وطن امروز ۲۴ مهر ۱۳۹۶
ناظر بر دهها مورد درشتگویی علیه اصحاب نقد و نیز ناظر بر تکرار همان مواضع منتقد توسط بعضیها، احتمالا این حق برای ما محفوظ است که این روزها، حضرات را با عرض معذرت، یا حواله به جهنم بدهیم که نلرزند یا بی‌سواد و بی‌شناسنامه و بزدل سیاسی و افراطی و تندرو و متحجر و عقبمانده بخوانیم اما سخن بر سیاق کینه و کنایه، منش ما نیست! پس کمافیالسابق، از در خیرخواهی وارد میشویم! آقای روحانی! آقای ظریف! یادتان هست روزگاری فرض را بر این گرفتیم که «اصلا شما راست میگویید و برجام، فتحالفتوح! لطفا برای جلوگیری از پاره شدن دستاورد گرانقدرتان، متولیان وظیفهشناسی برای این طفل نوپا باشید و الا عدم پاسخ شایسته به رفتار و گفتار اوباما و جان کری، حتما سبب خواهد شد برجام دچار پارگی شود»؟! بله البته! این روزها هیچ کجای کاغذ برجام پاره نیست لیکن لغو شدن شمار کثیری از تحریمهای قبلی فقط روی کاغذ که منجر به عدم مشاهده عینی عواید آن شده، بهعلاوه اعمال تحریمهای جدید که «مادر تحریم‌ها» فعلا جدیدترین و عجیبترین و پردامنهترین آن است، معالاسف آدمی را به این آرزو وامیدارد که کاش همان کاغذ برجام توسط سران قبلی و فعلی کاخ سفید پاره شده بود! عاقبت، خودتان مکرر گفتهاید که «کاتسا» نقض توأمان جسم و روح برجام است! لذا از «پارگی کاغذی» بدتر است! آقای روحانی! آقای ظریف! یادتان هست گفتیم «جواب دزدی اموال ملت ایران توسط یانکیها آنهم در پسابرجام، ارسال چند ایمیل برای وزیرخارجه آمریکا نیست»؟! یادتان هست گفتیم «وقتی اوباما و جان کری در روز روشن و به شکل علنی و رسمی و با صدای بلند و بلکه هم در مقام عمل، حالا بگو روح برجام را دارند نقض می‌کنند، زیبنده نیست پاسخ شما خلاصه شود در لاله گوش چند نماینده مجلس در چند جلسه خصوصی»؟! یادتان هست گفتیم «این همه شل آمدن، از قضا دشمن را تحریک به نقض عهد مضاعف می‌کند به حدی که اندک تناسبی میان دادههای ما به دشمن و ستاندههای ما از دشمن، باقی نگذارد»؟! یادتان هست گفتیم «کمی بیشتر هوای برجامتان را داشته باشید و کمی بیشتر روی آن تعصب داشته باشید»؟! یادتان هست گفتیم «اگر میخواهید فتحالفتوحتان لکهدار نشود، اندکی جدیتر در برابر شیطنتهای شیطان بزرگ، موضع بگیرید که سران کاخ سفید فکر نکنند با مشتی بچه طرفند»؟! خلاصه همه نقدهای ما این بود که «واقعا اگر برجام را مفید میخوانید، پس جوری با دشمن تعامل نکنید که توهم بزند هر بلایی در مقام عمل، سر توافق بیاورد، نهایت اعتراض شما، بسنده کردن به چند جمله چندوجهی است»! البته قبلترش، ما با اصل و اساس این جمله، بارها و بارها مخالفت کرده بودیم که «هیچ توافقی، بدتر از عدم توافق نیست»! حرف حساب ما این بود؛ «با این گارد، زپرتیترین کشورها هم، کمترین حق تو را کف دستت نمیگذارند، وای به حال آمریکا»! آقای روحانی! آقای ظریف! یادتان هست میگفتیم اگر هدف از برجام، واقعا لغو تحریمهای قبلی و ممانعت از تصویب تحریمهای جدید است، پس چرا با گارد بیگارد «هر توافقی، بهتر از عدم توافق است»؟! واضح بود که با این دستفرمان، فرجام برجام می‌شود همین که امروز داریم تماشا میکنیم؛ کاغذی کاملا سالم و بدون حتی یک سانت پارگی اما همراه با عرض سلامی خدمت «مادر تحریم‌ها»! همان «کاتسا»یی که خود یانکیها «سنگینترین رژیم تحریمی تاریخ» میخوانندش! و این، از جمله ثمرات برجامی است که فتحالفتوحخوانندگانش، متولیان امینی برایش نبودند! تو گویی برای ایشان، خود آن کاغذ مهم بود، نه اهدافی که باعث شد به برجام برسیم! پس اینکه ما تیتر میزنیم «برجام را پاره کرد» اشاره به کاغذ برجام نیست، بلکه اشاره به اهداف برجام است! اگر تحریمهای قبلی، یا اساسا لغو نشدهاند و یا اگر هم لغو شدهاند، دارای سودی معادل «تقریبا هیچ» در مقام عمل هستند و هنوز ما نتوانستهایم تعامل بانکی لازم را با دنیا برقرار کنیم و اگر تحریم جدید هم میشویم، آنهم تحریم موسوم به «مادر تحریم‌ها» این همه یعنی پارگی اهداف برجام! هدف که رسیدن به ۴ برگ کاغذ نبود! هدف «لغو بالمره تحریمهای قبلی بود و عدم تصویب تحریمهای جدید»! و با وجود چنین هدفی، شک نکنید که «برجام را پاره کرد»! دیروز آقای اوباما! و امروز هم آقای ترامپ! و هر دو هم، رئیسجمهورهای آمریکا! بله! جمله جناب سیف که «عایدی ما از برجام، تقریبا هیچ بوده» برمیگردد به زمان ریاستجمهوری اوباما! و دبه درآوردنها، از همان روزها شروع شد! پس ترامپ دارد همان مسیری را میرود که اوباما برایش گشود اما سلمنا! اسکلانهتر! منتهای مراتب، نه «اوباما» رئیسجمهور آلمان بود و نه «ترامپ» رئیسجمهور فرانسه است! این هر دو، میز کارشان در اتاق بیضی واقع در کاخ سفید واقع در واشنگتن واقع در همان آمریکایی است که شما آقای روحانی! بله! دقیقا شخص شما معتقد بودی «از آنجا که آمریکا، کدخدای اروپاست و اروپا «آقااجازه» است، اگر ما با آمریکا وارد مذاکره شویم، راحتتر میتوانیم تحریمهای قبلی را بالمره لغو کنیم و مانع تصویب تحریمهای جدید هم بشویم»! چه خوب! چقدر زیبا! از قضا، اذن مذاکره با یانکیها به شما داده شد تا هم تحریمهای قبلی بالمره لغو شود و هم تحریم جدیدی تصویب نشود! ولی هم تحریم جدید تصویب شد و هم تحریمهای قبلی لغو نشد! و باز هم چه خوب! و چقدر زیبا که اینک شما با ما سخن از ادامهدادن برجام با اروپا میرانی! آقای روحانی! آقای ظریف! اگر واقعا خواهان ابقای برجام بودید، اتفاقا باید علیه نقض عهدهای برجام توسط آمریکا، چنان سفت و سخت و محکم و با اشاره به فلان و بهمان کار مشخص در مقام عمل، رفتار و گفتار می‌کردید که سران کشورهای اروپایی بروند پیش سران کاخ سفید و به زعمای اتاق بیضی هشدار بدهند که «از قرار، دولت ایران بر استیفای حقوق خود از برجام، کاملا جدی است، لذا پایتان را بگذارید روی ترمز!» اینکه هم تحریمهای قبلی عملا باقی باشد و هم میخوریم به پست «مادر تحریم‌ها» و هم کماکان خواهان ادامه برجام، این بار با همدهاتیهای کدخدا یعنی اروپای آقااجازه هستیم، نهایت آرزوی مشترک آمریکا و اروپاست! اهداف برجام برای ما پاره و منافع برجام برای آمریکا روشن و در عین حال، ادامه برجام با دولتهای اروپایی! حالا این وسط، تحریمهای قبلی بالمره لغو نشد، نشد! دوباره هم تحریم شدیم، شدیم! «مادر تحریم‌ها» هم شدیم، شدیم! مهم برجام است! و تمدید آن! و اگر اهداف برجام، عملا و علنا پاره شد، سر کاغذ برجام به سلامت! آقای روحانی! آقای ظریف! از اینجا به بعد یادداشت، من را اصلا غربزدهای فرض کنید که نه خمینی توانست متوجه خباثتهای آمریکا کند، نه حضرت آقا! آری! من را غربزدهای فرض کنید که ناظر بر درافشانیهای چند روز اخیر شما، تازه فهمیدم سران کاخ سفید، چه جور جانورهایی هستند! و همین تازگیها متنبه شدم که سپاه، چقدر عزیز است و تا چه حد محبوب! خب! بعدش؟! آیا قرار است جانوری به نام ترامپ با «مادر تحریم‌ها» گریبان سپاه عزیز من و شما را بگیرد و گریبان موشکهای کشور را بگیرد و گریبان همکاران و همراهان سپاه را بگیرد و گریبان سایر نهادها و ارگانها را بگیرد و شما اما اکتفا کنید به مختصر سخنانی در مدح سپاه و پیوستن به اصحاب هشتگ «من هم سپاهی هستم» و ادامه برجام با اروپای آقااجازه؟! همین؟! یعنی شما احیانا وظیفه دیگری در قبال پاسداری از پاسداران امنیت این مردم و این مرز و بوم ندارید؟! یعنی شما فکر نمیکنید در مواجهه با دشمنی عملیاتی دشمن، لازم است فیالمثل ۴ تا از تعهدات خود در برجام را تعلیق کنید؟! براستی شما اذن مذاکره گرفتید که چند صباحی با یانکیها بپرید و بعد هم با اروپاییها؟! همین؟! پس چه شد آن وعده که کنار خانواده شهدای هسته‌ای به ملت دادید؟! که همه تحریم‌ها در همان روز اجرای برجام، بالمره لغو می‌شود؟! و تحریم جدید هم آمریکا بگذارد در کوزه و آبش را بخورد؟! چه شد پس؟! آیا فکر میکنید این مردم و رهبر حکیم و البته صبورشان، تنها و تنها منتظر ۴ تا برگ کاغذ بودند تحت عنوان توافق کذا؟! پس اهداف برجام چه شد؟! آقای روحانی! آقای ظریف! متأسفانه با این دستفرمان، بیم از آن است که شما روزی صلاح را بر ادامه دادن برجام با کشورهای منطقه اوراسیا ببینید! یا اصلا جزایر قناری! ۵ بهعلاوه یک، جملگی خارج از برجام اما منتفع از برجام و ما داخل برجام و در حال دست و پنجه با «ننهبزرگ تحریم‌ها»! و دلخوش به اینکه کاغذ برجام همچنان سالم است! و هنوز هستند کشورهایی که ما را در ادامه دادن مسیر برجام، تنها نگذارند! در نهایت، پرسشی و عرضم تمام! آن توافق، توافق، توافقی که مدعی بودید توانسته سایه شوم جنگ را از سر کشور، دور کند، همین برجام بود؟! اجازه دارم منبعث از «سایه شوم مادر تحریم‌ها» در جواب بگویم زرشک؟!
