نمی دانم این نقد به جمهوری اسلامی، به ویژه رسانه ملی، ایضا سایر رسانه ها، حتی وبلاگ من و شمای بچه حزب اللهی وارد است یا نه، اما نظام، مجرم هم نباشد، لااقل از نظر بعضی ها و با نیت های مختلف و بعضا مخالف، متهم است به استفاده ابزاری از جماعتی که بدحجاب می خواندش و با «گشت ارشاد» می گیردش! یعنی همه ما تقریبا متهمیم؛ ایام انتخابات، رای دادن این افراد را دال بر تنوع افکار و تعاطی سلایق و نشانه جذب حداکثری حساب می کنیم، در رسانه مان خیلی واضح، نشان شان می دهیم، گفت و گوی شان را بی هیچ سانسور تصویری، پخش می کنیم، به شکل کاملا تابلو؛ ذوق مرگ شده هم پخش می کنیم، لیکن آب انتخابات که از آسیاب افتاد، با گشت ارشاد استقبال می کنیم از ایشان! سخن اینجاست؛ اگر بدحجابی، آنقدر بد است که گشت ارشاد را لازم می کند، پس تبلیغ بدحجابی، حتی موقع رای دادن به انتخابات همین نظام، گیرم حتی هنگام جان دادن برای جمهوری اسلامی، چه ضرورتی دارد؟! و اگر بدحجابی، مثل همین ایام انتخابات، آنقدر امر مذمومی نیست و حکایت شتر دیدی، ندیدی است، آیا بهتر نیست گشت ارشاد بالکل جمع شود؟! با طرح این ۲ پرسش، می خواهم سئوالات دیگر خودم را ذیل همین بحث، ادامه دهم. در این متن، نه قصد صدور حکم دارم، نه نیتی برای تضعیف حماسه ملی ۱۲ اسفند که ما خود در شمار حماسه خوانانیم. این نوشته فقط در حکم «طرح مسئله» است و البته کتمان نمی کنم در بطن خود، دغدغه حجاب دارد و ایضا نقد نگاه غیر فرهنگی، شل و ول، رها، بی بند و بار، ناراست و نادرست حکومت و دولت به معضل بدحجابی.
۱: آیا می توان از گشت ارشاد و ترویج البته شاید ناخواسته بدحجابی به بهانه امر مقدس انتخابات، هم زمان با هم دفاع کرد؟!
۲: آیا این ۲ مقوله با هم قابل جمع اند یا غیر قابل جمع؟!
۳: آیا طرح این سئوالات، در مقطع کنونی، تضعیف حماسه ملی یوم الله ۱۲ اسفند است؟!
۴: آیا می توان به بهانه امر مقدسی مثل انتخابات، واجبی چون حجاب را برای مدتی بی خیال شد؟!
۵: معنی روشن اوجب واجبات بودن حفظ نظام، دقیقا یعنی چه؟!
۶: آیا نشان دادن یک بدحجاب در حین شرکت در انتخابات، ترویج خواسته یا ناخواسته بدحجابی محسوب می شود یا نه؟!
۷: آیا نشان دادن یک بدحجاب در حین شرکت در انتخابات، بهترین تبلیغ برای بدحجابی حساب می شود یا نه؟!
۸: آیا همین مسئله برای بانوانی که با حجاب کامل، -نه لزوما حجاب برتر- در انتخابات شرکت می کنند، در حکم تبلیغ حجاب است یا نه؟!
۹: در صورت مثبت بودن جواب، کدام تبلیغ، موثرتر است در اینجا؟! بدحجابی یا حجاب؟!
۱۰: اصلا این مسئله به مقوله تبلیغ، ربط دارد یا خیر؟!
۱۱: آیا گیر دادن به بدحجابی از نوع گشت ارشادی، در وقت خودش لازم، و تبلیغ اینکه در انتخابات جمهوری اسلامی، حتی بدحجاب هم می آید و رای می دهد، در وقت مقتضی؛ هر ۲ اقدامی درست است؟!
۱۲: چرا هر ۲ کار با هم درست است؟! چرا هر ۲ کار با هم درست نیست؟!
۱۳: آیا رای دادن افراد بدحجاب، مصداق جذب حداکثری است و برایش باید خیلی خوشحال بود؟!
۱۴: آیا رای دادن افراد بدحجاب، حتی اظهار علاقه شان به جان نثاری در راه رهبر، امری غیر عادی است؟!
۱۵: اگر غیر عادی و خیلی مهم است، درجه مسرت ما از این فتح الفتوح چقدر باید باشد؟! آیا حق خرکیفی برای ما محفوظ است؟!
۱۶: چرا بعضی از ما فکر می کنیم تصویر رای دادن افراد بدحجاب، مشتش محکم تر بر دهان دشمن فرود می آید، تا تصاویر دیگر؟!
۱۷: آیا پیروزی جمهوری اسلامی، یکی هم در کشاندن افراد بدحجاب، پای صندوق آراست، یا این مهم، اصلا ربطی به مبحث پیروزی و شکست ندارد و امری بدیهی است؟!
۱۸: چرا و با کدام دلیل، بعضی از ما، از رای دادن افراد بی حجاب در انتخابات، بیشتر خوشحال می شویم، تا رای دادن مادر ۴ شهید؟!
۱۹: دلیل علاقه ما به استفاده مکرر از تصاویری که مع الاسف ۲ فردای دیگر، با گشت ارشاد می گیریم شان، و شیطان پرست و غرب زده و عامل برهنگی فرهنگی و حتی مخالف با راه رهبر، معرفی شان می کنیم، چیست؟!
۲۰: این افراد، عاقبت از نظر ما، جان نثار جمهوری اسلامی اند یا عامل نظام سلطه؟! یا هر ۲؟!
۲۱: آیا روزی که به ساز ما می رقصند، خوب، و دگر روز، محکوم اند؟!
۲۲: آیا مشکل، کمی تا قسمتی از ناساز بودن، سیاسی بودن، و غیر فرهنگی بودن ساز فرهنگی ما نشات نمی گیرد؟!
۲۳: آیا پیروزی بزرگ تر جمهوری اسلامی، نمی تواند آن‌جا باشد که به دنیا بگوید؛ معضل بدحجابی را حل کرده ام؟! به جای آنکه علی الدوام در بوق کند رای دادن افراد بدحجاب را؟!
۲۴: میان جمهوری اسلامی و حکومت لائیک ترکیه در همین بحث حجاب، منهای شعار، چه تشابهات و تفاوت هایی دیده می شود؟!
۲۵: این نقاط اشتراک و افتراق در چیست؟!
۲۶: جمهوری اسلامی به عنوان اوجب واجبات، قرار است بماند که چه بشود؟!
۲۷: بر فرض که نگاه رسانه های ما به مقوله رای دادن افراد بدحجاب، ترویج بدحجابی محسوب شود، آیا انتخاباتی حتی با مشارکت ۱۲۰ درصدی(!) نزد خدا چقدر و تا کجا ماجور است، اگر که نقض حکم مسلم خدا در همین انتخابات، مرتب ترویج شود؟!
۲۸: چرا هنگام آپ کردن تصاویر افراد بدحجاب هنگام رای دادن، حتی رسانه های متعهد، می گردند و آن بدحجاب زیباتر و البته با آرایش بیشتر را پیدا می کنند؟!
۲۹: چرا گشت ارشاد دقیقا به همین افراد در خیابان گیر می دهد؟!
۳۰: فرض کنیم اگر در مساجد و مدارس حوزه رای گیری، روی دیوار بزنند که «خواهرم! لطفا حجابت را رعایت کن»، آیا این کار، مصداق بارز امل بودن است؟!
۳۱: آیا فرد بدحجاب، با دیدن این پیام روی دیوار، قهر می کند و دیگر، رای نمی دهد؟!
۳۲: آیا لااقل به صداقت جمهوری اسلامی، -اگر نه کارنابلدی اش!- در امر ترویج حجاب، پی نمی برد؟!
۳۳: اگر مثلا خواهران فعال در امر انتخابات، هنگام اخذ رای افراد بدحجاب، بدحجابی را نهی از منکر کنند، تاثیر این نهی از منکر، بیشتر است یا گشت ارشاد فردای خیابان؟!
۳۴: آیا اصلا چنین نهی از منکری، مصلحت هست؟! یا اینکه درست و به جا و به موقع نیست؟!
۳۵: آیا پذیرش، بلکه استقبال تا حد خرکیفی از رای دادن افراد بدحجاب، به مرور زمان، تبدیل به پذیرش بدحجابی به عنوان یک «هنجار طبیعی» نمی شود؟! و ناخواسته باعث ریشه دار شدن، بلکه نهادینه شدن بدحجابی نمی شود؟!
۳۶: آیا جمهوری اسلامی به بهانه حفظ خودش یا حتی افزایش میزان مشارکت در انتخابات، می تواند به گونه ای عمل کند که ناخواسته مروج نوع خاص و مضحکی از «عرفی گرایی حکومتی» شود؟!
