می آیند و رای می دهند! عاشق مردمی که نوبت شان را به ایشان می دهند!! و من دوست دارم نوبت خودم را بدهم به پیرمردی که صفحه شلوغ پلوغ انتخابات شناسنامه درب و داغانش، «سمفونی مُهر» است و «تجلی مِهر»، عینکش، اما ته استکانی! و کافی است شناسنامه اش را فقط یک ورق بزنی، تا در نیم تای پایین هر ۲ صفحه پیش رو، برسی به این همه اسم: زهرا و رضا و مرتضی و علی و رقیه و سکینه و نجمه و عباس و زینب خانم ته تغاری! البته خدا رحمت کند دوشیزه رباب ایرانی را که ۴ سال پیش، رفت پیش خدا. بگذار بشمرم بچه های پیرمرد را؛ یک دو سه… ۹ تا! ماشاءالله به تو پیرمرد! با ۵ دختر و ۴ پسر که ۲ تای شان البته به کاروان شهدا پیوستند. دهه ۶۰ که دشمن آمده بود مثلا ۳ روزه فتح کند تهران را! از آن ۳ روز کذایی، ۳۰ سال گذشته است، اما «آرم الله» همچنان روی پرچم ۳ رنگ ما، روی شناسنامه ملت ما، خوش می درخشد.
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. این تنها صفی است که دوست دارم حالا حالاها نوبتم نرسد! گاهی تقلب می کنم و یواشکی، یکی دو نفر می آیم عقب تر!! گاهی نوبتم را می دهم به آن جوان «رای اولی» که عجله دارد هر چه زودتر، انگشت اشاره اش را ببرد جلوی لنز دوربین عکاس، تا با زبان بی زبانی به دشمن بگوید؛ «این هم از امروز!» دوست دارم با دستمال کاغذی، پاک نکنم جای مهر را از روی انگشتم! حالا حالاها دوست دارم بماند! دوست دارم این انگشت را نشان بدهم به آقای اوباما! و فرو کنم در چشم نظام سلطه! دوست دارم عصبانی کنم دشمن را! کرم این کارم! لذت می برم از این حرکت! دوست دارم انگشتم را به خبرنگاران خارجی، با آن موهای بورشان نشان دهم و دعوت کنم سران کشورهای شان را به دموکراسی! دوست دارم رجز بخوانم برای دشمن و بگویم: هنوز تمام نشده آن ۳ روز؟!
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. عاشق صندوق رای. عاشق ملت شناسنامه به دست. عاشق خاطرات تلخ و شیرین انتخابات. عاشق آن جوان که دوم خرداد ۷۶، خودش به یکی دیگر رای داد، اما برای آن پیرمرد که سواد خواندن و نوشتن نداشت و از جوان خواست، نام آن دیگری را روی برگه اش بنویسد، تقلب نکرد و رعایت کرد در امانت و همان را نوشت که پیرمرد می خواست. به به! دم این مردم گرم! بوسیدنی است دست شان! بوسیدنی است رای شان! بوسیدنی است انگشت اشاره شان! ما همه شورای نگهبانیم! ما همه وزارت کشوریم! ما مجلسیم! ما دولتیم! ما نظامیم! ما حکومتی هستیم!
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. دوست دارم زود بروم، اما دیر برگردم! نفس کشیدن توی این صف را دوست دارم. صف ملت ایران را دوست دارم. عشق می کنم وقتی تمدید می شود زمان رای گیری! عشق می کنم وقتی زیاد می شود حجم کار اصحاب انتخابات! عشق می کنم که با همه پیش بینی ها، همیشه کم می آید تعرفه در حوزه رای گیری و زود باید بروند و از جای دیگر بیاورند! عشق می کنم این ملت، همیشه از دوربین رسانه ملی، جلوترند! عشق می کنم این ملت، «تیتر یک» دنیای «بیداری اسلامی» است.
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. عاشق نفرات جلویی، که البته هنوز خیلی مانده تا نوبت شان شود! عاشق نفرات عقبی! عاشق سرباز نیروی انتظامی! که دستش اسلحه پدرم است! عاشق میز و صندلی ساده رای گیرندگان! عاشق قلب نازنین رای دهندگان! عاشق صندوق رای! عاشق صندوق رای جماران! عاشق خمینی! عاشق صندوق رای خانه ام؛ بیت رهبری! عاشق زیلوهای آشنا! عاشق خامنه ای! عاشق چفیه! عاشق جبهه! عاشق جزیره مجنون! عاشق همت و باکری و علیرضا و پری خانم نقاشی آرمیتا! عاشق متن خوانی فرزند رشید شهید قشقایی، پیش «آقا». عاشق آن شهید گمنام که هنوز برنگشته پیکرش، اما مادرش همچنان توی صف ایستاده است تا همچین محکم سیلی بزند توی دهان دشمن! عاشق حاج احمد که نمی دانم الان کجای هستی است! عاشق پادگان دوکوهه، که خودش صندوقی بود پر از خون شهدای گردان یاسر و عمار و مالک! عاشق اتوبوس راهیان نور! عاشق سوت قطار! عاشق خنده های حاج حسین خرازی، در شرق ابوالخصیب! با آن آستین خالی اش! عاشق لهجه تهرانی دستواره ها! عاشق لهجه شمالی حسین املاکی! عاشق گیلکی و مازنی و ترک و بلوچ و لر و فارس و عاشق بچه محل های امام رضای رئوف! عاشق بهمن شیر! عاشق اسفند! عاشق اسپند! عاشق جمعه های انتخابات!