وطن امروز ۱۷ مهر ۱۳۹۶
اگر بنا بر آن نقل ماندگار و ملیح «مخاطب بایدها» در حوزه اقتصاد و معیشت در وهله اول خود آقای روحانی است، حفظ احترام و اعتبار سخن رئیسجمهور مملکت هم، قبل از آنکه دست هر کس دیگری باشد، دست خود آقای روحانی است! و راستش من بشدت نگران شأن و منزلت رئیس قوه مجریه هستم. القصه! بعدازظهر شنبه زنگ زده بودم خانه همشیره و مثل همیشه، دقایقی هم نشستم پای صحبت با «صالحه» و همین که شیطنت همیشگیاش در ابتدای مکالمه تلفنی یعنی تکرار موبهموی هر آنچه من میگویم تمام شد، ناگهان گفت: «بزن ۶ دارد روحانی را نشان میدهد!» گفتم: «اتفاقا الان داشتم از سایتها حرفهایش را میخواندم!» خندید و گفت: «جوابش را نده! خودش بعدا جواب خودش را میدهد!» و این یعنی با عرض معذرت، از بس آقای روحانی، سخن ضد و نقیض گفتهاند که نه فقط ۸۰ سالهها، که حتی ۸ سالهها هم فهمیدهاند میزان اعتبار سخن و احیانا قول و قرار رئیس قوه مجریه چقدر است! و این معالاسف همان کاری بوده که خود آقای روحانی و آن هم مکرر در مکرر با خودش کرده؛ نه رأیدهندگان به او و نه حتی جماعت واقعا کثیر و قابل توجه رأیندهندگان به او! مثال میزنم؛ در ابتدای مناظره دوم همین انتخابات اخیر، آقای روحانی می‌گوید: «در دولت من به بیشترین و بهترین تجهیزات نظامی رسیدیم!» چیزی نمیگذرد که خطاب به منتقدان و انشاءالله با صدای رسا و نه عصبانی، میپرسد و البته جواب هم میدهد: «بگویند کدام تحریم‌ها لغو نشده؟! همه تحریم‌ها لغو شده!» لیکن همین حسن آقای روحانی و شگفتا که در انتهای همان مناظره، خاطرنشان می‌کند: «وقتی برمیداریم روی موشک، شعار مینویسیم و آنها را نشان دنیا میدهیم، معلوم است تحریم‌ها لغو نمیشود دیگر!» و باز همین آقای روحانی، تنها چند روز بعد، در نخستین نشست خبری به عنوان رئیسجمهور جدید اعلام می‌کند: «ما برای تست موشکهای خود منتظر اجازه آمریکاییها نمیمانیم!» من حالا از توی خواننده تمنا دارم همین جا صبر کنی، چرا که کمی کار دارم با این اظهارات آقای روحانی! جناب آقای روحانی! مگر میتوان کشوری را کدخدای عالم دانست اما بدون اذن او، همه رقم موشک تست کرد؟! و گذشته از این، اگر بخواهیم سخن بر مداری غیر از عزت برانیم، بینی و بینالله نوشتن ۴ تا شعار روی ۴ تا موشک، بیشتر عامل ابقای تحریم‌ها محسوب می‌شود یا جمله آخر شما در همین متن؟! و اما، ابقای کدام تحریم‌ها؟! مگر مستند به دومین جمله شما در این متن، دولت اول حضرتعالی به این فتحالفتوح دست نیافت که همه تحریم‌ها را لغو کند؟! و مگر کسی غیر از شما، از اصحاب نقد پرسید و البته خودش جواب داد که «بگویند کدام تحریم‌ها لغو نشده؟! همه تحریم‌ها لغو شده!» جز این، در روز خوشخوشان اعلام توافق، مگر کسی غیر از شما ظفرمندانه بیان داشت که «همه تحریم‌ها در همان روز اجرای توافق برداشته می‌شود»؟! اگر تحریم‌ها برداشته می‌شود و برداشته شده و لغو می‌شود و لغو شده، حرفهای دیگرتان چیست؟! و اگر نمیشود و نشده، این حرفهایتان چیست؟! آری! وقتی مدام سخن علیه سخن خود میگوییم و کرارا ضد مواضع قبلی خود موضع میگیریم و فیالمثل، روزی وعده ۱۰۰ روزه میدهیم و دگرروز منکر میشویم و روز دیگر، باز هم همین وعده را با کمی پس و پیش میدهیم، این همه بیان ضد و نقیض را اگر ۸ سالهها هم فهمیدند، خیلی نباید تعجب کرد! حقا که جفا به مقام اول اجرایی کشور، واقعا بدتر از این نمیشود که ناظر بر خرواری بیان دوگانه، اولا اعتباری به وعده رئیسجمهور مملکت نباشد و ثانیا بچه ۸ ساله هم بردارد بگوید: «نقد نکن! خودش بعدا جواب خودش را میدهد!» و این جواب خود دادن را، انصافا کم ندیدهایم! در مناظره و میتینگ، قند آب کردن در دل منافقین و اما چند صباح بعد، سخن علیه همین منافقین، دقیقا به همان سبک و سیاق که حسین شریعتمداری مینویسد! البته که گاهی مرد، حرفش ۲ تا می‌شود و عوض می‌شود لیکن چگونه ۲ تا شدنی؟! و چگونه عوض شدنی؟! کاش برخی لطف کنند و به جای بعضی چغلیها نزد بزرگان یا سران دستگاه قضا، حرف حساب این متن را بگیرند و این همه با دست خود، اعتبار خود را خراب نکنند! واقعا نیاز به جواب نداشت سخنان روز شنبه! و این اصلا برای نفری که صدر کابینه مینشیند، خوشایند نیست! آری! «پیروزی اخلاق» آنجاست که «صداقت» باشد و الا کم نبوده که مثلا در همان دهه ۶۰ ما بازی را ببازیم و تنها دلخوش کنیم به «کاپ اخلاق»! شما قرار بود «قهرمان لغو تحریم‌ها» باشی آقای روحانی! و اتفاقا «اخلاق» حکم می‌کند که با ما سخن در این باره بگویی! اما یک سخن! و یکجور! آقای روحانی! بعید می‌دانم در تمام طول ریاستجمهوری شما، روزنامهنگاری اینچنین برای حضرتعالی خیرخواهی کرده باشد.