۳۷: واکنش همین ۲ بدحجاب معروف و جوانی که روز رای گیری، کف دست شان را با پرچم ایران، نقاشی کرده بودند و عکس شان را به جز قطعه ۲۶ و کیهان و یالثارات، همه و همه، حتی توی بچه حزب اللهی هم کار کردی، فردا که نظام مقدس ما می رود و با گشت ارشاد، با ایشان برخورد می کند، به جمهوری اسلامی چیست؟! واکنش شان به ما چیست؟!
۳۸: آیا حداقل همین ۲ نفر، دوره بعد هم می آیند رای بدهند؟!
۳۹: آیا ما داریم با بدحجابان بازی می کنیم، یا با بدحجابی مبارزه می کنیم؟!
۴۰: اگر جمهوری اسلامی یا لااقل بخشی از آن، قائل به مبارزه با بدحجابی نیست، آیا جمع کردن چیزی از جنس گشت ارشاد، عاقلانه تر به نظر نمی رسد؟! نمی گویم حجاب را آزاد کند، می گویم حداقل گشت ارشاد را جمع کند!! آیا جمع کردن گشت ارشاد، با این حال و روز، -تاکید می کنم با این حال و روز!- بهتر نیست؟!
۴۱: وقتی بدحجابی، وارد اداره ای دولتی، حتی حکومتی می شود و می بیند که روی دیوار از پذیرش افراد بدحجاب، عذر خواسته شده، اما عملا او را بیش از دیگران تحویل می گیرند، چه قضاوتی درباره تصمیم نظام در مواجهه با معضل بدحجابی می کند؟!
۴۲: اگر همین فرد نگاه کند و متوجه شود که حجاب خانم های مسئول در آن اداره، از حجاب خودش بدتر است، چه؟!
۴۳: فرض کنید املی، احمقی، حالا هر که! اصلا یکی در مایه های من، گیرم فردی از درون خودم! این پیشنهاد را بدهد که روز رای گیری، از رای دادن خانم های بدحجاب، جلوگیری شود و رای دادن منوط به رعایت حجاب گردد؛ آیا این «پیشنهاد بی شرمانه»، اما لااقل صادقانه، مثلا خیلی زشت تر از عدم صداقت رسانه های جمهوری اسلامی در حل معضل بدحجابی است؟! آیا در شرایطی که همه ما انگار فرزندان مطیعی، -در عرصه فرهنگ، نه سیاست!- برای دهکده جهانی مک لوهان شده ایم، صرف وجود چنین شخص املی، با چنین پیشنهادی غنیمت نیست؟! آیا همین که خواب خوش ما را آشفته کند، جدای از منطقی یا غیر منطقی بودن پیشنهادش، قابل احترام نیست؟! آیا این صدا، در گلو خفه نشود، بهتر نیست؟! آیا باشد و طعنه ها را بشنود، بهتر نیست؟! آیا در شرایطی که همه و همه، حتی بچه حزب اللهی ما هم روشنفکر شده و فرق بدحجاب زیبارو با بدحجاب احیانا زشت را هنگام آپ کردن سایت و وبلاگش متوجه می شود، وجود چند تا امل، ضرورت ندارد؟!
۴۴: آیا صداقت، اولین پیش فرض یک کار فرهنگی بلندمدت نیست؟!
۴۵: در صورت وجود شرط فوق الذکر، آیا دیگر، افراد بدحجاب، پای صندوق آرا حاضر نمی شوند؟! آیا افراد بدحجاب، از بی صداقتی و ۲ گانگی تصمیمات فرهنگی نظام، بیشتر ناراحت می شوند، یا زمانی که ببینند جمهوری اسلامی، حتی کوباندن مشت محکم بر دهان دشمن را، بهانه توجیه بدحجابی نمی کند؟! و در امر مبارزه با معضل بدحجابی، اخلاص دارد؟! آیا در صورت عمل به دومی، تکلیف افراد بدحجاب با معضل بدحجابی، یعنی با خودشان، روشن تر از پیش نمی شود؟!
۴۶: از حیث روان شناسانه، آیا خاطره خوش رای دادن، آمیخته با حجاب خوب، -ولو برای دقایقی!- سبب پیوند حجاب و مشارکت در یک امر ملی نمی شود؟!
۴۷: آیا تجمیع صداقت و کار فرهنگی، حتی با چاشنی زمختی قانون و اندکی سخت گیری، اما نه از نوع گشت ارشادی، بیش از مبارزه عجیب و غریب امروز با معضل بدحجابی، جواب نمی دهد؟!
۴۸: اگر از یک جامعه آماری بدحجاب، سئوال شود که از نظر شما، آیا جمهوری اسلامی، اراده ای بر مبارزه درست و واقعی با معضل بدحجابی دارد یا خیر، پاسخ شان چیست؟!
۴۹: اگر روزی، اغلب بانوان شرکت کننده در انتخابات جمهوری اسلامی را خانم های بدحجاب تشکیل دهد، این بیانگر پیروزی جمهوری اسلامی است، یا شکست نظام، لااقل در بحث حجاب؟!
۵۰: انتخابات، چقدر مگر از حجاب مهمتر است؟! آزادی بیان چقدر مگر از حجاب، مهمتر است؟! حقوق بشر، حتی رای بشر، چقدر مگر از حجاب مهمتر است؟!
¤¤¤ ¤¤¤ ¤¤¤
بگذارید این همه سئوال را با پرسش های پیوسته دیگری تمام کنم و تاکید کنم که این نوشته را «طرح مسئله» بدانید و زیاد در پی نظر نگارنده با سوء استفاده از چینش سئوالات نباشید. جمهوری اسلامی با انتخابات ۶۵ درصدی، حتی ۱۲۰ درصدی(!) بیشتر می تواند بر دهان آقای اوباما مشت بکوبد، یا با حجاب صد در صدی؟! آیا جمعه، حکم صریح و البته صحیح خداوند، به نفع کوباندن مشت محکم بر دهان استکبار، تعطیل نبود؟! بود یا نبود؟! آیا فلان بدحجاب، برای آنکه جذب حداکثری رسانه های ما، بیشتر بر دهان استکبار آوار شود، بهتر نبود کلا کشف حجاب می کرد موقع رای دادن؟! آیا میان «گفتار/ گفتمان» جمهوری اسلامی، با «رفتار/ کارکرد» نظام در امر مبارزه با بدحجابی، تناسبی دیده می شود؟! آیا متاسفانه تضاد دیده نمی شود؟! آیا رفتار نظام، بی آنکه خود بخواهد، ترویج قطعی بدحجابی نیست؟! آیا سی و چند سال پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی، موضع گیری فلان پیرزن بدحجاب، علیه اسرائیل، چقدر باید مسرورمان کند؟! یعنی تا حد خرکیفی؟! یا باید کمی تا قسمتی هم ناراحت از جواب این سئوال اساسی باشیم که؛ آیا حجاب زنان ما در روز ۱۲ فروردین ۵۸ موقع رای دادن، بهتر بود یا حجاب زنان ما در روز ۱۲ اسفند ۹۰؟! آیا در زمینه ترویج حجاب و مبارزه صادقانه، کارشناسانه، البته محکم و اصولی و سفت و سخت و بی برو برگرد با بدحجابی، چه بذری کاشته ایم، که الان دنبال برداشت محصول «حجاب برتر» باشیم؟! بر فرض که بدحجابی، معضل اجتماعی، حتی گناه است؛ در این گناه، آیا همه بار معصیت، روی دوش افراد بدحجاب است؟! چقدر از تقصیر، گردن خود جمهوری اسلامی است؟! چند درصدش گردن رسانه های ما؟! نه عزیز! من فقط چند تایی سئوال پرسیدم. من فقط سئوال پرسیدم که انتخابات، چقدر از حجاب مهمتر است؟! چقدر و تا کجا؟!
اگر آقای هاشمی در انتخابات سال ۸۸ از خود چیزی جز «نامه سرگشاده» به جا نگذاشت، اظهار نظر ایشان بعد از رای دادن روز جمعه را می توان «ناله سرگشاده» نامید، آن‌جا که گفت: ان شاء الله نتیجه انتخابات، همان رایی باشد که ملت درون صندوق می اندازد! در این باره لازم است چند سئوال از آقای هاشمی بپرسیم.
۱: اگر آقای هاشمی به سلامت نتیجه انتخابات تا این حد تردید دارد، پس لزوم شرکت ایشان در چنین انتخاباتی چیست؟!
۲: آیا شرکت ایشان در انتخابات را نمی توان دال بر این گرفت که ناله سرگشاده، بیش از آنکه بیانگر نگرانی ایشان از سرنوشت رای مردم باشد، مصرف سیاسی، به معنای پیام دادن به ضد انقلاب خارج نشین داشته است؟!
۳: برای اینکه آقای هاشمی، دقیقا، بی کم و کاست و حتی بدون واسطه صندوق انتخابات، متوجه رای مردم شود، آیا چیزی واضح تر از اصلی ترین شعارهای یوم الله سراسری ۹ دی وجود دارد؟!