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. بزرگ شده این صفم! انتهای این صف، آزادگی است، ابتدایش عشق، وسطش بصیرت، همه جایش ملت! ملتی که حتی تا دم رای دادن، بحث می کنند با هم! که به کی باید رای داد؟! بحث های طولانی، اما نه طولانی تر از صف طولانی شان!! بحث های سیاسی، اما نه سیاستمدارانه تر از وحدت شان!! عاشق بحث کردن این ملت سیاسی ام! بحث های داغ، اما نه داغ تر از سنگ نان سنگکی که برشته شده و یک طرفش کنجدی است و توی همان صف، تعارف می کنند به هم! که رفیق! بزن روشن شی…
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. عاشق اختلاط بنی آدم! عاشق سعدی و حافظ و شاعر حماسه سرا! جمعه، اولین روز بهار است. بذر رای ما در دل صندوق، پر از میوه خواهد کرد بهارستان را. در جمهوری اسلامی، مجلس روی انگشت رای ما می چرخد. عاشق ۳۰۰ هزار شهید این نظامم! عاشق پیرمردی با عینک ته استکانی! که در لیوان یک بار مصرف، هرگز چای نخورده! فقط از این کمر باریک ها!! آنهم لب طلایی!! که خدابیامرز رباب خانم، دارچینی اش می کرد…
¤¤¤ ¤¤¤ ¤¤¤
به به! از همین الان مزه رای مردم، پیچیده در فضا. چو نیلوفر، عاشقانه، می پیچیم به پای ۱۲ اسفند.
کیهان/ ۹ اسفند ۱۳۹۰
چند روز پیش رئیس قوه مجریه، ضمن سرودن این بیت که؛ «ما از تبار رستم و فرهاد و آرشیم، وندر شرار فتنه آخر، سیاوشیم»، آنقدر مبالغه کرد در وصف شاعر محبوب و محجوب همه ما ایرانی ها؛ حکیم ابالقاسم فردوسی، که بی حد و حساب بود! جناب دکتر احمدی نژاد البته مختار است خودشان را از تبار رستم، فرهاد، آرش، سیاوش یا هر قهرمان تخیلی و احیانا واقعی عصر کهن بدانند و بخوانند، اما گذشته از این اشعار، آنچه احمدی نژاد را بر سر زبان ها انداخت و از گمنامی درآورد و به کرسی ریاست و صدارت نشاند، هیچ نبود الا اینکه جمعی از اصول گرایان، با انتخاب ایشان به عنوان شهردار تهران، زمینه ریاست شان بر قوه مجریه را فراهم کردند. حالا اینکه آقای دکتر، خودشان را، نه از تبار «اصول گرایی» می داند، نه از تبار «سوم تیر» و نه حتی از تبار «رای مردم»، محل بحث ما نیست، که مدت هاست عادت کرده ایم نمک نداشته باشد کف دست مان! و ایضا رای مان!! در چند نکته، اشاره می کنم به آنچه که محل بحث ماست.
۱: از جمله دلایلی که باعث شد مردم از اصلاح طلبان و رئیس جمهور برآمده از جریان اصلاحات، دلسرد شوند، یکی هم این بود که مردم، زندگی خودشان را در مشکلات عدیده معیشتی(حالا یکی کمتر و یکی بیشتر) و معضلاتی از قبیل گرانی و بیکاری و خرج تحصیل جوانان و چه و چه، مشغول می دیدند، اما در عین حال می دیدند که رئیس جمهور وقت، عمده وقتش را صرف سخنان فیلسوفانه می کند و پشت بند هم نظریه ارائه می دهد. آن روزها آقای خاتمی، ذیل عناوینی چون «گفت و گوی تمدن ها»، «سهله و سمحه»، «تنش زدایی»، «زنده باد مخالف من»، «دین نباید مانع آزادی انسان ها شود» و «عده ای به اسم دین، جوانان را محدود کرده اند» و از این مقولات، تقریبا اندازه دهها کتاب، حرف زدند! گویی، مردم، نه برای قوه مجریه، رئیس، بلکه برای محافل روشنفکری، فیلسوف انتخاب کرده اند!
۲: صرف نظر از اینکه سخنان آقای خاتمی، درست بود یا نه(که صدالبته بسیار مخدوش و قابل نقد و متاسفانه آلوده به نفاق بود!) بحث اصلی آنجا بود که این سخنان، اصولا و اساسا چه ربطی دارد به وظایف رئیس قوه مجریه؟! خاتمی اما آنقدر حرف می زد که بعضی دوم خردادی ها به ایشان لقب «رئیس قوه حرفیه» دادند!! و حتی کارنابلدی خاتمی را قیاس با بی عرضگی شاه سلطان حسین کردند!(عجبا که این دومی، بعضی اصولگرایان را به صرافت این تنبه انداخت که خرده بگیرند به بعضی اصلاح طلبان و از ایشان بخواهند احترام رئیس جمهور را نگه دارند!!) نگارنده آن روزها در یکی از جراید، خطاب به آقای خاتمی نوشتم: آیا شما مشکلات مردم را تمام و کمال، یا حتی، به اختصار، حل کرده اید، که این چنین برای نظریه پردازی در فلان همایش و بهمان نمایش، وقت می گذارید؟! این وقت، آیا برای دل خودتان است، یا وقت آحاد ملت؟!
۳: در این کشور، برای رئیس جمهور آنقدر کار هست، که اگر شبانه روز رئیس قوه مجریه، به جای ۲۴ ساعت، فرضا ۱۰۰ ساعت هم باشد، باز هم چیزی که زیاد است، کار بر زمین مانده است. حال باید گفت: وای از آقای خاتمی که بنا به اعتراف جناب ابطحی، بیشتر وقت شان به تماشای فیلم سینمایی، فوتبال خارجی، مباحث روشنفکری و خواندن کتاب و روزنامه می گذشت!!
۴: وقتی «رئیس قوه مجریه» تبدیل به «رئیس قوه حرفیه» می شود، از آنجا که با یک دست نمی توان چند هندوانه برداشت، هم به کار اصلی شان آسیب می زند، هم به نظریه پردازی شان!! یعنی به شدت قابل نقد و انحرافی می شود نظرات آن رئیس جمهوری که حرفش بر عملش غالب می شود. به عنوان مثال، در همان سالها که آقای خاتمی دم از «گفت و گوی تمدن ها» می زد و ملت را از شعار «مرگ بر آمریکا» پرهیز می داد، تا مثلا رابطه غرب با ما بهبود یابد و شیطان بزرگ از خر شیطان پایین بیاید، شرق و غرب کشور ما آبستن ۲ جنگ خانمان برانداز، علیه ۲ ملت افغانستان و عراق شد!! آمریکا اما در جواب وادادن های متوالی دولت اصلاحات و شخص خاتمی، به این ۲ جنگ اکتفا نکرد و ایران را عضوی از کشورهای محور شرارت خواند!! تا خاتمی و دار و دسته اش متوجه ۲ نکته شوند؛ اولا: قوه مجریه، همان به که حوزه کارش، به جای «حرافی»، «حمالی» باشد و ثانیا: قوه مجریه، به ویژه رئیس آن، وقتی زیاد حرف می زند، نظریه هایش غلط، انحرافی و نادرست از کار در می آید.