وطن امروز ۲۳ شهریور ۱۳۹۶
بلاشک نظامی که رهبر آن مدام بر «جذب حداکثری» و دفع در اقل صورت، تأکید می‌کنند یا از مردم زاویهدار، دعوت به حضور پای صندوق آرا می‌کنند یا تمام تلاش خود را بر حفظ عناصر در مجموعه حکومت معطوف می‌کنند یا همواره «مصلحت» را در کنار عدالت و حقیقت، مفهومی قابل اعتنا ترسیم می‌کنند یا «واقعبینی» را همتراز «آرمانگرایی» تبیین می‌کنند یا اقدام از روی نادانی و جهل را روادارانه با حرکت بر مبنای خیانت، متمایز می‌کنند یا عمده توجهات را به دیدن دشمن اصلکاری معطوف می‌کنند یا صرفا به خاطر سخنی و حرکتی، سردادن شعارهای آنچنانی علیه افراد را نهی می‌کنند یا همیشه بر حفظ آرامش جلسات مخالفان توصیه می‌کنند، خود از همه مشتاقتر است تا مسائل ۸۸ و شکاف برآمده از آن، در مسیر حل شدن قرار گیرد اما آنچه این وسط نقش «دستانداز» را بازی می‌کند چیست؟ به این سئوال مهم، البته نمیتوان پاسخ داد الا آنکه اول، تکلیف سئوال مهمتر «علت مسائل ۸۸ چه بود؟» را روشن کنیم! قبل از روشنگری اما اشاره کنم به نکتهای! «مسائل ۸۸» حتما بدل به «مصائب ۸۸» می‌شد، اگر مجموعه نظام، زیر بار بدعت ابطال انتخابات میرفت! در آنصورت، واقعا معلوم نبود که باز هم بتوان در این کشور، انتخاباتی برگزار کرد یا نه! چرا که خاصیت بدعت در هر امر موفقی، اساسا همین متوقف کردن راه آن موفقیت است! تو اگر در انتخاباتی، زیر حرف زور بروی و حاضر به باج دادن شوی، فیالواقع حکم به باطل کردن اصل انتخابات دادهای، نه فقط ابطال آن انتخابات! لذا ۸۸ اگر نظام میخواست برابر «دروغ تقلب» سر خم کند، این سر آنقدر خم می‌شد که دیگر به ۹۲ و ۹۶ نرسد! به اعتبار این سخن، باورم هست از قضا، مهمترین مسئله ۸۸ یعنی «دروغ اکبر تقلب» با دفاع مقتدرانه اما مظلومانه نظام از ۴۰ میلیون رأی آن انتخابات و البته رأی اکثریت، الیالابد حل شد! پس این متن، در ضمیر خود هرگز نافی آن «مساعی مردمسالارانه» نبوده و نیست، لیکن نه بنای بر زندگی در عرش داریم و نه شعار! پس حلالمسائل باقیمانده از ۸۸ چیست؟ و خوب است بررسی مجدد کنیم و ببینیم اصلا و اساسا علت مسائل ۸۸ چه بود؟
⬜️مورد مناظره
بعضی را- و شگفتا که بعضا از میان کسانی که با «دکور انصاف» سخن میگویند- گمان بر این است که «۲۲ خرداد ۸۸» ریشه در «۱۳ خرداد ۸۸» دارد! یعنی علت فتنه، برمیگردد به سخنان مطروحه در مناظره! بر اساس این داوری، اگر در مناظرهای انتخاباتی، نامزدی علیه دیگر نامزدها یا دیگر شخصیتها، سخنی به غیظ یا حرفی به غلظت گفت، حق فتنه و اگر نه، مجال فتنه و بستن تهمت تقلب به آن انتخابات، برای کاندیداهای معترض، محفوظ است! اینجا پرسشی به وجود میآید: در مناظرات انتخاباتی ۹۲ یا همین ۹۶ آیا میان کاندیداهای محترم، نقل و نبات پخش می‌شد؟! آیا در ۹۲ برای آقای قالیباف یا در ۹۶ برای آقای رئیسی، دشوار بود که به بهانه بعضی اتهامات و برخی درشتگوییها، آتشبیار فتنه شوند و در معیت طرفداران خود، کشور را به زحمت بیندازند و احیانا ادعای تقلب کنند؛ بعد هم هر که خواست مسئله را حل کند، انگشت اشاره را حواله کنند سمت مناظرهها! که چی؟! که فتنه از آنجا شروع شد، نه اینجا! و از دیروز شروع شد، نه امروز! و همه چیز، تقصیر مثلا تهمتهای آقای روحانی بود در مناظره! کسی آیا این مغلطه و فرافکنی را میپذیرد؟! بگومگو و کشمکش و دعوا و مرافعه و حتی تهمت و افترا، به خوب یا بدش کار نداریم اما هم قبل انتخابات ۸۸ بوده و هم بعد آن! بگذریم که در خود ۸۸ هم، تهمتها و افتراها هرگز