۴: فرض کنیم جمهوری اسلامی، یعنی همان نظامی که آقای هاشمی رئیس مجمع تشخیص مصلحت آن هستند و تا همین چند وقت پیش، تکیه بر صندلی ریاست مجلس خبرگان رهبری اش داده بودند، در رای مردم دست می برد، آیا شعارهای ۹ دی را نیز می توان تقلبی خواند؟! آن‌جا که فقط و فقط مردم بودند و نه خبری از وزارت کشور بود و نه خبری از شورای نگهبان؟!
۵: باز هم فرض کنیم، مردم همیشه در صحنه ما، که خود رای می دهند، و به دست معتمدینی از جنس خودشان، رای شان را می شمرند، بدون ملاحظه برخی چیزها، قصد می کردند رای و نظرشان درباره آقای هاشمی را حتی واضح تر از شعارهای ۹ دی، عملی کنند، در آن صورت نتیجه و برایند رای مردم چه می شد؟! گیرم اعتماد مردم به دستگاه قضایی نبود، گیرم اعتقاد مردم به تصمیمات از سر مصلحت سنجی بزرگان جمهوری اسلامی نبود، محصول این بی اعتمادی و بی اعتقادی چه می توانست باشد؟!
۶: این وسط قطعا اگر به جبر روزگار و مراعات پاره ای مسائل و بعضی مصالح، گاهی رای و نظر مردم مثلا در صدا و سیما، سانسور می شود، طرفه حکایت اینجاست که این تقلب، اتفاقا به نفع آقای هاشمی است! آیا رسانه ملی، می توانست همه شعارهای ۹ دی را از صدا و سیما پخش کند؟! آیا قوه قضائیه می تواند و ممکن است همان قضاوت مردم درباره آقای هاشمی و خاندان ایشان را بدون رعایت هیچ مصلحتی اجرا کند؟! پس تقلب و سانسوری اگر هست، حتما به نفع آقای هاشمی است! و آقای هاشمی باید مسرور باشد که مردم به خاطر اعتماد و اعتقادشان به نظام، گاهی نظر و شعار خود را فدای درک شرایط و اقتضائات می کنند، و الا باید از آقای هاشمی خواست که خیلی دربند رای واقعی مردم نباشد! این رای، خیلی خیلی خیلی به ضرر ایشان تمام می شود!
۷: آقای هاشمی باید پاسخ دهد چرا و با کدام رفتار و گفتار، تا این حد خودشان را جایزالنفرین توده های ملت کرده اند؟! این همه نقد و لعن و نفرین که دیگر ربطی به شمارش آرا توسط جمهوری اسلامی ندارد! آیا مردم در ۹ دی، شعارهای خود را درون صندوق انتخابات انداختند؟! آیا جمهوری اسلامی در گلوی مردم و حلقوم آحاد ملت هم ممکن است تقلب کند؟!
۸: آقای هاشمی باید پاسخ دهد که چرا تا دیروز، ما به ایشان می گفتیم که سرنوشت خودتان را با امثال آقای خاتمی گره نزنید، اما امروز، باید به سیدمحمد خاتمی بگوییم؛ لطف می کنی اگر سرنوشت خود را گره به زلف خاندان ضد رای نزنی؟!
۹: گذشته از همه این حرف ها، آقای هاشمی باید بگوید که «م. ه» کی برای محاکمه و مجازات به ایران برمی گردد؟! آیا مبارزه با تبعیض و مجازات آقازاده های آشوب گر، رای واقعی این مردم نیست؟! مگر آقای هاشمی دنبال دانستن رای حقیقی مردم نیست؟! اگر «م. ه» برای رتق و فتق امور دانشگاه آزاد، ماموریت از طرف آقای جاسبی داشت، باید گفت که این ماموریت، چندی است به اتمام رسیده است!!
۱۰: آقای هاشمی باید بگوید چه کرده با خود، که ۲ سال بعد از فتنه هشتاد و اشک، دیگر کسی به محصولات سرگشاده ایشان وقعی نمی نهد؟! در طول این ۲ سال، چه اتفاقی رخ داده که اگر منافقین به نامه سرگشاده، وقعی نهادند، اما دیگر کسی رد ناله سرگشاده را نمی گیرد؟! آیا نه فقط دوست، که حتی دشمن هم خلق و خوی ایشان را شناخته است؟! آیا نه فقط مومن، که حتی منافق هم می داند که از یک سوراخ سرگشاده، نباید، بیش از یک بار، گزیده شود؟!
۱۱: آقای هاشمی باید توضیح دهد که چرا اصلی ترین رمز و راز موفقیت هر نامزدی در هر انتخاباتی، اعلام برائت بیشتر و علنی تر از خاندان ضد رای است؟! ایشان باید بگوید که چرا از عمار و خودعماربین گرفته تا مردود و ساکت و کاسب و چه و چه، هر نامزدی دنبال نشان دادن فاصله بیشتر خود با خاندانی است که به شدت با «بحران محبوبیت» مواجه است؟! این همه بیانگر عمق کدامین فاجعه است؟!
¤¤¤ ¤¤¤ ¤¤¤
کاش می شد صدا و سیمای جمهوری اسلامی، دربیاورد آقای هاشمی را از نگرانی، و یک بار برای همیشه، اصلی ترین نظر، بلکه رای واقعی توده ها، را که از حلقوم مظلوم «باشگاه سراسری چهارشنبه» بیرون آمد، نشان دهد به ایشان! کاش می شد دستگاه محترم قضایی، به جای اجرای عدالت با تکیه بر عناصر حکمت و مصلحت و سنجش اقتضائات و رعایت احترامات، قضاوت مردم درباره آقای هاشمی را مبنای عدل قرار می داد، که ظاهرا آقای هاشمی، خود دنبال دانستن داوری و قضاوت و رای مردم اند. کاش مدعی العموم، یک بار برای همیشه، بی هیچ ملاحظه ای، مدعی عموم ملت می شد، تا آقای هاشمی بهتر و بیشتر از قبل، از رای این ملت با خبر شود! آری! جمهوری اسلامی، اهل تقلب، اهل سانسور نیست، اما هر جا که به اقتضای روزگار، بخشی از رای و نظر و داد و بی داد مردمش را پنهان کرده، اتفاقا تقلب کرده به نفع آقای هاشمی!! آقای هاشمی! شما یکی باید از همه بیشتر جمهوری اسلامی را دوست داشته باشید؛ این نظام اگر نبود، و اعتماد و اعتقاد این ملت، به مقام ولایت اگر نبود، معلوم نبود رای مردم، چه می کرد با خاندان اشراف. اصلا معلوم نبود! راستی آقای هاشمی! می دانی یکی از افراد اهل تقلب در جمهوری اسلامی کیست؟! همین سردبیر روزنامه وطن امروز که تا به حال اجازه نداده یکی از اصلی ترین شعارهای یوم الله ۹ دی را که علیه شما نواخته شد، در این روزنامه بنویسم. شعار این بود: «ایران که باغ پسته بابات نیست، مملکت علی که بی صاحاب نیست».
وطن امروز/ ۱۴ اسفند ۱۳۹۰
صف رای. عاشق این صفم. حتی عاشق طولانی بودنش! هر چه طولانی تر، بهتر! گاهی بیشتر از چند ساعت انتظار! عاشقشم! عاشق ندیدن اول و آخر صف! عاشق آن‌ها که رای شان را داده اند! عاشق آن‌ها که هنوز توی نوبت اند! عاشق نفر جلویی! عاشق نفر پشتی! عاشق برگه بزرگی که به ترتیب حروف الفبا، اسامی نامزدها را رویش نوشته اند! عاشق عروس و دامادی که قبل از عقد، می آیند و رای می دهند! عاشق مردمی که نوبت شان را به ایشان می دهند!! و من دوست دارم نوبت خودم را بدهم به پیرمردی که صفحه شلوغ پلوغ انتخابات شناسنامه درب و داغانش، «سمفونی مُهر» است و «تجلی مِهر»، عینکش، اما ته استکانی! و کافی است شناسنامه اش را فقط یک ورق بزنی، تا در نیم تای پایین هر ۲ صفحه پیش رو، برسی به این همه اسم: زهرا و رضا و مرتضی و علی و رقیه و سکینه و نجمه و عباس و زینب خانم ته تغاری! البته خدا رحمت کند دوشیزه رباب ایرانی را که ۴ سال پیش، رفت پیش خدا. بگذار بشمرم بچه های پیرمرد را؛ یک دو سه… ۹ تا! ماشاءالله به تو پیرمرد! با ۵ دختر و ۴ پسر که ۲ تای شان البته به کاروان شهدا پیوستند. دهه ۶۰ که دشمن آمده بود مثلا ۳ روزه فتح کند تهران را! از آن ۳ روز کذایی، ۳۰ سال گذشته است، اما «آرم الله» همچنان روی پرچم ۳ رنگ ما، روی شناسنامه ملت ما، خوش می درخشد.
