سایه سیاست مستدام!

یادداشت مهمان/ مجید گلمکانی:

سایه «سیاست» آنقدر بر سر «صداقت» سنگین است که حتی ۱۶۵ روز بعد از ۲۴ خرداد هم رئیس‌جمهور در حال و هوای تبلیغات انتخاباتی به سر می برد؛

«بسیاری از نویسنده‌ها ممنوع‌القلم بودند، الان سریع‌القلم شده‌اند»، «راز فتوحات اخیر ورزشی این بود که ما در این ۱۰۰ روز، سایه سیاست را از سر ورزش برداشتیم»، «همین کار را در محیط دانشگاه انجام دادیم» و…

۱- به راستی باید ادعای برداشتن سایه سیاست از سر ورزش و دانش را باور کرد یا معرفی سیاسی‌ترین بلکه جنجالی‌ترین مهره‌ها را به مجلس برای هر دو وزارتخانه ورزش و علوم؟! شگفتا! مجلسی که با نهایت رواداری، به تمام وزرای سیاسی، امنیتی و سیاست خارجی رای اعتماد داد، برای وزارت علوم، ۲ بار و برای وزارت ورزش، ۳ بار مجبور شد به رئیس‌جمهور فرصت دوباره بدهد.

واقعا مجلس اگر می‌خواست درباره این ۲ وزارتخانه، با همان دست فرمان روحانی براند، ای بسا به جای سایه سیاست، رسما سایه سیاست‌بازی روی دانشگاه و ورزشگاه می‌افتاد.

۲- سیاهنمایی امر مذمومی است اما چه خوب رئیس‌جمهور مشخصا نام بعضی از این نویسندگان «ممنوع‌القلم» را می‌بردند که کیستند، چند نفرند و چرا ممنوع‌القلم شده‌اند؟! از اینها گذشته، گیرم طبق قانون و براساس نصح صریح وصیتنامه امام و شهدا، فلان نویسنده ممنوع‌القلم شده باشد. این آیا مایه افتخار است یا اسباب ننگ که برخلاف موازین، قلم را دست بد قدمانی بدهیم که در ولایت امام علی(ع) تشکیک و به ساحت قدسی صدیقه کبری(س) اهانت کنند؟!

۳- درباره گفت‌وگوی سه‌شنبه شب حرف بسیار است اما بعضی سایت‌های مجازی، با استناد به یکی از جملات رئیس‌جمهور، در مقام دفاع گفته‌اند: «وقتی در NPT به حق غنی‌سازی اشاره شده، اصلا لزومی ندارد که در توافق هسته‌ای هم به آن اشاره شود.»

در این باره باید گفت؛

اولا شخص آقای روحانی بارها تاکید کرده بودند که در توافق هسته‌ای به حق غنی‌سازی اشاره شده. نکته‌ای که وزیر خارجه هم روی آن مصر بودند. از قرار حالا که متوجه فهم جامعه از فقدان حق غنی‌سازی در توافق هسته‌ای شده‌اند، اینگونه وانمود می‌کنند که طبق NPT حق غنی‌سازی برای ما محفوظ است!

ثانیا اگر مبنای عمل NPT است و طبق آن غنی‌سازی برای ما محفوظ، پس چرا همه چانه‌زنی‌ها (از هر دو سوی میز) درباره بود و نبود همین حق غنی‌سازی در متن توافق بوده؟!

ثالثا «براساس آنچه رئیس‌جمهور مرقوم داشتند»، مهم‌ترین علت سرور بعضی ها این بود که ۱+۵ در توافق ژنو، حق غنی‌سازی را برای ما به‌رسمیت شناخته‌. حال باید پرسید؛ اگر در این توافقنامه، اندک اشاره‌ای به حق غنی‌سازی نشده، سخن از کدام پیروزی می‌گویید؟! و چرا اینگونه متضاد و متناقض؟!

وطن امروز/ ۷ آذر ۱۳۹۲

این نوشته در یسار ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.