۵: از دیروز کوچ کنیم به امروز و مرور کنیم با دقت، توصیف عجیب و غریب رئیس قوه مجریه را از شاعر حماسه سرا. آنجا که احمدی نژاد می گوید: «این را با ایمان و قاطعیت می گویم که اگر فردوسی نبود، نه تنها امروز نامی از ایران و فرهنگ ایرانی نبود، بلکه خبری از حقیقت انسانیت و توحید و عدالت در جهان هم نبود»!!! قبل از ادامه این بند، باید اشاره کنم؛ بنا به دلایلی که برای خودم محترم است لابد، فردوسی را بسی بیشتر از سعدی و حافظ دوست می دارم. بیراه نیست اگر بگوییم زبان فارسی، شُکر و شکرش را مدیون شاهنامه فردوسی است که بسی رنج برد تا دست ما خالی از این گنج نباشد. جز این، البته باز هم دلیل دارم برای دوست داشتن حداکثری فردوسی. چه آن زمان که پدربزرگ، برای ما اشعار شاهنامه می خواند و قصه هایش را تعریف می کرد و نام فردوسی را در دل ما جاودان می کرد. چه آن زمان که بزرگ شدم و دیدم، فردوسی، در مدح پیامبر و وصی پیامبر، یعنی ابوتراب، آنقدر سنگ تمام گذاشته، که بسیاری مورخین، معتقدند فردوسی حتما شیعه بود، هر چند که در وصف خلفا هم، به جبر روزگار، اشعاری سروده بود. از اینها گذشته، نحوه تعامل فردوسی با دربار سلطان محمود غزنوی، آنقدر بود که شاعر حماسه سرای ما، هرگز «شاعر دربار» نبود. چه می گویم، که توسط دسیسه همین دربار کشته شد! این هم که عده ای می گویند؛ «فردوسی، شاهنامه را به سفارش دربار سلطان محمود سرود»، از آن دروغ های شاخدار تاریخ است! که اصلا شاهنامه و سرایشش تمام شده بود که سلطان محمود، بر تخت صدارت نشست! سلطان محمود اما از آنجا که به شکل افراطی، متعصب بر اهل سنت بود، بارها و بارها آزار می داد حماسه سرای محب اهل بیت را و مدام زندانی اش می کرد. از اینها گذشته، مظلومیت فردوسی در عصر حیاتش، فقط منوط به دربار نبود، بلکه مردم آن روزگار هم، هرگز قدرش را ندانستند و حتی در زندان، طعنه به ریشه و ریشش می زدند و مسخره اش می کردند. گفت: «باید بکشد مزه تنهایی را، مردی که ز عصر خود فراتر باشد».
۶: خواننده این سطور هم الان باید نظر نه چندان مهم مرا نسبت به فردوسی حکیم دانسته باشد، اما جناب رئیس قوه مجریه، در وصف فردوسی، عباراتی به کار بردند که قطعا نادرست و انحرافی است. اینکه بگوییم؛ «اگر فردوسی نبود، خبری از حقیقت انسانیت و توحید و عدالت نبود»، نشان می دهد رئیس جمهور امروز هم مثل رئیس جمهور دیروز، مع الاسف، چندی است وارد فضایی شده اند که اندک سنخیتی با تکالیف کاری شان و البته حوزه تخصصی شان ندارد. یک بار دیگر دقت کنید در بزرگی این عناوین؛ «حقیقت انسانیت و توحید و عدالت»، تا متوجه شوید جایگزین شدن حرف به جای عمل، چه ها که نمی کند با نظریات آدمی!! به قول ظریف دوست نکته سنجی؛ آنچه رئیس قوه مجریه در وصف فردوسی گفت، در مدح بعضی از اولیای و انبیای دین هم شاید نتوانیم به این شدت و حدت بگوییم!! حالیا! حقیقت انسانیت و توحید و عدالت، از نظر خود فردوسی، فقط و فقط، خلاصه در «محمد» و «علی» می شود. آنجا که سرود: «به گفتار پیغمبرت راه جوی، دل از تیرگی ها، بدین آب شوی؛ چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی، خداوند امر و خداوند نهی؛ که من شهر علمم، علی ام در ست، درست این سخن قول پیغمبر است؛ گواهی دهم کاین سخن ها ز اوست، تو گویی دو گوشم پرآواز اوست؛ علی را چنین گفت و دیگر همین، کزیشان قوی شد به هر گونه دین؛ نبی آفتاب و صحابان چو ماه، به هم بسته یکدگر، راست راه؛ منم بنده اهل بیت نبی، ستاینده خاک و پای وصی؛ حکیم این جهان را چو دریا نهاد، برانگیخته موج ازو تندباد؛ چو هفتاد کشتی برو ساخته، همه بادبان ها برافراخته؛ یکی پهن کشتی بسان عروس، بیاراسته همچو چشم خروس؛ محمد بدو اندرون با علی، همان اهل بیت نبی و ولی؛ خردمند کز دور دریا بدید، کرانه نه پیدا و بن ناپدید؛ بدانست کو موج خواهد زدن، کس از غرق، بیرون نخواهد شدن؛ به دل گفت اگر با نبی و وصی، شوم غرقه دارم، دو یار وفی؛ همانا که باشد مرا دستگیر، خداوند تاج و لوا و سریر؛ خداوند جوی می و انگبین، همان چشمه شیر و ماء معین؛ اگر چشم داری به دیگر سرای، به نزد نبی و علی گیر جای؛ گرت زین بد آید، گناه من است، چنین است و این، دین و راه من است؛ برین زادم و هم برین بگذرم، چنان دان که خاک پی حیدرم؛ دلت گر به راه خطا مایل است، ترا دشمن اندر جهان، خود دل است؛ نباشد جز از بی پدر دشمنش، که یزدان به آتش بسوزد تنش؛ هر آنکس که در جانش، بغض علی است، ازو زارتر در جهان زار کیست».