یکطرفه نبود! اگر آنسوی میز، سخنی علیه آقازادههای مایل به اینسوی میز گفت، اینهم بود که اینسوی میز، نه فرزندان بلکه مکرر خود آن شخص را و آمارهای رسمی و قانونی دولت آن شخص را «دروغ» بخواند! من در این متن البته کاری به این ندارم که چه کسی تا چه میزان، راست میگفت و چه کسی تا چه میزان، دروغ! حرفم سر این مهم است که چون در مناظره، نازکتر از گل به من یا خاندانم گفته شد، اصلا و ابدا دلیل نمیشود که دچار توهم شوم و هنوز رأیگیری تمام نشده، پیروزی خود را بیایم جلوی دوربینها جار بزنم و تبریک بگویم! و هر روز برای کشور، یک غائله درست کنم و هر که هم متعرض من شد، حوالهاش دهم به مناظرات!
⬜️مورد شورای نگهبان
بعضی را- و شگفتا که بعضا از میان کسانی که با «دکور انصاف» سخن میگویند- گمان بر این است که ریشه فتنه ۸۸ به علاقه فلان عضو بهمان نهاد ناظر بر انتخابات، به نامزدی خاص برمیگردد! تحلیل جماعت این است که ابراز چنین علاقهمندیهایی منجر به سوءتفاهم می‌شود و سوءتفاهم هم منجر به ادعای تقلب و ادعای تقلب هم منجر به آشوب و الخ! البته همین را هم عجبا که آلوده به تهمت و دروغ، مطرح می‌کنند، نه اینقدر کلی که من اشاره کردم! تازه اینها جماعت مثلا منصف جریان مدعی اصلاحات هستند و سرشار از افه رواداری! اولا همه اعضای شورای نگهبان، مثل همه مردم، در انتخابات شرکت می‌کنند و ناظر بر علاقهشان به مشربی، به نامزدی رأی میدهند! حالا اگر یکی از این اعضا آمد و از علاقه خود رونمایی عمومی کرد، بر فرض که کار سنجیدهای نباشد؛ آیا میتوان به بهانه آن، اصل و اساس انتخابات را زیر سئوال برد؟! و سلامت انتخابات را مورد خدشه قرار داد؟! و در شرایطی که هنوز انتخابات تمام نشده، خود را فرد پیروز معرفی کرد؟! ثانیا هم شورای نگهبان و هم مجموعه نظام، کم نبوده که برآیند تصمیمشان به نفع جریان رقیب باشد! در همین انتخابات ۹۶ مورد داشتیم که خود طرف گفته بود «من نامزد واقعی نیستم و فقط برای حمایت از آقای روحانی به صحنه میآیم!» و در کمال ناباوری محض، همه دیدیم شورای نگهبان، صلاحیت او را تأیید کرد! یعنی چه دقیقا؟! یعنی نامزد جناح مقابل ما، از همان بدو امر، با «یار کمکی» وارد رقابت با سایر نامزدها شده بود! امری حقیقتا «نوبر»! آیا جریان ما نیز باید این موارد را بهانه تمرد از قانون میکرد؟! و آن میکرد که ۸۸ جماعت کردند؟! ثالثا در همین انتخابات اخیر، مگر شخص وزیر کشور در مقام مجری اول انتخابات و برگزارکننده اول انتخابات، بارها و بارها در رفتار و گفتار و در روز روشن از شخص آقای روحانی حمایت نکرد؟! و مگر در برخی جلسات ستاد آقای روحانی شرکت نکرد که محل تذکر هم شد؟! و مگر منهای بحث «تخلفات گسترده»، سایر زیرمجموعه وزارت کشور- نهاد اصلی امر انتخابات- از قبیل استانداران و فرمانداران، از رئیسجمهور فعلی حمایت آشکار نکردند؟! آیا جریان ما هم این حق را بر خود مفروض گرفت که مستند به این همه حمایت، آن هم توسط «مجری انتخابات» ادعای تقلب کرده و غائلهها برپا کند؟! و هزینه‌ها بر دوش کشور تحمیل کند؟!
⬜️مورد عجیب ۹۶
عجیب اینجاست که اگر بخواهیم بهانهتراشی کنیم، در انتخابات اخیر، ناظر بر ۶ تفاوت مهم نسبت به سایر انتخاباتها که در ۲ متن «هم تبریک و هم تسلیت!» به تاریخ ۹ خرداد ۹۶ و «خط امام یعنی خط قانون» به تاریخ ۱۱ خرداد ۹۶ به همه آن موارد اشاره کردم، اتفاقا دست جناح ما بسی بازتر بود اما آنکه انتخابات را فقط به شرط برد نمیخواهد، هرگز قدم در وادی توهم و بدتر از آن؛ توحش نمیگذارد!
