#بترکه_چشم_حسود

صرف‌نظر از برد و باخت، بازی جنگنده و منطقی تیم ملی مسبب موجی از غرور در نزد ایرانیان شده، اما چرا شاگردان کیروش، این‌قدر به لحاظ ذهنی آماده‌اند؟ این، دلایل زیادی می‌تواند داشته باشد لیکن اشاره کنم به مهم‌ترینش به زعم خودم؛ بازیکنان تیم ملی به معنای واقعی کلمه، خودشان را نماینده و سرباز ۲ مفهوم متعالی می‌دانند: یکی مردم ایران و دیگری نظام حاکم بر وطن؛ جمهوری اسلامی! من امروز واقعا لذت بردم از تماشای ملی‌پوشان‌مان هنگامی که داشتند سرود ملی را می‌خواندند! عجیب رفته بودند در حس! و همگی هم با هم! حال بیاییم بررسی کنیم که این حس مردم‌دوستی ممزوج با جمهوری اسلامی‌دوستی را چه کسی بیش از همه، ارزانی قلوب پسران غیور ایرانی کرده؟! اگر بگویم سرمربی غیر بومی تیم ملی، که مؤاخذه و یا حتی مسخره‌ام نمی‌کنید؟! در یک ماه اخیر، کیروش پرتغالی، واقعیت این است که مثل یک دیپلمات کارکشته، جواب رسانه‌های بعضا مغرض را می‌داد: «بله خب! ایران در تحریم شدید اقتصادی دشمنان خویش است و از این بابت، خیلی متضرر می‌شود ولی عزم شاگردان من، از تحریم‌ها بالاتر است! ما با جدیت و روحیه‌ی بالا، کار خودمان را دنبال می‌کنیم، ولو آن‌که برخلاف مقررات فیفا، مشمول تحریم ظالمانه‌ی فلان برند شویم!» این مواضع درست، اصولی و حرفه‌ای کیروش، قطعا در قلب بازیکنانش هم جاری می‌شود؛ آن‌جا که حتی مسعود شجاعی که سابق بر این، چند باری در رفتار و‌ گفتار، بی‌دقتی کرده بود، در پاسخ به پرسش کرم‌آلود خبرنگار اجنبی، واقعا شأن کاپیتان را رعایت می‌کند: «اجازه دهید این‌جا درباره‌ی مسائل داخلی کشورم حرفی نزنم!» احسنت به این روحیه! احسنت به این شاگرد! احسنت به این مربی! احسنت به این مردم! احسنت به این رهبر! احسنت به حشمت‌خان که وقتی بعد از ۴۰ سال در قاب تلویزیون می‌آید، به جای سخنان دوپهلو، ملی سخن می‌گوید ‌و مهره‌ی تیم ملی را سرباز وطن می‌خواند! احسنت به آن سلبریتی‌های زن و شوهر که در روسیه هم با همان حجاب و پوششی ظاهر می‌شوند که در کشور خودشان و به قانون مملکت‌شان- در این‌جا کاری با شرع ندارم!- در مملکت دیگر هم احترام می‌گذارند! احسنت به آن بازیگر خانم سینما که در استادیوم کازان نیز، روسری بر سر می‌گذارد! احسنت به آن بازیگر مرد سینما که در کشوری دیگر هم، مراقب بدیهیات عرف لباس‌پوشی مردم کشورش هست! احسنت به هاکوپیان با سلیقه! احسنت به شکیلی کالای ایرانی! احسنت به بیرانوند لک! احسنت به امیری لر! احسنت به سردار ترکمن! احسنت به کریم ترک! و احسنت به من، تو، او، ما، شما، ایشان و ایران عزیز…

این نوشته در یمین ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.