جوان/ ۷ اسفند ۱۳۹۰
یا زهرا…
حضرت ام البنین نگهدارت باد داداش حسین کربلایی … انگاربازهوایی شدی … ازنوشته ات اینطوربرمی آید … اللهم الرزقناجمیع النجوم القطعه
امیدوارم دراین صبح جمعه و درهمین سال یک باردیگر “خدای خانه” رازیارت کنی و ام البنین(س) را، داداش گل .
چندوقتیه دلم واسه ی “بابا اکبر” تنگ شده ، یادی ازش نمی کنی داداش ؟
ماشاء الله… خیلی خوب مناسبت ها را به هم پیوند دایدید… از این بهتر نمی شد.
“پسرت عباس، “قطیع الیمین” شد اما هرگز به حسین، “آستین خالی” نشان نداد.”
“۲ باری که آمدم بقیع، از کسی نپرسیدم قبر تو کجاست، فقط دنبال مزاری گشتم که بیشتر از همه رویش گندم پاشیده بودند. خب، تو باب الحوائجی. گفتم که… تو باب الفاطمه ای. مادرم ام البنین! میلاد فاطمه بر تو مبارک باد… راستی! شنیده ام امام زمان خیلی روضه عباس را دوست دارد. می شود به “آقا” بگویی، زودتر بیاید؛ تو که باب الحوائجی؟… ما که تا ظهور “آقا”، این یکی “آقا”ی مان را به دستان عباس تو سپرده ایم. چه قشنگ می شود وقتی که تو بگویی؛ “ابالفضل علمدار، خامنه ای نگهدار”. خامنه ای از سلاله زهراست. فرزند علی است. ما نیز به خامنه ای، فقط “مولا” می گوییم. ما هم غلام قمریم. ما هم امان نامه دشمن را پاره می کنیم. ما هم تا آخرین نفس از مولای خود حمایت می کنیم. ما وقتی به تو می گوییم “مادر”، یعنی دوست داریم تو معلم ما باشی در کلاس معرفت. مادرم ام البنین! روزت مبارک… دعا کن برای ما. تو پیش خدا آبرو داری، تو پیش زهرا مقام داری… دعا کن برای ما. تو خود سراپا “فاطمه” ای، دعا کن برای ما.”
به به…
ممنونم داداش جان،
چقدر لذت بخش بود خواندن این مطلب در صبح جمعه؛
در پناه امام زمان باشی سالار.
ممنونم از آقا عماد، این بخش ۲۰:۶ هم بسیار عالی شده.
داداش حسینم!
از شما هم بی نهایت ممنونم که اینقدر خوب هوای قطعه مقدس۲۶ را دارید.
دوستان!
با مرورگر موزیلا و اکسپلورر هم مطلب را درست میبینید، ولی اگر از کروم استفاده کنید مطلب را مرتب و شیک تر خواهید دید.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم…
مادرم ام البنین! شیعه، کنیز ادب توست سرتاسر…
مادرم ام البنین! روزت مبارک…
ما هم غلام قمریم. ما هم امان نامه دشمن را پاره می کنیم. ما هم تا آخرین نفس از مولای خود حمایت می کنیم. ما وقتی به تو می گوییم “مادر”، یعنی دوست داریم تو معلم ما باشی در کلاس معرفت.
دعا کن برای ما. تو پیش خدا آبرو داری، تو پیش زهرا مقام داری… دعا کن برای ما. تو خود سراپا “فاطمه” ای، دعا کن برای ما.
یازهرا(س)
سلام بر عباس
عجب روضه ای،عجب روضه ای، به خدا دلم آتش گرفت.
یا مادر سادات اردکنی….
دلمان را جلا دادی.
مادرم ام البنین! میلاد فاطمه بر تو مبارک …
مادرم ام البنین! روزت مبارک…
یا زهرا…
ماه بنی هاشم . . .
کاش طوری طراحی می کردید که با همه ی مرورگرها قابل دیدن باشد!
سلام
هنوز مطلبتونو نخوندم ولی باید یه چیزی بگم که شما هم بخندید
جناب متمدن با تمدن استاندار تهران در جدید ترین اظهار نظر خود فرمودند:وضع حجاب در تهران بد نیست!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
فکر کنم ایشون یا از خونه بیرون نمی یاد یا خیلی خیلی سر به زیر تشریف دارند!!!!!!!!!!!!
فقط ، ستاره هایی که اهل حالند ، ببینند . نتیجه : همه می بینند .
http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=77655&musicID=68882
مختصر :
فاطمه (س) ، خمینی(ره) ، خرمشهر ، در :
http://hipnotism.blogfa.com/
سیداحمد عزیز :
چشم های قشنگتو که هنوز ندیدم ، چند دقیقه بهم قرض می دی :
http://hipnotism.blogfa.com/
ما که تا ظهور “آقا”، این یکی “آقا”ی مان را به دستان عباس تو سپرده ایم. چه قشنگ می شود وقتی که تو بگویی؛ “ابالفضل علمدار، خامنه ای نگهدار”.
عجب روضه‌ای بود داداش….
من با همه‌ی مرورگرها تست کردم؛ ولی مشکلی وجود نداره!
با آخرین نسخه‌های فایرفاکس(۴٫۰٫۱)، اپرا(۱۱٫۱۱b21.09)، کروم(۱۱٫۰٫۶۹۶٫۶۸) و IE8 تست کردم البته تو اینترنت اکسپلورر، نوشته‌ها یه نمه ریخته بود به هم!
IE9 هم بعید می‌دونم فرقی کرده باشه…
موند Safari که اگه مشکل داشته باشه همون بهتر که استفاده نشه!
اول بگذار این را بگویم ،بعد متن را بخوانم.
این جمعه هم آمد و رفت
خبری از یوسف فاطمه نیست.
“مادرم ام البنین! شیعه، کنیز ادب توست سرتاسر.”
“مادرم ام البنین! روزت مبارک”
این چقدرقشنگ است که اخرهرمتنی ربطش میدهیدبه ولایت ….روضه ی قشنگی بود
.