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. این تنها صفی است که دوست دارم حالا حالاها نوبتم نرسد! گاهی تقلب می کنم و یواشکی، یکی دو نفر می آیم عقب تر!! گاهی نوبتم را می دهم به آن جوان «رای اولی» که عجله دارد هر چه زودتر، انگشت اشاره اش را ببرد جلوی لنز دوربین عکاس، تا با زبان بی زبانی به دشمن بگوید؛ «این هم از امروز!» دوست دارم با دستمال کاغذی، پاک نکنم جای مهر را از روی انگشتم! حالا حالاها دوست دارم بماند! دوست دارم این انگشت را نشان بدهم به آقای اوباما! و فرو کنم در چشم نظام سلطه! دوست دارم عصبانی کنم دشمن را! کرم این کارم! لذت می برم از این حرکت! دوست دارم انگشتم را به خبرنگاران خارجی، با آن موهای بورشان نشان دهم و دعوت کنم سران کشورهای شان را به دموکراسی! دوست دارم رجز بخوانم برای دشمن و بگویم: هنوز تمام نشده آن ۳ روز؟!
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. عاشق صندوق رای. عاشق ملت شناسنامه به دست. عاشق خاطرات تلخ و شیرین انتخابات. عاشق آن جوان که دوم خرداد ۷۶، خودش به یکی دیگر رای داد، اما برای آن پیرمرد که سواد خواندن و نوشتن نداشت و از جوان خواست، نام آن دیگری را روی برگه اش بنویسد، تقلب نکرد و رعایت کرد در امانت و همان را نوشت که پیرمرد می خواست. به به! دم این مردم گرم! بوسیدنی است دست شان! بوسیدنی است رای شان! بوسیدنی است انگشت اشاره شان! ما همه شورای نگهبانیم! ما همه وزارت کشوریم! ما مجلسیم! ما دولتیم! ما نظامیم! ما حکومتی هستیم!
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. دوست دارم زود بروم، اما دیر برگردم! نفس کشیدن توی این صف را دوست دارم. صف ملت ایران را دوست دارم. عشق می کنم وقتی تمدید می شود زمان رای گیری! عشق می کنم وقتی زیاد می شود حجم کار اصحاب انتخابات! عشق می کنم که با همه پیش بینی ها، همیشه کم می آید تعرفه در حوزه رای گیری و زود باید بروند و از جای دیگر بیاورند! عشق می کنم این ملت، همیشه از دوربین رسانه ملی، جلوترند! عشق می کنم این ملت، «تیتر یک» دنیای «بیداری اسلامی» است.
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. عاشق نفرات جلویی، که البته هنوز خیلی مانده تا نوبت شان شود! عاشق نفرات عقبی! عاشق سرباز نیروی انتظامی! که دستش اسلحه پدرم است! عاشق میز و صندلی ساده رای گیرندگان! عاشق قلب نازنین رای دهندگان! عاشق صندوق رای! عاشق صندوق رای جماران! عاشق خمینی! عاشق صندوق رای خانه ام؛ بیت رهبری! عاشق زیلوهای آشنا! عاشق خامنه ای! عاشق چفیه! عاشق جبهه! عاشق جزیره مجنون! عاشق همت و باکری و علیرضا و پری خانم نقاشی آرمیتا! عاشق متن خوانی فرزند رشید شهید قشقایی، پیش «آقا». عاشق آن شهید گمنام که هنوز برنگشته پیکرش، اما مادرش همچنان توی صف ایستاده است تا همچین محکم سیلی بزند توی دهان دشمن! عاشق حاج احمد که نمی دانم الان کجای هستی است! عاشق پادگان دوکوهه، که خودش صندوقی بود پر از خون شهدای گردان یاسر و عمار و مالک! عاشق اتوبوس راهیان نور! عاشق سوت قطار! عاشق خنده های حاج حسین خرازی، در شرق ابوالخصیب! با آن آستین خالی اش! عاشق لهجه تهرانی دستواره ها! عاشق لهجه شمالی حسین املاکی! عاشق گیلکی و مازنی و ترک و بلوچ و لر و فارس و عاشق بچه محل های امام رضای رئوف! عاشق بهمن شیر! عاشق اسفند! عاشق اسپند! عاشق جمعه های انتخابات!
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. بزرگ شده این صفم! انتهای این صف، آزادگی است، ابتدایش عشق، وسطش بصیرت، همه جایش ملت! ملتی که حتی تا دم رای دادن، بحث می کنند با هم! که به کی باید رای داد؟! بحث های طولانی، اما نه طولانی تر از صف طولانی شان!! بحث های سیاسی، اما نه سیاستمدارانه تر از وحدت شان!! عاشق بحث کردن این ملت سیاسی ام! بحث های داغ، اما نه داغ تر از سنگ نان سنگکی که برشته شده و یک طرفش کنجدی است و توی همان صف، تعارف می کنند به هم! که رفیق! بزن روشن شی…
¤¤¤
صف رای. عاشق این صفم. عاشق اختلاط بنی آدم! عاشق سعدی و حافظ و شاعر حماسه سرا! جمعه، اولین روز بهار است. بذر رای ما در دل صندوق، پر از میوه خواهد کرد بهارستان را. در جمهوری اسلامی، مجلس روی انگشت رای ما می چرخد. عاشق ۳۰۰ هزار شهید این نظامم! عاشق پیرمردی با عینک ته استکانی! که در لیوان یک بار مصرف، هرگز چای نخورده! فقط از این کمر باریک ها!! آنهم لب طلایی!! که خدابیامرز رباب خانم، دارچینی اش می کرد…
¤¤¤ ¤¤¤ ¤¤¤
به به! از همین الان مزه رای مردم، پیچیده در فضا. چو نیلوفر، عاشقانه، می پیچیم به پای ۱۲ اسفند.
کیهان/ ۹ اسفند ۱۳۹۰
چند روز پیش رئیس قوه مجریه، ضمن سرودن این بیت که؛ «ما از تبار رستم و فرهاد و آرشیم، وندر شرار فتنه آخر، سیاوشیم»، آنقدر مبالغه کرد در وصف شاعر محبوب و محجوب همه ما ایرانی ها؛ حکیم ابالقاسم فردوسی، که بی حد و حساب بود! جناب دکتر احمدی نژاد البته مختار است خودشان را از تبار رستم، فرهاد، آرش، سیاوش یا هر قهرمان تخیلی و احیانا واقعی عصر کهن بدانند و بخوانند، اما گذشته از این اشعار، آنچه احمدی نژاد را بر سر زبان ها انداخت و از گمنامی درآورد و به کرسی ریاست و صدارت نشاند، هیچ نبود الا اینکه جمعی از اصول گرایان، با انتخاب ایشان به عنوان شهردار تهران، زمینه ریاست شان بر قوه مجریه را فراهم کردند. حالا اینکه آقای دکتر، خودشان را، نه از تبار «اصول گرایی» می داند، نه از تبار «سوم تیر» و نه حتی از تبار «رای مردم»، محل بحث ما نیست، که مدت هاست عادت کرده ایم نمک نداشته باشد کف دست مان! و ایضا رای مان!! در چند نکته، اشاره می کنم به آنچه که محل بحث ماست.
۱: از جمله دلایلی که باعث شد مردم از اصلاح طلبان و رئیس جمهور برآمده از جریان اصلاحات، دلسرد شوند، یکی هم این بود که مردم، زندگی خودشان را در مشکلات عدیده معیشتی(حالا یکی کمتر و یکی بیشتر) و معضلاتی از قبیل گرانی و بیکاری و خرج تحصیل جوانان و چه و چه، مشغول می دیدند، اما در عین حال می دیدند که رئیس جمهور وقت، عمده وقتش را صرف سخنان فیلسوفانه می کند و پشت بند هم نظریه ارائه می دهد. آن روزها آقای خاتمی، ذیل عناوینی چون «گفت و گوی تمدن ها»، «سهله و سمحه»، «تنش زدایی»، «زنده باد مخالف من»، «دین نباید مانع آزادی انسان ها شود» و «عده ای به اسم دین، جوانان را محدود کرده اند» و از این مقولات، تقریبا اندازه دهها کتاب، حرف زدند! گویی، مردم، نه برای قوه مجریه، رئیس، بلکه برای محافل روشنفکری، فیلسوف انتخاب کرده اند!
۲: صرف نظر از اینکه سخنان آقای خاتمی، درست بود یا نه(که صدالبته بسیار مخدوش و قابل نقد و متاسفانه آلوده به نفاق بود!) بحث اصلی آن‌جا بود که این سخنان، اصولا و اساسا چه ربطی دارد به وظایف رئیس قوه مجریه؟! خاتمی اما آنقدر حرف می زد که بعضی دوم خردادی ها به ایشان لقب «رئیس قوه حرفیه» دادند!! و حتی کارنابلدی خاتمی را قیاس با بی عرضگی شاه سلطان حسین کردند!(عجبا که این دومی، بعضی اصولگرایان را به صرافت این تنبه انداخت که خرده بگیرند به بعضی اصلاح طلبان و از ایشان بخواهند احترام رئیس جمهور را نگه دارند!!) نگارنده آن روزها در یکی از جراید، خطاب به آقای خاتمی نوشتم: آیا شما مشکلات مردم را تمام و کمال، یا حتی، به اختصار، حل کرده اید، که این چنین برای نظریه پردازی در فلان همایش و بهمان نمایش، وقت می گذارید؟! این وقت، آیا برای دل خودتان است، یا وقت آحاد ملت؟!