⬜️مورد «دیدید گفتیم»
مدعی میشوند ناظر بر ۸۸ و اتفاقات بعدش، حرف ما مبنی بر عدم صلاحیت فلانی ثابت شد! این هم باز مغلطه است؛ مغلطهای بس بزرگ! چرا؟ توضیح میدهم! آیا وقتی «سعید حجاریان» فقط ۳ ماه بعد از انتخابات ۹۶ سخن از «وجوب نقد روحانی» می‌گوید و آیا وقتی چند روز پشت سر هم، طعنه و کنایه به حسن روحانی، تیتر یک زنجیرهایها می‌شود و آیا وقتی رسما و علنا از لزوم روشن کردن تکلیف خود با رئیسجمهور مملکت، سخن میگویند؛ این همه یعنی اثبات سخن ما در ایام تبلیغات؟! و احیانا بد بودن آقای روحانی؟! من خواهش میکنم اقلا جماعت مدعی انصاف جریان اصلاحات، خود را به تجاهل نزنند! گفت: «تلک الایام نداولها بین الناس»! روزی شما علیه آقای هاشمی «عالیجناب سرخپوش» مینوشتید و ما همان روزها و با وجود همه نقدهایمان به شخص آقای هاشمی و اطرافیان آن مرحوم، از هاشمی دفاع کردیم! بعدها این ورق برگشت، البته بیآنکه ما در مقام نقد عالیجناب سرخپوش جماعت اصلاحاتچی، حرفهایی از این دست بزنیم! هر چه گفتیم و هر چه نوشتیم، نقد مشخص رویهای بود غلط! بیآنکه ایشان را قاتل بخوانیم یا آمر جنایتی! همینجا جا دارد به نکتهای بس مهم اشاره کنم! برای جریان انقلابی و حزباللهی، همین فخر بس که به فرموده مولای متقیان، اشخاص را به حق میسنجد و نه بالعکس! و اگر چه متوجه ضرورت تلاش برای نگهداشتن عناصر در مجموعه خود و نیز مجموعه نظام هست اما متوجه این هم هست که به کسی، چک سفید امضا ندهد! لذا اینکه مرتب میگویند «ما از دوم خرداد با فلانی بودیم و الان هم هستیم» بیش از آنکه مایه فخرشان باشد، نیک اگر بنگری باید باعث ننگشان باشد! که «افتخار واقعی» در همراهی همیشگی با «حق» است، نه با اشخاص! به این اعتبار، ما همیشه به حمایت خودمان از «عدالتخواهی» و «کار جهادی» و «مردمگرایی» افتخار میکنیم! و الا اگر بنا بر «سخن شلوغ» و «حرف آشفته» باشد، آنکه شر مطلق شماست، لااقل بر اساس همان فریضه «تلکالایام» سالیانی پیش از آنکه رأی ما در ۸۸ باشد، استاندار آقای هاشمی بود! و بنا به نقل محسن هاشمی، رئیس ستاد شرق تهران ایشان در انتخابات ۷۲ یعنی فقط ۴ سال قبل از دوم خرداد کذایی!
⬜️مورد اعتراف بیعذرخواهی
جدا از اعترافات مطرح شده در دادگاه شماری از اصحاب فتنه و البته قبل از آن؛ در جلسه معروف با بزرگان که تحت عنوان «من مدیر جلسه هستم» تقریبا معرف حضور همه هست، الباقی ایشان نیز مکرر در جلسات خصوصی تأکید کرده‌اند که «۸۸ تقلب نشده بود و اساسا سازوکار انتخابات در نظام جمهوری اسلامی، آن اندازه دست مردم و امنای مردم هست که امکان تقلب، آن هم در حد ۱۱ میلیون کاملا منتفی باشد»! با این همه، وقاحت را نگاه کنید که حاضر نیستند همین مطلب را در علن هم بگویند! لااقل به حرمت خونهایی که از هر ۲ طرف جریان، ناظر بر بستن همین دروغ تقلب به انتخابات نظام، ریخته شد! نوشتم «از هر ۲ طرف جریان» چرا که اخلاق و انسانیت، گذشته از مسائل سیاسی، برای ما واقعا موضوعیت دارد! و صدالبته که فتنه، به مردمان همسو با جریان مقابل هم، هزینههایی وارد کرد! از یاد نباید برد که ما در این روزنامه و همکارانمان در سایر روزنامههای انقلابی، معطوف به انتخابات ۸۸ همیشه از «۴۰ میلیون رأی» سخن گفتیم! و از یاد نباید برد که تز «ابطال انتخابات» فقط ابطال آرای اکثریت نبود! این نیز نیازمند تأکید مجدد است؛ منظور ما از «فتنهگر» هرگز هموطنانی نیستند که مثلا روز ۲۵ خرداد ۸۸ آن راهپیمایی را برگزار کردند! تصور این دسته از هموطنان ما در آن مقطع و ناظر بر ۲ امر ادعای تقلب سران جریان اصلاحات و ایضا رأی بالاتر نامزد دوم در شهر تهران، این بود که واقعا تقلب شده! البته هر چه جلوتر رفتیم و هر چه شعارها از سمت و سوی انتخابات، به موضوعات دیگر، حتی به موضوع غزه و لبنان و شعار علیه «مقاومت» کشیده شد، همه شاهد بودیم که از تعداد طرفداران خیابانی جریان فتنه دارد به وضوح کاسته می‌شود اما هنجارشکنی و آشوب و بحران بیشتر! آنقدر بیشتر که حتی به حرمت روز عاشورا هم رحم نشود! در این مقطع، اساسیترین پرسش همه مردم، صرفنظر از علاقه سیاسیشان، این بود: «تقلب آیا فیالواقع رخ داده بود یا فقط بهانه بود؟!»