.
.دوستان شمارابه خدااین روزهاایام امتحانات است خیلی دعاکنیدبرای مابچه محصل هاامتحان نهایی ست وهزاررقم دلهره واسترس داداش اقاسیدبچه هادعایمان کنیدها
فاطمه یا باید روز گریه می کرد یا شب… و هر چقدر اشک می ریخت، دل هیچ دشمنی
به رحم نیامد، از بس که مظلوم بود. مادرم ام البنین! تو در مدینه بیت الاحزان داشتی، اما برای فاطمه، تمام مدینه، بیت الاحزان بود…
شنیده ام امام زمان خیلی روضه عباس را دوست دارد. می شود به “آقا” بگویی، زودتر بیاید؛ تو که باب الحوائجی؟… ما که تا ظهور “آقا”، این یکی “آقا”ی مان را به دستان عباس تو سپرده ایم. چه قشنگ می شود وقتی که تو بگویی؛ “ابالفضل علمدار، خامنه ای نگهدار”. خامنه ای از سلاله زهراست. فرزند علی است. ما نیز به خامنه ای، فقط “مولا” می گوییم.
قسم خورده اید که بامطالب زیبایتان اشکمان را درآورید؟
ماهم قسم خورده ایم که بدون اشک مطالب زیبایتان را نخوانیم..
اجرتان باحضرت عشق.
حسین قدیانی: قسم نخورده ام…
سلام استاد
(یکی نیست بگه اخه تو شاگردشی؟!)
اومدم که بگم: اولا خیلی شیرین مینویسید
بعدشم تازگیها فهمیدم شما ازبچه های حاجی هستید اره؟
سلام(دوباره):
شما از قمر منیر نوشتید اما میر باقری گفته که استاد ادب و کسی که انبیا قیامت بهش غبطه میخورن معصوم …
حیف اینهه زحمتش که اخرش اینو بگه
بعد از اینهمه مطالعه و تحقیق هنوز سر بحث معصومیت گیر داره
جانم فدای اون اقایی که تنها وسیله شفاعت در دست مادرمان در وانفسای قیامت است ولی یه عده فکر میکنن اگه تمثال چهره ی زیباشو نشون ندن و با علما سرا ین بجنگن به مخاطبشون اضافه میشه(۷۰%؟)
دیشب گرسنه بود ، دختری که مُرد
چه آسان به خاک پس دادیمش
و همسایه اش زیارتش قبول
دیشب از سفر رسید ، مکه رفته بود …!
یا د شهید محمد زمانی
جستجو گر نور بخیر
خیلی وقتها آخرین ذکرش این بود
ام البنین مددی /ام البنین مددی
ومحمد آنجا ست که دیگر ما نیستیم
به یاد جستجوگران نور
شهیدان تفحص
اللهم صل علی محمد (ص) وآل محمد(ص)
به رسد به بی بی ام البنین مادر عباس
غیرتمندی از سرزمین نینوا
محتاج به دعا
گل کردی عباس
کوه دردی عباس
ساده بگم من
خیلی مردی عباس
*********************
http://fanosban.blogfa.com/
یا ام البنین
مادرم ام البنین! روزت مبارک… دعا کن برای ما. تو پیش خدا آبرو داری، تو پیش زهرا مقام داری… دعا کن برای ما. تو خود سراپا “فاطمه” ای، دعا کن برای ما.
دعا کن برای ما و برای آدم هایی که ما می ترسیم که از ولایت برگردن
{مادرم ام البنین! گریه های تو در مدینه، حتی اشک دشمن را هم درآورد، از بس که جانسوز بود.}
امام باقر(سلام الله علیه)می فرماید:آن حضرت به بقیع میرفت و آن قدر جانسوز مرثیه می خواند که مروان بن حکم با آن قساوت قلب گریه می کرد.
اما
اما
اما
اما گریه های تو در مدینه، “روز” بود و فاطمه یا باید روز گریه می کرد یا شب و هر چقدر اشک می ریخت، دل هیچ دشمنی به رحم نیامد، از بس که مظلوم بود.
یا فاطمه الزهرا(س)
ممنون آقای قدیانی.خیلی قشنگ وقایع را به هم ربط می دهید.”ام الوفا”پشت و پناه قلمتان.
حسین قدیانی: ممنون. نظراتی از این دست را که دلیل و سند برای جمله های متن می تراشد، دوست می دارم.
“مادرم ام البنین! روزت مبارک…”
داداشم خیلی عالی نوشتی!
می شناسم تو را با ۴ شهید به نامهای حسین و حسین و حسین و حسین.
ما آب می نوشیم، می گوییم “سلام بر حسین”. وقتی تشنه لبیم، می گوییم “سلام بر عباس”…
چی می شه گفت به اونهایی که با ندونم کاری هاشون دوباره شاخ های جلبک ها و طرفدارای غربی شون رو تیز کردن؟؟؟
یا زهرا (س) روی پیشونی بند عاشقان شهادت وقتی نوشته شد با دست خالی ایستادن در مقابل ارتش تا دندان مسلح رو به ارمغان آورد
یا زهرا (س) زمزمه ی هر کی شد عزت پیدا کرد
یا زهرا (س) مادری کن برای همه ی اون هایی که توی این مملکت فقط برای خدا و رضای اون و دین خدا تلاش می کنن
کاش ولایت پذیری رو از عباس (ع) بیاموزیم
“اول بگذار گریه هایم را بکنم، بعد از “ام البنین” بنویسم….”
ام البنین، امِ بی بنین…
چه صفائی دارد زیارت ام البنین در عصر جمعه،
انشالله قسمت همه تون بشه و همچنین مجددا تصیب ما!
“چه قشنگ می شود وقتی که تو بگویی؛ “ابالفضل علمدار، خامنه ای نگهدار” ”
اللهم عجل لولیک الفرج…
…
“نه! نمی توانم مادر صدایت نکنم؛ عباس هم عاقبت به حسین گفت برادر. یک نظر به خصوص اگر دم آخر باشد، اشکالی ندارد. پسرت عباس، “قطیع الیمین” شد اما هرگز به حسین، “آستین خالی” نشان نداد. به آب رسید، یا آب به او رسید، اما هرگز لب به آب نزد. تشنه بود، اما تشنه حسین. اینها را تو به عباس یاد داده بودی.”