۳: در این کشور، برای رئیس جمهور آنقدر کار هست، که اگر شبانه روز رئیس قوه مجریه، به جای ۲۴ ساعت، فرضا ۱۰۰ ساعت هم باشد، باز هم چیزی که زیاد است، کار بر زمین مانده است. حال باید گفت: وای از آقای خاتمی که بنا به اعتراف جناب ابطحی، بیشتر وقت شان به تماشای فیلم سینمایی، فوتبال خارجی، مباحث روشنفکری و خواندن کتاب و روزنامه می گذشت!!
۴: وقتی «رئیس قوه مجریه» تبدیل به «رئیس قوه حرفیه» می شود، از آن‌جا که با یک دست نمی توان چند هندوانه برداشت، هم به کار اصلی شان آسیب می زند، هم به نظریه پردازی شان!! یعنی به شدت قابل نقد و انحرافی می شود نظرات آن رئیس جمهوری که حرفش بر عملش غالب می شود. به عنوان مثال، در همان سالها که آقای خاتمی دم از «گفت و گوی تمدن ها» می زد و ملت را از شعار «مرگ بر آمریکا» پرهیز می داد، تا مثلا رابطه غرب با ما بهبود یابد و شیطان بزرگ از خر شیطان پایین بیاید، شرق و غرب کشور ما آبستن ۲ جنگ خانمان برانداز، علیه ۲ ملت افغانستان و عراق شد!! آمریکا اما در جواب وادادن های متوالی دولت اصلاحات و شخص خاتمی، به این ۲ جنگ اکتفا نکرد و ایران را عضوی از کشورهای محور شرارت خواند!! تا خاتمی و دار و دسته اش متوجه ۲ نکته شوند؛ اولا: قوه مجریه، همان به که حوزه کارش، به جای «حرافی»، «حمالی» باشد و ثانیا: قوه مجریه، به ویژه رئیس آن، وقتی زیاد حرف می زند، نظریه هایش غلط، انحرافی و نادرست از کار در می آید.
۵: از دیروز کوچ کنیم به امروز و مرور کنیم با دقت، توصیف عجیب و غریب رئیس قوه مجریه را از شاعر حماسه سرا. آن‌جا که احمدی نژاد می گوید: «این را با ایمان و قاطعیت می گویم که اگر فردوسی نبود، نه تنها امروز نامی از ایران و فرهنگ ایرانی نبود، بلکه خبری از حقیقت انسانیت و توحید و عدالت در جهان هم نبود»!!! قبل از ادامه این بند، باید اشاره کنم؛ بنا به دلایلی که برای خودم محترم است لابد، فردوسی را بسی بیشتر از سعدی و حافظ دوست می دارم. بیراه نیست اگر بگوییم زبان فارسی، شُکر و شکرش را مدیون شاهنامه فردوسی است که بسی رنج برد تا دست ما خالی از این گنج نباشد. جز این، البته باز هم دلیل دارم برای دوست داشتن حداکثری فردوسی. چه آن زمان که پدربزرگ، برای ما اشعار شاهنامه می خواند و قصه هایش را تعریف می کرد و نام فردوسی را در دل ما جاودان می کرد. چه آن زمان که بزرگ شدم و دیدم، فردوسی، در مدح پیامبر و وصی پیامبر، یعنی ابوتراب، آنقدر سنگ تمام گذاشته، که بسیاری مورخین، معتقدند فردوسی حتما شیعه بود، هر چند که در وصف خلفا هم، به جبر روزگار، اشعاری سروده بود. از اینها گذشته، نحوه تعامل فردوسی با دربار سلطان محمود غزنوی، آنقدر بود که شاعر حماسه سرای ما، هرگز «شاعر دربار» نبود. چه می گویم، که توسط دسیسه همین دربار کشته شد! این هم که عده ای می گویند؛ «فردوسی، شاهنامه را به سفارش دربار سلطان محمود سرود»، از آن دروغ های شاخدار تاریخ است! که اصلا شاهنامه و سرایشش تمام شده بود که سلطان محمود، بر تخت صدارت نشست! سلطان محمود اما از آن‌جا که به شکل افراطی، متعصب بر اهل سنت بود، بارها و بارها آزار می داد حماسه سرای محب اهل بیت را و مدام زندانی اش می کرد. از اینها گذشته، مظلومیت فردوسی در عصر حیاتش، فقط منوط به دربار نبود، بلکه مردم آن روزگار هم، هرگز قدرش را ندانستند و حتی در زندان، طعنه به ریشه و ریشش می زدند و مسخره اش می کردند. گفت: «باید بکشد مزه تنهایی را، مردی که ز عصر خود فراتر باشد».
۶: خواننده این سطور هم الان باید نظر نه چندان مهم مرا نسبت به فردوسی حکیم دانسته باشد، اما جناب رئیس قوه مجریه، در وصف فردوسی، عباراتی به کار بردند که قطعا نادرست و انحرافی است. اینکه بگوییم؛ «اگر فردوسی نبود، خبری از حقیقت انسانیت و توحید و عدالت نبود»، نشان می دهد رئیس جمهور امروز هم مثل رئیس جمهور دیروز، مع الاسف، چندی است وارد فضایی شده اند که اندک سنخیتی با تکالیف کاری شان و البته حوزه تخصصی شان ندارد. یک بار دیگر دقت کنید در بزرگی این عناوین؛ «حقیقت انسانیت و توحید و عدالت»، تا متوجه شوید جایگزین شدن حرف به جای عمل، چه ها که نمی کند با نظریات آدمی!! به قول ظریف دوست نکته سنجی؛ آنچه رئیس قوه مجریه در وصف فردوسی گفت، در مدح بعضی از اولیای و انبیای دین هم شاید نتوانیم به این شدت و حدت بگوییم!! حالیا! حقیقت انسانیت و توحید و عدالت، از نظر خود فردوسی، فقط و فقط، خلاصه در «محمد» و «علی» می شود. آن‌جا که سرود: «به گفتار پیغمبرت راه جوی، دل از تیرگی ها، بدین آب شوی؛ چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی، خداوند امر و خداوند نهی؛ که من شهر علمم، علی ام در ست، درست این سخن قول پیغمبر است؛ گواهی دهم کاین سخن ها ز اوست، تو گویی دو گوشم پرآواز اوست؛ علی را چنین گفت و دیگر همین، کزیشان قوی شد به هر گونه دین؛ نبی آفتاب و صحابان چو ماه، به هم بسته یکدگر، راست راه؛ منم بنده اهل بیت نبی، ستاینده خاک و پای وصی؛ حکیم این جهان را چو دریا نهاد، برانگیخته موج ازو تندباد؛ چو هفتاد کشتی برو ساخته، همه بادبان ها برافراخته؛ یکی پهن کشتی بسان عروس، بیاراسته همچو چشم خروس؛ محمد بدو اندرون با علی، همان اهل بیت نبی و ولی؛ خردمند کز دور دریا بدید، کرانه نه پیدا و بن ناپدید؛ بدانست کو موج خواهد زدن، کس از غرق، بیرون نخواهد شدن؛ به دل گفت اگر با نبی و وصی، شوم غرقه دارم، دو یار وفی؛ همانا که باشد مرا دستگیر، خداوند تاج و لوا و سریر؛ خداوند جوی می و انگبین، همان چشمه شیر و ماء معین؛ اگر چشم داری به دیگر سرای، به نزد نبی و علی گیر جای؛ گرت زین بد آید، گناه من است، چنین است و این، دین و راه من است؛ برین زادم و هم برین بگذرم، چنان دان که خاک پی حیدرم؛ دلت گر به راه خطا مایل است، ترا دشمن اندر جهان، خود دل است؛ نباشد جز از بی پدر دشمنش، که یزدان به آتش بسوزد تنش؛ هر آنکس که در جانش، بغض علی است، ازو زارتر در جهان زار کیست».
جوان/ ۷ اسفند ۱۳۹۰
بسم الله
قبل از اینکه چیزی راجع به متن بگم، اجازه بدید تشکر کنم بابت عکسهای فوق العاده ای که گذاشتین. خیلی زیبا و لطیفه. ماسوله خیلی رویائیه. ممنون داداش حسین.
داداش حسین:
این جنگ “آمار” حالا حالاها تمامی ندارد. یکی آمار می دهد، یکی رد میکند. من در عجبم وقتی مسئولین، پای صحبت های “آقا” می نشینند و در سیمای دل آرای حضرتش، زل می زنند و سرتکان می دهند، با خود چه فکر می کنند؟ شاید می گویند مخاطب “آقا” مردم هستند، ما که آمده ایم میهمانی تا روی ماه ایشان را زیارت کنیم!
“در بدشانس بودن ما همین بس که هر لالی، پیش ما بلبل زبان است و هر قاطری توهم “دلدل” دارد! ”
“این همه آمار، با زبان بی زبانی دارد می گوید که پای خدمت و کار کمی تا قسمتی دارد لنگ می زند، و الا کار یعنی عمل، اما آمار یعنی حرف! و فاصله حرف تا عمل، بسیار است.”