⬜️جمعبندی همه موارد
درباره وقایع سال ۸۸ به مسئله اصلکاری توجه نکردن، نه تنها کمکی به حل مسئله نمی‌کند، بلکه در نوع خودش و از آنجا که اولا زیاد تکرار می‌شود و ثانیا توسط مدعیان انصاف تکرار می‌شود، فتنهای دیگر است! لذا میبینیم منادیان انصاف، وقتی که درباره «حصر» سخن میگویند، چنان نگاهشان کاریکاتوری است که گویی ۲ همسایه سر پارک ماشین، با هم بحثشان شده! و راه حل این است که کمی این همسایه کوتاه بیاید و کمی هم آن همسایه و صلواتی و ختم ماجرا! بله! ما هم معتقدیم به سیاست، نمیتوان نگاه صفر و صدی داشت اما آیا به این بهانه، باید به سیاست، نگاه کاریکاتوری کرد؟! عاقبت، نگاه بعضیها به مسئله ۸۸ دربرگیرنده همه چیز هست الا بحث تقلب! و انگار نه انگار که همه دعوا سر همین موضوع بود! لذا اینکه بحث کنیم ببینیم حصر «اقدامی پیشگیرانه» است یا «عملی مجازاتی» یا اینکه بحث کنیم ببینیم رفع حصر، مصداق تحمیل چیزی به نظام هست یا نیست، بیش از آنکه واقعا بحث باشد، انحراف در بحث است! بحث باید درست باشد! و بحث ۸۸ یعنی بحث سر ادعای تقلب و آشوب پس از آن! همان ادعا که به خاطرش کشور عزیزمان هزینه‌ها داد! و معالاسف تا امروز هم دارد هزینه میدهد! پس باید به پله اول بحث برگشت! پله تقلب! همه مسائل از آنجایی شروع شد و از آن روزی شروع شد که جریانی انتخابات را باخت اما فقط این نبود که از اسب بیفتد؛ از اصل هم افتاد! و هنوز انتخابات در جریان است، اعلام ظفر کرد! و بیهیچ دلیل متقنی، مدعی تقلب شد! و از احساسات پاک هموطنان عزیز ما، بدترین سوءاستفادهها را کرد! و کشور را به وادی بحران و ناامنی و آشوب کشاند! و زمینهساز تشدید تحریم‌ها شد! و در این باره، حتی به دشمن «چراغ سبز» هم نشان داد! و اما بعد، خودش اعتراف کرد که «تقلب، اسم رمز آشوب بود»! و ناگاه دیدیم کسانی که مدعی تقلب در انتخابات ۸۸ بودند و همه فکر و ذکرشان و همه بهانههایشان همین موضوع «تقلب» بود، حتی همین تقلب را هم متقلبانه پیچاندند و شعار دادند: «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است!» و البته نیمنگاهی هم به افق داشتند: «نه غزه، نه لبنان»! تا آنجا که سران رژیم غاصب قدس در روز قدس بیایند حمایت فتنهگران! ما که البته هرگز متوجه ارتباط غزه و لبنان با ادعای تقلب در ۸۸ نشدیم لیکن یک چیز را خوب متوجه شدیم؛ درست همان روزهایی که آمریکا و اسرائیل و حکام مرتجع منطقه، قصد کردند «بیداری اسلامی» را به انحراف بکشانند، همین حضرات محصور که صدالبته حصر، اقل اقل اقل مجازات برای ایشان است، فرصت را مهیا دیدند که بیانیه بدهند برای حضور خیابانی، آن هم ۳ روز بعد از راهپیمایی ۲۲ بهمن! که باز هم آشوب و باز هم ناامنی! بنابراین «حصر» روادارانهترین اقدامی بود که در مقابل سران فتنه و برای حفظ امنیت کشور صورت گرفت. اشاره کنم اما به حلالمسائل ۸۸ و آن اینکه بالا برویم و پایین بیاییم، توپ در زمین خود فتنهگران است! و این بار دیگر «کلید» حتی دست آقای روحانی هم نیست! دست آقای آملی هم نیست! دست آقای لاریجانی هم نیست! دست ۳ قوه هم نیست! دست شورایعالی امنیت ملی هم نیست! دقیقا دست خود فتنهگران است! این عناصر باید رسما و علنا و عمومی اعلام کنند که تقلب «دروغ» بود! و بعد هم عذرخواهی کنند! و در رفتار و گفتار بعدی، نشانههای همجهت با این عذرخواهی، از خود بروز دهند! جز این، مسائل مورد نظر، هیچ راهحل دیگری ندارد! و تنها و تنها با این اقدام است که مجموعه نظام می‌تواند قدمی به جلو بردارد! پس یک ماجرای واضح را بیخود پیچیده نکنیم! و بیجهت، باری را متوجه دوش دولت یا دستگاه قضا یا مجلس نکنیم! برگردیم به سطور ابتدایی! هم من و ما و هم مجموعه نظام، از قضا بیش از داعیهداران انصاف یا خود فتنهگران متقلب، خواهان حل مسائل باقیمانده از ۸۸ هستیم اما چه کنیم که