…
تشکر بابت این اختصاصی نوشتن ها در ۲۰:۰۶ خصوصا این متن.یادم می اید که در تاسوعای پارسال چیزی از حضرت عباس(ع) ننوشتید. اشتباه نکنم ایام فیلترینگ بود! قطعا دوست دارم به قلم شما مدح حضرت ابالفضل (ع) را بخوانم…
نگذارید برای ایام دیگر. صلاح دانستید در همین روزها هم که شده بنویسید. که کل یوم عاشورا…
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام
“پسرت عباس، “قطیع الیمین” شد اما هرگز به حسین، “آستین خالی” نشان نداد. به آب رسید، یا آب به او رسید، اما هرگز لب به آب نزد. تشنه بود، اما تشنه حسین”
امان ای دل. مثل همیشه …
یا زهرا(س).
(…فقط دنبال مزاری گشتم که بیشتر از همه رویش گندم پاشیده بودند.خب,تو باب الحوائجی.گفتم که…تو باب الفاطمه ای.ای مادرم ام البنین!روزت مبارک…)
ای مادر چهار افتاب ادرکنی
زهرای سرای بوتراب ادرکنی
ما دست به دامان توایم ای بانو
ای فاطمه بنی کلاب ادرکنی
هل تسمع هذا الندا؟ فی ارض بحرینی جرا… بأی ذنب قتلوه… چطور بگم؟ به کی بگم؟ از دردی که تو سینه هاست، غربت دین مصطفی انگاری که بی انتهاست، ریختن خون بچه ها به پیش چشم مادرا، بی حرمتی به خواهرا، کار سعود بی حیا، لعنت به این قوم که نا نجیبن، مردم بحرین خیلی غریبند
http://didevar.ir
چند وقت بود پای مطلبت اشک نریخته بودم داداش،ولی این یکی انصافا دل سنگ می خواست…
اجرت با حضرت زهرا
سلام
خسته نباشید.
………………..
با مقدمه …. به روزم!
———————–
یا علی مدد.
سلام
خیلی عالی بود
ابالفضل علمدار خامنه ای نگهدار.
سلام به همه بر و بچه های قطعه ۲۶ علی الخصوص داداش حسین
میلاد با برکت فاطمه زهرا س کنار قبرستان بقیع نائب الزیاره تان هستم . ان شا الله یک روز دست جمع همراه حضرت ماه .
به امید آن روز
۲ سال پیش همین تاریخ فاطمیه حالا قسمتم باز هم فاطمیه
قربان کرم و محبت مادر سادات
حسین قدیانی: ممنون. از چه جای خوبی به یاد قطعه هستی… دعا کن!
سلام خدا قوت
من یه سوال مهم دارم از همه دوستانی که این نظرو میخونن می خوام که به وبم بیان و به سوالم جواب بدن
یا مهدی(عج)
سلام بر داداش حسین قدیانی
خوش به حالتون که دو بار رفتین مکه و به زیارت مادر اربابمون ام البنین . آخر ام البنین هم مادر عباس بود و هم مادر حسین
خیلی آرزو دارم برم مکه . برام دعا کنین که به آرزوم برسم و حسرتش به دلم نمونه و
شهادت نصیبتون و التماس دعا
چشمه ی اشک تو بی بی شده است اب فرات
برتوای ام بنین مادر روضه صلوات
خامنه ای از سلاله زهراست. فرزند علی است. ما نیز به خامنه ای، فقط “مولا” می گوییم…خدا حفظتون کنه داداش حسین.
طرح پیشنهادی برای پشت جلد کتاب”هفتاد و دو دقیقه قبل ازشهادت”:
http://www.pic.iran-forum.ir/images/ognuh58rcdxbu8t8.jpg
حسین قدیانی: نتوانستم باز کنم! خودتان یا یکی دیگر از دوستان دوباره ارسال کنید.
سلام.
ما برگشتیم.
دعاگو بودم در حرم امن رضوی که الحق باصفا ترین جای دنیاست.
تغیرات هم مبارک باشد…
سلام
این رو برای کتاب زدم.خیلی قوی نیست ولی از هیچی که بهتره! . تقدیم به شما:
http://www.img4up.com/up2/14884199801881783381.jpg
چطوره داداش؟
یا علی مدد.
حسین قدیانی: خیلی قشنگ بود. خیلی. در پست بعدی می گذارمش.
http://www.fashnews.ir/archive/news/66-hot-news/8814-2011-05-18-12-30-56.html
lhttp://www.fashnews.ir/archive/news/22-news/8821-2011-05-20-15-46-53.html
سلام جناب قدیانی
واقعا چه کسی مسئول این نابسامانی هاست؟
چه کسی باید صدای اینها را بشنود؟
اگر همه خودشان را به کری بزنند چه اتفاقی میافتد؟
آیا نمیتوان با یک روش منطقی و با یک کار درست هدایت شده این صداها را به بعضی گوشهای کر رساند که انگ های مختلف را بهمان نزنند؟
برای شما نوشتم چون فکر میکنم این تریبون ملاحظه هیچ احد الناسی را نمیکند.
و صد البته به همین دلیل با کوچکترین بهانه برایش خط و نشان میکشند و فیلترش میکنند.
میبخشید مزاحم شدم.
التماس دعا و خدانگهدار
سلام
نوشته های عباس ی شما حس دیگری دارد
التماس دعا
دوستان!
اینترنت پر سرعتم قطع شده و نمیتوانم لینک عکس “خسته نیستم،….” را آپلود کنم!
ممنون می شوم اگر دوستان لطف کنند و عکس را در سایت دیگری آپلود کنند و ارسال کنند.
لینک عکس برادر خوبمون خسته نیستم ،امیدوارم
http://uploadfa.net/1390/29wna0l7xojhm97v5ob.jpg
حسین قدیانی: خیلی ممنون.