شهید بشی انشاالله، حاج حسین جان!
متاسفانه ذهن دولتی که امید ما بود این روزها آنقدر درگیر کل کل و سیاسی بازی شده که خیلی قول و قرار هایش را فراموش کرده.
اصلا حس خوبی ندارم از این همه سیاسی شدنِ همه چیز.
البته با تمام انتقادات هنوز هم رئیس جمهور تلاشش بیشتر از بقیه مسئولان است.
ولی چه کنیم که خیلی بیشتر از این حرفها از رئیس جمهورمان انتظار داشتیم.
راستی چرا در سال جهاد اقتصادی سفرهای استانی تعطیل شد؟!
{حالا که ارائه آمار، ولو آمار درست، دور را از “کار” گرفته، کاش مثلا در حاشیه و متن همین قوه مجریه، عده ای آمار بدهند که تا به حال چقدر “بی بی سی” را خوشحال کرده اند؟!}
در این مورد نمره ی قبولی را با معدل بالا می گیرند “مردودین مصیبت انحراف”
“در بدشانس بودن ما همین بس که هر لالی، پیش ما بلبل زبان است و هر قاطری توهم “دلدل” دارد!”
واقعا بدشانسیم!
“جهاد اقتصادی را باید از “آستین کار” رد کرد، نه “گمرک آمار”. خدمت وقتی به نفع قدرت، تعطیل یا تعدیل می شود، و کار، وقتی به سود آمار، و افتتاح، وقتی به جای بازو و عرق، و انحراف، وقتی به جای مهرورزی، و سپاه و ماه و ستاره ها، وقتی به جای یک مشت خفاش شب پرست اهل پستو و اهل پسته… همین می شود که بعضی از مسئولین برای جبران تقصیر خود، پناه می برند به آمار.”
حرف حقت را خیلی زیبا بیان می کنی سالار!
هیچ کدام از مسئولین آنطور که انتظار داشتیم در سال جهاد اقتصادی حاضر نشدند!
خدائی چه دلیلی دارد که فلان مسئول سر آمار با دیگران چانه بزند؟
آمار و نمودار برای ثبت در پرونده هاست؛ مردم آرامش می خواهند و کار!
داداش حسین خسته نباشید.
جدا کاش آقایون یه آماری هم بدن ببینیم کدومشون بیشتر دشمن شادمون کردن.
اگه به حرف های آقا گوش میکردن که دیگه مشکلی نداشتیم.
از جناب “علی اکبر بهشتی” عزیز هم تشکر کنید بابت عکس ها،
زیبا و خاطره انگیز است.
در بدشانس بودن ما همین بس که هر لالی، پیش ما بلبل زبان است و هر قاطری توهم “دلدل” دارد!
“اوامر” از “آمار” بسی مهم تر است، هم چنان که “بیعت” از “رای”.
واقعیت و حقیقت این است که قفل “جهاد اقتصادی” با “کلید کار” باز می شود، نه “ارائه آمار”، حتی آمار درست.
اینکه قوه مجریه، قوه مقننه، قوه قضائیه، شهرداری و کلا همه جا با هم، بیش از “مسابقه کار”، “دعوای آمار” داشته باشند، حتما و قطعا “جهاد اقتصادی” نیست، کاریکاتور کشیدن از “جهاد اقتصادی” است.
به “کیش” که می رسد، جریان انحرافی و سینه چاکان عدالت، با سران فتنه و آقازاده ها هم کیش می شوند و نه فقط دعوای گذشته را فراموش می کنند، که دست در دست هم می دهند تا به جای خدمت به ملت، “سپاه عزیز” را بکوبند
و به جای تهیه خورد و خوراک ملت، برای “بی بی سی” خوراک تهیه کنند.
اینکه زبان سران فتنه را، عالیجنابان پستو و پسته را در پیشگاه ملت دراز کنیم، خیانت به مصداق رای ملت نیست؛ مصداق چیست؟! مصداق کیست؟!
باورم هست که این روزها “آمار” مبدل شده به “جریان انحرافی کار”.
خیلی زود پایان سال “جهاد اقتصادی” هم از راه می رسد، روزی که گوشزد کردن دیگر فایده ای ندارد
سلام
در روایات داریم: وقتی امام زمان (عج) تشریف بیاورند دست بر سر مردانشان میکشند و عقل این مردان به قدر عقل چهل مرد میشود یعنی کامل.
معجزه دست ولایت اینست و نمونه این تکمیل عقول در زمان غیبت حضرت خورشید را در زیر سایه دست حضرت ماه باید جست
وقتی اصرار داشتی که بری زیر نور لامپ مهتابی یه بار مصرف! از آن همه خدمت شگفت و کار, میماند همین آمار…
دمپایی -گفت و شنود
گفت: روزنامه اطلاعات بین الملل از قول محمد خاتمی تیتر زده است که «نگرانی جدی من، سست شدن بنیادهای دینی است»!
گفتم: جرج سوروس صهیونیست… ببخشید، عمرسعد هم روز عاشورا لشگریان خود را با فریاد «یا خیل الله ارکبی یعنی ای سپاهیان خدا سوار شوید» به جنگ با امام حسین(ع) تشویق می کرد!
گفت: ده ها نمونه از وطن فروشی و خیانت در کارنامه سیاه خاتمی دیده می شود که شعار به نفع اسرائیل و آمریکا، ائتلاف با منافقین و بهایی ها و سلطنت طلب ها، همکاری آشکار با سرویس های اطلاعاتی موساد و سیا، دریافت کمک مالی از پادشاه سعودی، ملاقات با جرج سوروس صهیونیست و… فقط بخشی از آنهاست.
گفتم: با این کارنامه سیاه و نفرت انگیز چطوری از نگرانی خود برای مبانی دینی حرف می زند؟!
گفت: چه عرض کنم؟! بعد از شکست فتنه آمریکایی اسرائیلی ۸۸ دنده عقب گرفته و با این کلک می خواهد خودش را در حلقه انقلاب و نظام معرفی کند.
گفتم: یارو لنگه دمپایی خودش رو از درون جهنم به بهشت پرت کرد و بعد به دربان جهنم گفت؛ اجازه میدی یک نوک پا برم بهشت دمپایی ام رو بیارم؟!
۹ روز مانده تا ماه میهمانی خدای رئوف…
گاهی اوقات که به همه این حاشیه های آزار دهنده فکر میکنم، هنگ می کنم! حالا در این حال و هوا خاتمی کذاب هم می آید و حرف می زند دلم می خواهد گردنش را بشکنم!
استغفر الله…
داداش حسین اجازه دارم یه سوال کاملا بی ربط به متن از دوستان بپرسم؟
ببخشید مختار دیدید؟ چرا ژاله علو (مادر مختار) اینقدر راحت به سر فریبرز عرب نیا (مختار) دست کشید؟
براستی “چه بوده “تیتر یک” در این چند ماهی که از سال “جهاد اقتصادی” گذشته؟! “کار” یا “آمار”؟!”
“به “کیش” که می رسد، جریان انحرافی و سینه چاکان عدالت، با سران فتنه و آقازاده ها هم کیش می شوند و نه فقط دعوای گذشته را فراموش می کنند، که دست در دست هم می دهند تا به جای خدمت به ملت، “سپاه عزیز” را بکوبند”
http://www.kayhannews.ir/900501/3.HTM#other304
ف. طباطبائی بزرگوار!
اصولا در صدا و سیمای ما خیلی مواقع اتفاقاتی رخ می دهد که عقل من یکی، از درکش عاجز است.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
با سلام و احترام خدمت داداش حسین بسیجی ها !
خدا قوت .چه عکس های قشنگی!
متن را می خوانم بعداً نظر می دهم!
سلام و درود خدا بر سردار شهید عاصمی و یارانش،
خوش به سعادتشان،
آقایان در تهران بر سر و کله هم بزنند و در کیش دل و قلوه رد و بدل کنند!
نگران هم نباشند،
سپاه هست و امنیتشان را تامین می کند.
سلاله ۹دی عزیز
این روزها که زیاد در صدا و سیما اتفاقات عجیب می بینیم، ولی این حرکت خیلی نادرست بود. کاملا مشخصه که می خوان قبح یه چیزائی رو از بین ببرن.
ف طباطبایی سلام
در پاسخ حضرت عالی:
اولا , پس چه جوری دست بکشه سر مختار ؟ ناراحت؟!!
دوما , روی سر مختار کلاه گیسه!!
سوما , همیشه از اون اول, خط قرمز های فیلم ها را اول خودی ها آرام, مقدس مآب و با احتیاط رد کرده اند و بعد بقیه تخت گاز رفته اند…
سلام حاج حسین آقای عزیز
کار شما که همیشه عالی بوده و هست. در هر سبک و موضوعی هم که کار کنید مطلب خیلی خوبی از آب در میاد.
حاجی کامنت نذاشتن ما دلیلی بر نبودنمون نیست،
اونقدر درگیرم که فرصت نمی کنم یه ایمیل و عکس درست کنم.