دستمان بسته است! چرا که «تهمت تقلب» را ایشان زدند! و «آشوب» به بهانه «تقلب» را ایشان کردند! همین حالا هم، عدم محاکمه حضرات محارب که البته حکم دادگاهشان معلوم است، یعنی خویشتنداری نظام! و تمایل به حل مسئله! آنکه این وسط، بیتمایل به حل مسئله است، اتفاقا «جریان فتنه» است! و از قضا «جریان مدعی انصاف»! و الا چرا از همه چیز، حتی از قاتل بروسلی در کرج، سخن گفته می‌شود، جز دروغ تقلب؟! آقایان منصف! محصورین، ماشین خود را در محل «پارک ممنوع» پارک نکردهاند که این همه کاریکاتوری به موضوع ۸۸ نگاه میکنید! و دیگر قرار نیست چون ما مثل خودتان نیستیم و مزه برد را در کامتان تلخ نکردیم و حتی اگر مناسبات قانونی هم نبود، باز اهل فتنه نبودیم، شما تزهای گشادهدستانه بدهید! «حصر» هم قانونی است، هم «درست»! قانونی است، چرا که مصوبه شورایعالی امنیت ملی را پشت سر خود دارد! و درست است، چرا که باعث شد آشوبها از کف خیابان جمع شود! لذا بحث بیخود ممنوع! مصاحبه و گفتوگوی بیخود هم ممنوع! مادام که حضرات نامحترم، اذعان عمومی- و نه در خفا- نکنند که تقلب، دروغ بود و مادام که عذری نخواهند و مادام که مسیر گذشته را، هم در سخن و هم در عمل، اصلاح نکنند، بلاشک «تداوم حصر» بهترین گزینه است! و البته لطف نظام به محصورین! قدرمسلم، نظام از «هزینه حصر» غافل نیست اما از هزینه آشوب و بیقانونی و طلبکاری تبهکاران هم غافل نیست! و مادام که محصورین، آنچه را در این متن شرح داده شد انجام ندهند، یعنی مرغ فتنهشان کماکان یک پا دارد! آری! اگر به بیان عدهای؛ «حصر، هزینههایی هم دارد» لیکن مگر ادعای دروغ تقلب، هزینه عظیم نداشت؟! اینجا دقت شود! نظامی که بعد از ۸۸ فقط ۲ انتخابات ریاست جمهوری برگزار کرده، هرگز با چالشی مواجه نیست! «چالش» از آن جماعتی است که لگد به بخت و آبروی خود زدند! و حالا ماندهاند راه پس را بروند یا راه پیش! شترسواری اما دولادولا نمیشود! و جز عمل به آنچه برشمردم، هیچ مسئلهای حل نمیشود! بعضیها منت سر «جمهوری اسلامی» میگذارند و از قضا در نهایت بیانصافی مدعی میشوند که «رفع حصر، به معنای تحمیل چیزی به نظام نیست!» کاش عوض آنکه با چشم بسته، غیب بگویند، بروند سر اصل دعوا! و به این سئوال اساسی، پاسخ بدهند که «آیا ادعای دروغ تقلب هم به معنای تحمیل چیزی به نظام نبود؟!» والله مسائل ۸۸ با حصر شروع نشد! با تهمت تقلب شروع شد! با «آشوب» شروع شد! و حصر، روادارانهترین نتیجه آنهمه آشوب بود! عالیجنابان! قدمی اگر در راه حل مسئله ۸۸ میخواهید برداشته شود، پس به «تداوم تقلب» پایان دهید! تکرار میکنم؛ نه در خفا، که در علن! این نمیشود که «تقلب» را در گوش بیبیسی نامحترم جار بزنید و «تقلب نشده بود» را در گوش بیبی محترم! ادعای دروغ شما و سایر هممسلکان، به علاوه فتنه بعدش، در این مملکت، آدم کشت! جان از آدمها گرفت! جوان از خانوادهها گرفت! و منجر به لطمه به آبروی نظامی شد که «محسن حججی» نه اولین شهید آن بود و نه آخرین شهید آن!
به نام خدا
.
.
.
خستگی در دست و پایت
نه! بیشتر در نگاهت
جا می‌ماند
وقتی پوسترهای شهر
را نگاه می‌کنی
«رأی ما دکتر حسن روحانی»
خدا قوت داداش حسین!
امیدوارم مردم به خودشون بیان و شأن و عزتشون رو حفظ کنن!
این دولت رسما هیچ ارزش و اعتباری برای مردم قائل نیست.
خدا رحم کنه به این مردم!
همون حسن روحانی که باز برنامه صد روزه داره!
دست مریزاد!
خیلی خوب بود…
مقاله‌ی فردا رو نذاشتین اینجا، ما جلو جلو بخونیم!
یکی به این روحانی بگه حالا که زحمت کشیدی و دوباره برنامه صد روزه چیدی، در همین ۱۰۰ روز باقی‌مونده از دولتت، ملت رو مستفیض کن! ی وقت دیدی رأی نیاوردی و مردم محروم شدن از فیض مد نظر!
استقبال بی‌نظیر کارگران از روحانی در روز کارگر:
«عزا، عزاست امروز، روز عزاست امروز؛ زندگی کارگر، روی هواست امروز!»