خیلی میام وبلاگتون ولی به نظر من این یکی فوق العاده بود تا حالا هیچ مطلبی اینقدر به دلم نشسته بود….من همه زندگیم گره خورده با آقام قمره بنی هاشم و مادرشه ………
سلام.ببخشید…تازه وارد قطعه شدم…
ممنون از جناب “فدایی رهبر”بابت کمکشون.
– دیگر به من ام البنین نگویید…
– مادرجان! اجازه بدهید بگوییم, هرچند هزارتایمان یک تار موی عباس نمیشویم ولی فرزندان شماییم اگر تربیتمان کنید برای ولایت…
سلام برادر .تشکر .روشنگری را ادامه بدهید .لاحول ولا قوه …
راستی! شنیده ام امام زمان خیلی روضه عباس را دوست دارد. می شود به “آقا” بگویی، زودتر بیاید؛ تو که باب الحوائجی؟
خیلی زیباست داداش، احسنت.
…
بنام خدا
سلام بر فاطمه زهرا(س) سلام بر ام ابیها ,سلام بر ام الائمه سلام بر ام الحسنین سلام بر ام المومنین و سلام بر ام البنین
چه زیبا می نویسی برادر
مجنون بوی لیلی ام در کوی او جایم کنید
همچون غلام خانه اش زنجیر در پایم کنید
سلام.سلام به همه ی بر و بچ باحال …..
دادا خیلی وبت قشنگه و از خواب بیدار کنه وخیلی قلمت زیبا ست…..
حرفی که از دل بر آید لاجرم بر دل بنشیند …..
راستی تولد حضرت زهرا بر شما مبارک………..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
دنیا رو بدون تو نمی خوام تو را به خاطر مادرت بیا
اللهم عجل لولیک الفرج…..
یا زهرا
سلام
….به جای من پشت این چراغ قرمز بود به اتومبیل میلیونی سمت چپش که انتظار چراغ سبز را می کشید می نگریست، یا به دخترک، طفلک روسری قرمز که برای اتومبیل سمت چپم اسفند دود می کرد. به هر حال باران نم نم شروع می شود و چراغ سبز می شود و خیالاتم قطع می شود و نمی دانم سرنوشت دخترک طفلک چه می شود؟!
http://www.tebyan.net/GodlyPeople/BattlefieldCulture/Memories/2011/5/23/166106.html
برای خواندن شمارش معکوس چراغ قرمز به لینک بالا مراجعه نمائید:
چند لحظه با احساساتتان همراهمان باشید
سلام
عالی بود…
یاراحم العبرات
میلادانسیه حورافاطمه زهرا(س)مبارک
فاطمه برای مادرش تنها یک دختر نیست، همه چیز اوست، وجودش، آرزوهایش، رؤیاهایش و ارمغانش به شویِ رنجبرش هست. به خاطر همین، خدیجه- که تاکنون هیچ‌کدام از دختران پیشینش را شیر نداده، و آن‌ها را به دایه سپرده بود- فاطمه را شیر می‌دهد. [۱] این گونه است که فاطمه با نُه نام متولد می‌شود.
او را «فاطمه» می‌نامند، زیرا آفریدگار وی را از تباهی‌های زمین [۲] جدا کرده [ واژه مقدس، «فاطمه» از ماده‌ی «فطم» گرفته شده و فطم در لغت به معنای «جدا کردن» است. ] او را فاطمه نام نهادند، زیرا پروردگار او شیفتگان و تبارش را از آتش دوزخ «جدا» کرده است. [۳]
او را «حورا» می‌گویند خدایش خواست وی پَری [یک معنای پری «بانوی زیبا رخسار» است.] روی زمین[۴] باشد، پری انسانی که پریان بهشتی به خاک پایش نمی‌رسند.
فاطمه، «صدّیقه» است، بسان مریم، همانند پیامبران. فاطمه، صدّیقه است، زیرا صادق علیه السلام آل محمد بدان گواهی داده است، [۵]
از این روی، جز «صدّیق» وی را غسل نمی‌دهد.[۶] و «فاطمه بزرگ‌ترین صدّیقی است که روزگاران برای شناختن وی سپری شده است».[بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۰۵] فاطمه پاک متولد شده است و پاکیزه و برفْوَش زندگی می‌کند، زندگی‌اش سپید است، بسانِ کبوتران صلح، همانند برف‌های ستیغ‌های آسمان سای، همچون ابرهای باران خیز در آسمانِ فیروزه‌ای، آری، فاطمه «طاهره» است، زیرا خدای چنین خواست. [۷] پلشتی‌ها را از وی زدود و پاکیزه‌اش ساخت.
خدای ملکوت چنین اراده نموده که فاطمه «بتول» [۸] باشد، همان گونه که پیش از این برای مریم چنین خواسته بود.
خداوند فاطمه را خجسته و «کوثر» محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلم و تبارش آفرید. آفریدگار نسل هر پیامبر را در صُلب خودش و فرزند زادگان آخرین پیامبر را در صُلب علی- تنها همسر و همتای بی نظیر فاطمه- آفرید. [۹]
و فاطمه، «زهرا» است، چرا که هرگاه در محراب به نیایش می‌ایستد، چهره‌اش می‌درخشد. نور از چشمان عسلی و پیشانی‌اش می‌تراود، فاطمه، ستاره می‌شود و برای آسمان چنان نورفشانی می‌کند که ستارگان برای زمین. [۱۰] و پروردگار این گونه فاطمه را آفرید: صدّیقه: مبارکه، طاهره، طیّبه، زکیّه، زهرا، محدّثه، راضیه و مرضیّه[۱۱]
جان به قربان لشکر محمد رسول الله سپاه پاسداران
http://ghadr1.blogfa.com/
سلام به همه ستاره ها از جمله آقای قدیانی
بچه ها عید همه مبارک امیدوارم عیدی این روز عزیز از صاحب نازنین این روز خانم فاطمه (ع) برای همه ما و بخصوص شیعیان پیروزی شیعیان و همه مسلیمن و سرافرازی کشورمان و ظهور امام عصرمان باشد و برگشت دکتر عزیزمان به آغوش حزب اللهی ها و بخصوص حضرت ماه و از همه مهمتر برگشتن ایشان به همان رئیس جمهور ولایی دولت نهم. انشاء الله .