این آقا مبصر شما هم که اعصاب نداره، به همین دلیل کامنت نذاشتم تا وقتی عکس دار بشم.
واقعا که این دولت خدمتگزار مدتیست، ذهن همه را مشغول کرده،
چه خوب شد که کسی بر “ظهور نزدیک است ” صحه نگذاشت.
عکس بند رخت هم واقعا زیباست.
تشییع جنازه ی شهدا فردا صبح ساعت ۹
قم-مسجد امام حسن عسگری به طرف گلزار شهدا
جای همه ی اهالی قطعه ۲۶ سبز
معضل این مملکت شده حرف. همه حرف می زنند فقط. بعضی ها حرف هایی می زنند که ما دوست داریم. خیلی ها هم حرف هایی می زنند که ما دوست نداریم. کسی به فکر کار نیست اینجا…
ای کاش مسئولین این قدر فرمایشات رهبر را سطحی و شعاری نمی گرفتند; و به جای پرداختن به مسائل حاشیه ای و دو دو کردن و مجادله,کمی هم عمل می کردند. با شعار دادن و امار دادن دردی از مردم دوا نمی شه! “به عمل کار براید به سخندانی نیست!” وقتی مسئولین فقط امار بدهند و در عمل, مردم تغییر خاصی را احساس نکنند, چه فایده!
“ف. طباطبایی بزرگوار”و “سلاله ی ۹ دی عزیز”
حقیرهم با تمام نکاتی که شما فرمودین موافقم. تقریبا” صدا و سیما، جایی برای دفاع از خودش نگذاشته. البته در این دستگاه عریض و طویل هم، هستند بچه حزب اللهی هایی که خون دل می خورند و کار خاصی هم نمی تونن انجام بدن لکن، درخصوص این صحنه ی سریال مختار با نظر “سادات بزرگوار”موافقم، اما کلا”این رو بهتون عرض کنم، سریال فاخری مثل مختار هم خالی ازعیب نیست و این قسمت سریال بیشتر از بینندگان اشک گرفت تا توجه به این مسأله. من معتقدم باید وقتمون رو بیشتر صرف شناسایی عمیق تفکرات التقاطی و بعضا”غربی کنیم که چنان حرکت خزنده ای رو به ظرافت هرچه تمام تر در اکثر دستگاه های فرهنگی به ویژه صدا و سیما در پیش گرفته، که واقعا” تشخیصش مشکله و وظیفه ی ما مقابله فرهنگی با این تفکره. نمونش همین سریال ساختمان پزشکان که مشتی از خروار است و کلی خانواده هم طرفدارش. ممنون.
با سلام : محضر استاد عزیز داداش گلم حاج حسین عزیز نمی دانم چه روزگاری شده خوشا به حال شهداء انان رادمردانی بودند که ذره ای بین قول وعملشان فاصله نبود نمی دانم چه روزگاری شده که همه بد قول شده اند قول که می دهند خودشان هم خنده اشان می گیرد. میدانی عیب کجاست عیب در تربیت ما است از بس دروغ گفتیم . عادت کردیم . یعنی بی تربیت شدیم .همه .همه ولی اگر به ما بگویند بی تربیت خیلی بدما ن می آید می خواهیم طرف را چه کنیم تنبلی شده هدفمان ودغلی شده ارمانمان ولی به شما یه قول جدی میدم انهم این است روزگاری اینچنین نبودیم همه اهل عمل بودند الان اگر کسی تلاش کنه اونهم از نوع وافرش کسی اورا دوست نداره چون خودشان حال دماغ کار را ندارند میشن موی دماغش وآخر هم اورا کله پا می کنند ایا غیر از اینه ؟!لذا دعوتت میکنم به مطلبی که دیشب نوشتم . دادش گلم قلمت توانا باشه و وعده شهداء حامیت. التماس دعا . به ماهم سری بزن .
مختارنامه یک شاهکار بی بدیل بود ای کاش سیاستداران ما مثل مختار ولایتمداری زیرک و شجاع و مرد بودند . و هیچ گاه مولایشان را ترک نمی کردندو منافع مالی خود را به امام و ولی زمانشان نمیفروختند.
هرمزگانی‌های عزیز، خون‌گرم و مهمان‌نواز!
مهمان عزیزی دارید… تبریک!
امام جمعه بندرعباس: رهبر معظم انقلاب هفته آینده به استان هرمزگان سفر میکنند
http://www.kayhannews.ir/900501/3.HTM#other313
سلام
در این مورد چه میتوان گفت . از افتتاح های نمایشی ، آمارهای غلط و یا بازی های رسانه ای . ( مثل قضیه ۱۰۰۰ متر زمین برای هر ایرانی و یا بحث تفکیک جنسیتی . جالب نیست ، جناب رئیس جمهور به عنوان رئیس شورای عالی فرهنگی ، دستور به تفکیک جنسیتی میدهد ، آنوفت خود جناب دکتر در نامه ای دیگر میگوید : ” شنیده شده انگار میخواهند در دانشگاه ها تفکیک کنند . هرچه زودتر این کار غیر کارشناسی شده را تمام کنید ! ” و بعد وزارت علوم در یک بیانیه ، هم میخواهد دستور شورای عالی را اجرا کند و هم حرف دکتر را گوش کند . انگار دکتر کمی حافظه کوتاه مدتش ضعیف شده . چون تازه میگوید شنیده شده !!!!! ) آیا این ها چیزی جز بازی رسانه ای است ؟ سرگرم کردن مردم و رسانه ها با یکسری موضوعاتی که غلط بودنشان از اول هویدا است ، چه هدفی را دنبال میکند ؟ تیرماه تمام شد ، ولی هنوز نرخ تورم و بیکاری خرداد ماه اعلام نشده است . البته نیازی هم به اعلام آن نیست . زیرا مردم در جامعه زندگی میکنند و میفهمند بیکاری و گرانی چیست ! ما فقط بلدیم وقتی رهبر نامی را برای سال انتخاب کردند ، سریع بنر ها را چاپ و بر روی دیوار ها بزنیم .
سلام
اتفاقا مختارنامه شاهکار نبود ! بلکه یک تحریف تاریخی بود . برای یک سریال بزرگی مانند مختارنامه ، باید دقت زیادی صرف بشود . ولی سریال اشتباهات تاریخی زیادی دارد . مثلا یکی از همین اشتباهات تاریخی ، این است که در سریال نشان داده شد که شبث بن ربعی کشته شده است . درحالی که اینگونه نیست . بلکه شبث کسی است که مختار را در کوفه میکشد و سپس در هشتاد سالگی ، و به مرگ طبیعی در کوفه از دنیا میرود . ( منبع : ۱- تاریخ خلفا : رسول جعفریان – ۲- فروغ ولایت : شیخ جعفر سبحانی – ۳- فرهنگ عاشورا ) ولی کارگردان سریال ، برای دراماتیزه کردن آن ، او را کشت . و یا در مورد کشتن حرمله . در سریال ، به سبک دوئل فیلم های وسترن ، مختار حرمله را کشت . درحالی که در تاریخ آمده است ، وقتی مختار با حرمله مواجه میشود ، حمد خدای بجای میاورد و امر میکند ، دست و پای او را قطع کنند و پس از آن او را در آتش اندازند… . و یا آن پرچم سه رنگ ” قرمز ، سفید و سبز ” که ادعا شد نشان از پرچم ایران نیست و نماد قیام مختار است . ولی این درحالی است که این مسئله در تاریخ وجود نداشته است .
در ضمن این ایرادی هم که یکی از دوستان در مورد دست کشیدن ژاله علو ، بر سر مختار گفت . باید بگویم که در سینمای مستهجن ما ، خیلی بدتر از اینها وجود دارد ، که حالا ما بخواهیم به دست کشیدن از روی کلاه گیس ایراد بگیریم .
هیچ گرسنه‌ای در این مملکت نیست!
این ماجرا، قصه، غصه و یا هرچیز دیگری که اسمش را می‌گذارید شب گذشته شنیدیم و جا داشت طبق شیوه امامانمان و روایات و احادیثی که روزانه از آن‌ها نقل می‌کنیم و می‌شنویم از فرط ناراحتی جان تهی می‌کردم.
امیدوارم شما مثل من پوست کلفت نباشید و تنها با یک شب نخوابیدن سر و ته ماجرا را هم نیاورید.
….یکی از دوستان عزیزم که رسانه‌ای نیست و بچه هیئتی است! ماجرایی را اینگونه برایم تعریف کرد:
«یک مستاجر داریم که الآن ۵ ساله طبقه پایین خانه پدریمان زندگی میکند. یک خانواده ۴ نفره هستند. پدر خانه بچه هیئتی، آبرودار، خلاصه بچه شیعه. مادر خانواده هم چادری، محجبه. الآن حدود یک سال است که پدر خانواده به واسطه ورشکست شدن کارخانه‌ای که کارگر آن‌جا بود، بیکار است.»
