از حاج‌منصور تا علی پروین

هم به عنوان یک ان‌شاءالله حزب‌اللهی و هم حتی به عنوان یک استقلالی، لذت بردم وقتی دیدم مهمانان اولین برنامه‌ی فردوسی‌پور برای جام جهانی، حشمت مهاجرانی و علی پروین هستند! و این یعنی می‌توان هنوز هم به صدا و سیما امیدوار بود که نگاه بسته‌ی قبلی را نداشته باشد! قطعا اگر برنامه‌ی ملک‌مطیعی هم پخش می‌شد، نه تنها آسمان به زمین نمی‌آمد، بل‌که گارد منفی مردم در برابر صدا و سیما، تا حد خوبی علاج می‌شد! بخواهیم یا نخواهیم؛ بعضی بازی‌گران و بازی‌کنان، محبوب دل ملت هستند! از قضا، نه مرض خاصی دارند و نه آلوده به سیاست‌اند! شاید در فلان انتخابات یا بهمان امتحانات، حرف غیری هم زده باشند لیکن آخر آخر آخرش، وطن‌دوست هستند و نه وطن‌فروش! بارها سیاسی‌کاری‌های فردوسی‌پور را به نقد نشسته‌ام ولی کار خوب، خوب است! و چه چیزی لذت‌بخش‌تر از این‌که در پست قبلی، حاج‌منصور را مدح کنم و در این پست، رسانه‌ی ملی را؟! والله به دست آوردن دل مردم، خرج ندارد! خیلی ساده می‌توان از کینه‌های بعضا بی‌خود کاست، بدون تخطی از اصول! بارها شده از سوراخ سوزن رد شده‌ایم و از در دروازه، نه! جا دارد بپذیریم وضع فعلی اقتصاد مملکت، هیچ ربطی به حشمت مهاجرانی و علی پروین و امثالهم ندارد! از قضا، آن‌جا که باید شل بیاییم، همین جاست، نه آن‌جا که طرف قرار است بشود وکیل مجلس مملکت و واضع قانون! صدا و سیما دست من بود، حتما ربنای شجریان را پخش می‌کردم و شورای نگهبان دست من بود، قطعا کاری نمی‌کردم که ملت بگویند؛ «غرضی را چرا ۹۲ تأیید و ۹۶ رد کردید؟!» چند شب پیش رائفی‌پور جوان انقلابی با سخنان خودش، وزن عدالت‌خواهانه‌ی تلویزیون را بالا برد و امشب، استادی به نام حشمت و شاگردی به نام علی، جور دیگری! و در عالم دیگری! و رسانه‌ی ملی یعنی همین! نه! حزب‌اللهی فقط اهل نق و نقد نیست! خوبی‌ها را نیز می‌بیند! یادش به خیر! روزگاری که سردبیر مجله‌ی «یاد ماندگار» بودم، با همین علی پروین، مصاحبه‌ای درباره‌ی شهدا کردم! علی پروین در آن گفت‌وگو، خوب یادم هست که می‌گفت: «مامان‌نصرت [مادرش] برای سلامتی تک‌تک رزمندگان عازم به جبهه‌ی محل، آش پشت پا می‌پخت و خانه‌ی ما همیشه روضه بود، حتی حاج‌منصور هم آمده و در خانه‌ی ما خوانده! الان هم یک رفاقتی دارم با این مداح اهل بیت! هروقت هم بروم بهشت زهرا، خجالت‌زده‌ی شهدا می‌شوم که جوانی‌شان را گذاشتند برای ما که راحت به توپ، لگد بزنیم!» در نهایت، گودلایکی نثار صدا و سیما می‌کنیم که نشان داد واقعا می‌تواند «رسانه‌ی ملی» باشد!

این نوشته در صفحه اصلی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.