سلام
خسته نباشید و ممنون از دل نوشت زیبایتان ما را تا دقایقی به پشت دیوار های قبرستان بقیع بردید . واقعا این دل نوشتتان استثنا ست . التماس دعا
سلام. با ” نگاه مادرانه” به روزم
سر بزنید و نظر یادتون نره.
یا علی
http://medad-shami.mihanblog.com
قلمت طلاست
هرگز نفروشش
هدیه کن به مادری که شهید ولایت است
میلاد حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) مبارک باد
…
سلام
ضمن تبریک میلاد بانوی بزرگ اسلام ام ائمه حضرت زهرای مرضیه و روز زن
با بهانه ای خلقت بروزم
http://karamad.info/?p=388
یا علی
سلام حسین آقای گل. سه تا رفیقیم که گاهی یه چیزایی می نویسیم. اگه وقت کردین یه سری بزنید و متن هامون رو نقد کنین.
با “عیدی” و ” نگاه مادرانه” به روزم.
منتظرم
سلام داداش حسین…
نوشته هاتون غوغا می کنن…
چقدر دلنوشته هاتون رو آدم تاثیر می ذاره…
عاشق ادبیات و قلمتونم…
چه خوب فکر می کنید و چه خوب می نویسید…
داداش حسین…
با خواهرم تقریبا هر هفته می ریم مزار شهدا…
درب منزل بابا اکبر هم میرویم…
سلامی می کنیم…
بابا اکبر ما رو یه استکان شفاعت مهمون می کنه و ما هم استکان خالی رو با دست های سیاهمون بهش بر می گردونیم… در حالی که زیر لب تشکر می کنیم… تشکری از جنس دعای فرج,سوره حمد و صلوات…
بابا اکبر حالا دیگه غریب آشنای ماست…
داداش حسین یه دلنوشته دارم برای ۳ خرداد…
می خواستم براتون بفرستم, شاید فرصت کنید و بخونید…یا شایدم یه گوشه موشه ای جاش بدین…!به چه آدرسی بفرستم…؟
دعای خیر ما بدرقه راه شماست…
خداوند حافظ و هادی اندیشه و قلمتون باشه…
التماس دعا…
سلام آقای قدیانی
اول تشکر صمیمانه ام را بپذیر به خاطر متن های زیبا و دلنشین و اثرگذاری که می نویسید.
…
سلام داداش حسین!
…
سلام
تنها وسیله ای که نخش هم شفاعت است چادر نماز مادر ارباب هی ماست.
منم که مادر عشقو امید واحساسم فدای یک سر موی حسین عباسم
——————————————————————————————-
چند وقتیست قلم بدست گرفتیم سه نفری
یکی نویسنده یکی طراح یکی هم … . یکی هم باز می نویسه ۰
تو اخرین مطلبم هم از یه جمله شما استفاده کردم راضی باش
اصلان خودت بیا بخون
یا علی .
پس مصاحبه با آقای نجف زاده چی شد؟
“ابالفضل علمدار، خامنه ای نگهدار”.
ممنون آقای قدیانی مثل همیشه عالی بود
با سلام
یه تیکه کوچولو نوشتم در مورده اسطوره که این روزها چند صد درجه ای ملاکش تغییر کرده!
انشاالله هر کسی برای–سرفرازی اسلام –تلاش میکنه غم نبینه حالا چه مردم عادی وچه دانشمندان و رزمنده ها،چه ایرانی چه غیر..و اما..
اسطوره شهدا بودند که نگذاشتند یه توپ تو دروازه ایران اسلامی هم بیاد !
همه جای زمین بودند !نمی گذاشتند دشمن از جای خالی هم رزمشون جلوبیاد!
شهرت ها و خوبی ها رو به هم پاس می دادند افتخار بردن عملیات ها رو به هم می دادند!
تاکتیک های اخلاق رو بارها و بارها مرور کرده بودند!توی بیرون گوش به حرف مربیشون بودند و توی زمین زندگی پیاده اش کرده بودند!
برای هورای تماشاچی ها بازی نمی کردند بلکه وظیفه خودش رو توی زمین اجرا می کردند!
قیمت اونا به شهرتشون نبود به جلو و عقب زمین بودنشون نبود به قدرت تموم کنندگیشون و به خوشکلیشون نبود!
بی غیرت نبودند وتوی همه عمرشون بجز پیرهن خاکی بیشماره نپوشیدند!
مواظب ساق پا ودستاشون نبودند تازه مصدوماش بیشتر توی زمین میومدند!
راستش الحق اونا شماره یک بودند همیشه برنده کاپ اخلاق بودند!
sahifehemam.persianblog.ir/
عرصه بزمگاه خالی ماند / از حریفان و جام مالامال
سایه افکند حالیا شب هجر / تا چه بازند شب روان خیال
ترک ما سوی کس نمی نگرد / آه از این کبریا و جه و جلال
___________
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل الفرجهم
سلام
این تصویر کار خودمه و تقدیم به شما و همه کسایی که برای شهدا کار می کنند:
http://www.img.upnload.com/images/ka2tsad4sznjnrsahprt.jpg
البته کدش :
وبلاگ بنده:http://sahifehemam.persianblog.ir/ است البته ربطی به طراحی نداره
و مربوط به صحیفه امام (ره)است اما کاری داشتین ما رو اونجا پیدا می کنین
دوستان دوست داشتند ما رو لینک کنن…
یا حق.
راستی یادم رفت بگم تصویر رو برای سهولت در آپلود کیفیتش کم کردم اندازه اش آ۴ است خواستین میل بدید با کیفیتشو بفرستم
یا حق
سلام
از کودکی یاد گرفته بودم هروقت آب خوردم سلام بر حسین بگویم
از امروز یاد گرفتم هر وقت تشنه بودم سلام بر…
نامش دل انسان را می لرزاند
اجرکم عند الله
بسیار زیبا بود
با غم اندوه فراوان باید خواند
این متن را پسندیدم شما هم متن بنده را بخوانید درباره حضرت ام البنین نوشته ام خوشحال می شوم که نظرتان را بدانم…
با سلام و تقدیم احترام؛
…
سلام
خبر آنلاین شماره ۱۹
دختر مانکن فرانسوی مسلمان شد
…