تا این‌جای ماجرا اتفاق خاصی نیافتاده اما این دوست عزیزمان که اسمش علی است گفت:
«پدرم طی این پنج سال هیچ وقت کرایه این بندگان خدا را افزایش نداده و علی رغم این موضوع باز هم بیش از ۶، ۷ ماه است که نتوانستند کرایه بدهند. مرد خانواده هم از خجالت ابوی ما اصلا در طول این مدت خودش را نشان نداده، یعنی الآن چند ماه است که ما این بنده خدا را ندیدم تا اینکه پدرم سه شب پیش به مادر گفت: حاج خانم بریم یه سری به این بندگان خدا بزنیم، ببینیم اتفاقی براشون نیافتاده باشه، ما همسایه هم هستیم و… مادرم هم گفت آخه شاید خجالت بکشند، درست نیست اما با این جمله پدرم که: بهشون همین رو می‌گیم اصلا، می‌گیم بابا کی از شما کرایه خواست؟ چرا خودتون رو اذیت می‌کنید؟ راضی شد.»
از اینجا به بعد داستان را که مادر علی برایش تعریف کرده بشنوید: «با پدرت پله‌ها را رفتیم پایین، من پشت سر حاجی بودم، از بالا که داشتم پایین رو نگاه می‌کردم دیدم لای درشون بازه، سفرشون پهن بود، داشتن شام می‌خوردن، تا اومدم به حاجی بگم که در نزن، زد، خانمش در را باز کرد، تعارف کرد بریم داخل، رفتیم، سفرشون پهن بود، بچه‌ها دور سفره بودن، پدرشون هم، بلند شد و با حاجی روبوسی کرد، سرش پایین بود، خجالت می‌کشید، من ماتم برده بود، حاجی حواسش نبود، یک لحظه چشمش به سفره افتاد، خشکش زد، بغضش گرفت.
آخه داشتن نون خشک با آب می‌خوردن، نون رو می‌زدن تو آب و می‌خوردن، حتی نون هم به اندازه کافی نبود…
علی به نقل از مادرش گفت که پدرش همون جا پاهاش آنقدر سست می‌شه که می‌افته زمین، کمرش می‌خوره به میز رنگ و رو رفته‌ای که وزن سبک تلویزیون ۱۴ اینچ سیاه و سفید را تحمل می‌کنه، مرد خونه دست بابا رو می‌گیره و بهش می‌گه حاجی ما خدا رو داریم، ما شیعه‌های امام حسینیم، طاقتمون زیاده، بالاخره درست می‌شه.»
بله، راستش امیدواریم درست بشه…
عکس / چگونه میتوان مملکت را با خواب اداره کرد ؟
http://www.safirnews.com/223686_10150258195724309_608384308_7258861_4631591_n.jpg
سلام
چند عکس زیبا از طبیعت شما . کلا طبیعت شمال بسیار زیبا است . به قدری زیبا که انسان را از خود بی خود میکند . امیدوارم این عکس ها توانسته باشد زیبایی آن بهشت گمشده را نشان بدهد .
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79525_242.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79526_624.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79527_927.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79528_405.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79529_900.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79530_309.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79531_324.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79532_713.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79535_181.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79536_595.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79537_964.jpg
http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/5/1/79538_261.jpg
سلام داداش حسین عزیز، خسته نباشی.
کلا زیاد جالب نیست در ستون کامنت ها خیلی خارج از موضوع متن بحث کنیم!
دوستان لطفا رعایت کنید؛
نمی گویم هیچ حرفی نزنیم، عرضم این است همه مراقب باشیم که زیاده روی نکنیم.
خوش به حال ما، عجب آقای ماهی داریم!
سلامتی رهبر عزیزمان که اقتدار و ابهتشان چشم دشمنان را کور کرده
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم…
سلام و درود؛
دوست عزیز این مطلب شما در پایگاه اینترنتی و بسته فرهنگی عمارنامه منتشرگردید.
http://www.ammarname.ir/link/1275
ما را با درج بنر و یا لوگو در وبگاه خود یاری نمایید .
موفق و پیروز باشید .
عمارنامه http://ammarname.ir/—- info@ammarname.ir
یا علی
اما آمار یعنی حرف!
باورم هست که این روزها “آمار” مبدل شده به “جریان انحرافی کار”.
“آمار”، مسئله دست چندم ماست؛
ای بابا داداش حسین آمار همه اش بد نیست ها آخه این آمار چه گناهی کرده
من خودم آمار خوندم . به جان خودم مساله ی مهمیه ها . مخصوصا الان که تو پایان نامه ام گیر کرده ام !
این مسئولین برای کسی کاری نکرده باشن برای ما آمار دان ها خوب خدمت کردن دیگه از حق نمی شه گذشت !
تواین دولت کلی از بچه های ما مشغول کارهای پژوهشی شدن به جان خودم بچه های خوبین ها هر چی هم آمار می دن درسته ها !
راستی دوستان شما بین آقایونی که آمار میدن آشنا ندارین یه کمکی به ما بکنه ؟
“به یک آمار دان نیازمندیم “
به دور از شوخی به عنوان کسی که ۴ سال آمار خوانده باید بگویم استفاده از علم آمار در معنای واقعی می تواند در پیش بینی نسبی آینده به برنامه ریزان کمک کند . به جرات می توانم بگویم تمام بخش های برنامه ریز از جمله فرهنگی , سیاسسی , اقتصادی و… با بهره گرفتن از علم آمار می توانند در پیش برد اهداف خود ( البته اگر هدفی موجود باشد ! )موفق باشند .
اما متاسفانه همان طور که در همه ی مسائل مسئولین نگاهی کاملا سطحی دارند در استفاده از علم آمار نیز به دادن یک سری اعداد وارقم و نمودارهایی که معلوم نیست از چه منبعی بدست آمده قصد سرگرم کردن مردم و بازارگرمی و پوشاندن بی مسئولیتی های خود رادارند .
البته متاسفانه باید این نکته را نیز اعتراف کنم که به راحتی می توان با اعداد و نمودارها در این علم بازی کرد به طوری که خیلی از مسائل را وارونه جلوه داد ( که می دهند ) .
داشت یادم می رفت دوستان جهت پیروزی تیم ایران مقابل مالدیو بزرگ دعا کنید . دعا کنید لا اقل مساوی کنیم یا اینکه …
راستی کسی می دونه آیا بازیکن دو اخطاره داریم یا نه در صورت اطلاع از این موضوع خواهشمندیم هر چه سریع تر به جناب آقای کفاشیان ( ههههه ) اطلاع دهید .
با تشکر از توجه شما !
آمدیم با دات آی آر…
متاسفانه جمعیتی که ادعای آزادی بیان دارند، در مقابل آزادی بیان تحمل نیاوردند…
این بار نه در کوچه ی بن بست بلاگفا/ بلکه در قاب یک سایت جدید و کاملا مستقل فعالیت را ادامه می دهیم…
حتما تشریف بیاورید که منتظر حضورتان هستم.
یاعلی ع [بدرود]
http://www.mohsenbelali.ir
تو نظام اباد مسجد باحال با بسیج توپ کسی میشناسه؟
بسمه تعالی
سلام
دادش اگه خواستی آخرین مطلبی رو که نوشتم بزار بچه ها تو قسمت نظرات ببیند
آدرس
antifitna.parsiblog.com
بعد از سریال “معاویه، حسن و حسین” اکنون سریال “الفاروق عمر” چهره اهل بیت را نشان خواهد داد… در سریال اول، معاویه و یزید با تحریک شخصیت خیالی عبدالله سبا تبرئه شدند و در دومی حضرت علی (علیه السلام) با جسارتی بی شرمانه، میراث خواری متعصب و بی عرضه معرفی شده و ماجرای شهادت حضرت زهرا (س) نیز مطرح نمی شود!!! در حالی که در سریال امام علی چهره ی هیچ یک از خلفای راشد نشان داده نشد و حتی از نشان دادن چهره معاویه و یزید در سریال مختارنامه پرهیز شده بود!
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=9004275007
http://www.mohamadmoazami.blogfa.com/
تاسف نامه
دست شما درد نکنه با این مطالب جالب…
http://gholeidoon.blogfa.com
قابل توجه همه شما دشمنان دکتر مظلوم احمدی نژاد
قتل این خسته به تخریب شما ممکن نیست
چون که با اوست خدا، زحمتتان حاصل نیست
دست و دل پاک کنید از ستم ای اهل ریا
قبل آنی که بگردد ز شما لطف خدا
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
با سلام و احترام
مغالطه های آماری همیشه بوده است! حالا کی گوشش بدهکار این حرف هاست؟ واقعیت را باید دید .موفق باشید داداش حسین!
بسم الله
سلام
یه طرح زدم ببین ارزش چاپ تو یه نشریه کوچیک داره البته از ایت باب که شما روزنامه نگارین عرض می کنم
شیوه جدید معرفی شهداست
http://sarafrazan2.blogfa.com/post-42.aspx
شادی ارواح طیبه ی شهدای اسلام ,صلوات…
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1366205
آقای روزبه اگر شما به دقت و عمیق نگاه کنی زیر پوسته مختار نامه اینقدر حرف برای گفتن دارد که مسائلی که شما به آن پرداختید ظاهری بیش نیست.
…